Ogólne kierownictwo

Ogólne kierownictwo, koordynacja, kontrola i nadzór nad działalnością O.Z.R. sprawują w każdym z resortów zarządy zaopatrzenia robotniczego podległe ministrowi. Oprócz tego działalność O.Z.R. podlega kontroli Państwowej Inspekcji Handlowej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, władzom handlu i inspekcji pracy, a przede wszystkim kontroli społecznej (program uprawnienia budowlane na komputer).

W zakładach przemysłowych przewiduje się następujące rodzaje obiektów żywienia zbiorowego:
a) stołówki samodzielne czyli niezależne - przygotowujące posiłki z dostarczonych surowców,
b) stołówki zależne - przygotowujące posiłki z dostarczanych półfabrykatów,
c) centralna przygotowalnia półfabrykatów dla stołówek zależnych,
d) jadalnie,
e) bufety.
Stołówki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W zakładach przemysłowych zatrudniających więcej niż 2000-3000 pracowników projektuje się budowę kuchni centralnej usytuowanej w przeznaczonym na ten cel wyodrębnionym budynku, najczęściej poza obrębem zakładu. Gotowe potrawy z tej kuchni rozwożone są do jadalni znajdujących się przy poszczególnych oddziałach.
System ten, aczkolwiek ekonomiczniejszy w zainwestowaniu i eksploatacji, ma jednak tę poważną wadę, że potrawy wskutek przelewania, ostudzania, powtórnego ogrzewania itp. obniżają swą wartość smakową i odżywczą. W warunkach takich asortyment rozprowadzanych dań nie może być zbyt duży (uprawnienia budowlane).

Najlepszym rozwiązaniem jest urządzenie wspólne dla całego zakładu centralnej przygotowalni półfabrykatów i rozwożenie ich do poszczególnych stołówek, tzw. zależnych, gdzie odbywa się końcowy proces przygotowania potraw oraz wydawanie posiłków.
W zakladach mniejszych przewiduje się budowę kuchni połączonej z salami konsumpcyjnymi, z których korzystają pracownicy zakładu.
Stołówki takie tzw. samodzielne lub niezależne, w przypadku usytuowania ich poza obrębem zakładu, obsługiwać mogą także rodziny pracowników (program egzamin ustny).

Odległość od miejsca pracy do stołówki w zakładach pracujących na 3 zmiany przy przerwie obiadowej 30 min. nie powinna przekraczać 200 m, a w zakładach pracujących na jedną zmianę lub dwie - z przerwą jednogodzinną do 600 m.
Przy projektowaniu pamiętać należy, że pobyt pracownika w stołówce, oprócz regeneracji sil fizycznych powinien przyczynić się do psychicznego odprężenia w związku ze zmianą otoczenia i doznanymi nowymi wrażeniami. Sale konsumpcyjne muszą więc zapewnić stołującym się odpowiednie warunki .kulturalne i estetyczne, a wzajemne rozplanowanie pomieszczeń powinno gwarantować jak najsprawniejsze i najekonomiczniejsze funkcjonowanie stołówki (opinie o programie).

Teren stołówki

Teren przystołówkowy powinien być na tyle duży, aby zapewnione było miejsce dla podwórka gospodarczego, na którym mogą znajdować się śmietniki, miejsce na odpadki użytkowe, składowisko opakowań, pomieszczenie na opał, przechowalnia lodu itp.

Zlokalizowanie tych pomieszczeń powinno być zgodne z przepisami sanitarnymi i przeciwpożarowymi. Również należy przy projektowaniu brać pod uwagę względy estetyczne, aby wzajemne usytuowanie tych pomieszczeń oprócz dobrej funkcjonalności sprawiało wrażenie porządku i ładu. Wynika stąd potrzeba stosowania krzewów i żywopłotów osłaniających (segregator aktów prawnych).
Sam teren stołówki powinien odpowiadać zasadniczym wymaganiom sanitarnym i technicznym pod względem odprowadzenia opadów atmosferycznych i ścieków, naturalnego przepływu powietrza, stałego poziomu wody gruntowej itp.

Przystępując do projektowania stołówki należy ustalić:
- charakter zakładu,
- ilość konsumentów oraz ilość miejsc na sali,
- ilość i asortyment posiłków,
- zapotrzebowanie surowcowe i materiałowe,
- ilość personelu,
- ilość odpadków.

Ustalenia powyższe wpływają na ilość i wielkość pomieszczeń stołówki. Bez względu na charakter i wielkość stołówki możemy rozróżnić cztery grupy pomieszczeń:
- część konsumpcyjna,
- część produkcyjna,
- część składowa,
- część administracyjno-socjalna (promocja 3 w 1).