Ogólne wskazania konstrukcyjne

Ściany płaszcza studzien opuszczanych wykonuje się z kamienia, betonu, żelbetu oraz wyjątkowo ze stali bądź drewna.
Grubość ścian powinna być dobrana w zależności od wymagań wytrzymałościowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponadto ciężar płaszcza powinien być wystarczający do pokonania sił tarcia, występujących na bocznej powierzchni studni podczas zagłębiania, gdyż jak już wspomniano, płaszcz studni powinien zagłębiać się pod wpływem ciężaru własnego przy wybieraniu gruntu z jej wnętrza.
Można wprawdzie stosować środki pomocnicze, o których dalej będzie mowa, jeżeli zagłębienie się studni jest utrudnione, jednak wszelkie dodatkowe zabiegi przy opuszczaniu studni podnoszą koszt fundamentowania i przedłużają czas potrzebny na wykonanie robót (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli istnieje możliwość zaklinowania się płaszcza w gruncie podczas zagłębiania studni, w ścianach płaszczy należy umieszczać pionowe ściągi stalowe dla przejęcia naprężeń rozciągających. Ściągi te o średnicy 25 mm zamocowane są w nożu płaszcza i przebiegają poprzez całą wysokość ścian. W celu umożliwienia wchodzenia należy w komorach wewnętrznych studni umieścić uchwyty z prętów stalowych 0 20 mm, które osadza się w ścianach podczas wykonywania płaszcza. Dla uzyskania pełnej współpracy betonu wypełniającego studnię ze ścianami bocznymi dawniej pozostawiało się w tych ścianach bruzdy poziome o wysokości ok. 40 cm i głębokości ok. 20 cm (uprawnienia budowlane).

Obecnie nie stosuje się tego komplikującego wykonanie studni zabiegu konstrukcyjnego, gdyż stwierdzono, że siły przyczepności są wystarczające dla stworzenia monolitycznego masywu Bruzdy poziome mogą okazać się potrzebne w przypadku przewidywanej konieczności wykonania stropu w studni w celu przejścia na pracę z użyciem sprężonego powietrza. W płaszczach studni głębokich instaluje się często rurki doprowadzające wodę do rozluźnienia gruntu w czasie zagłębiania. Sposób ten stosuje się w przypadku, gdy ciężar własny studni nie wystarcza do pokonania sił tarcia występujących w czasie zagłębiania. Rurki doprowadzające wodę powinny być rozmieszczone na całym obwodzie studni z wylotami na kilku poziomach wysokości studni w celu rozluźnienia gruntu pod nożem oraz na powierzchni zewnętrznej ścian płaszcza (program egzamin ustny).

Instalacja rurek

Instalacja rurek powinna umożliwiać również rozluźnienie gruntu tylko z jednej strony płaszcza w celu doprowadzenia studni do pionowego położenia w razie jej przechylenia się. Do rozluźnienia gruntu stosuje się niekiedy rurki umocowane do zewnętrznej powierzchni płaszcza za pomocą specjalnych uchwytów, ale wtedy wystające rurki utrudniają opuszczanie studni i bywają zrywane w razie natrafienia podczas głębienia na przeszkody. Studnie ze ścianami płaszcza wykonanymi z betonu (opinie o programie).

Do wykonania płaszcza stosuje się beton marki 140 lub 170. Grubość ścian betonowych powinna wynosić orientacyjnie dla studni prostokątnych 0,2-0,4 długości ścianki (przeważnie 0,4-1,2 m). Studnie o przekroju kołowym, przy średnicy od półtora do dwudziestu kilku metrów mają zazwyczaj grubość ścian 0,30-1,20 m. Przykład płaszcza ze ścianami wykonanymi z betonu (studnia nabrzeża w Rinteln). W rzucie poziomym studnia ta ma kształt prostokąta o wymiarach 2,6×5,5 m, ze ścianami o grubości 0,7 m (segregator aktów prawnych).

Na rysunku pokazano deskowanie wewnętrzne i zewnętrzne. Przez ściany studni przechodzą podłużne i poprzeczne ściągi 0 13 mm. Wnętrze studni podzielone jest przeponą na dwie równe komory o wymiarach 1,2×1,7 m. Stopa przepony usztywniającej położona jest ok. 1 m wyżej od spodu noża ścian zewnętrznych. W ten sposób ścianka wewnętrzna nie styka się z gruntem w czasie opuszczania płaszcza i pod tą ścianką powstaje połączenie pomiędzy komorami studni (promocja 3 w 1).

Studnie ze ścianami z żelbetu. Najczęściej stosowane są studnie z płaszczem wykonanym z żelbetu ze względu na dużą jego wytrzymałość na zginanie oraz łatwość nadania studni dowolnego kształtu w planie i w przekroju pionowym.