Okres posuchy

Czerńcowi Akindinow , opierając się na obszernych badaniach terenowych i laboratoryjnych nad drewnem bukowym z Karpat wschodnich, stwierdzają, że nie ma istotnych różnic między fałszywą twardzielą buka a normalną twardzielą typowych drzew twardzielowych i że różnice, na podstawie których wyodrębniano dotychczas fałszywą twardziel jako zjawisko o charakterze patologicznym, dotyczą jedynie przebiegu procesów jej powstawania (program uprawnienia budowlane na komputer).
Buk jest drzewem rozpierzchłonaczyniowym, wobec czego nie może tak intensywnie przewodzić wody jak drzewa pierścieniowonaczyniowe.

Prócz tego ma on niezbyt głęboki system korzeniowy, co utrudnia mu korzystanie w okresach intensywnego rozwoju drzewa oraz w okresach posuchy z głębokich, zasobnych w wodę warstw gleby (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W tych warunkach buk wytwarza szeroką i długo utrzymującą się przy życiu strefę bielu, zróżnicowaną na strefę zewnętrzną, której zadaniem jest przewodzenie wody, i wewnętrzny suchy biel, zawierający żywe tkanki, którego zadaniem jest gromadzenie rezerw wody umożliwiających przetrwanie niepomyślnych okresów. Procesy twardzielowania przebiegają w granicach wewnętrznego bielu, którego środkowe warstwy dojrzewają stopniowo do ostatecznego wyłączenia się z udziału w procesach życiowych, co ma miejsce dopiero w późnym okresie życia.

Uogólniając swe spostrzeżenia Czerncow i Akindinow wysuwają tezę, że w ogóle nie ma drzew
Zabarwiona twardziel u gatunków iglastych wykazuje większą zawartość związków żywicznych, tj. żywicy, wosków i tłuszczów. Związki żywiczne są rozpuszczalne w alkoholu i eterze; z twardzieli można je wyekstrahować w ilości 20-25%, z bielu 2-3% (uprawnienia budowlane). W ramach procesu twar- dzielowania przewody żywiczne zamierają i ulegają zatkaniu; czynne przewody żywiczne występują jedynie w bielu. Związki żywiczne występujące w twardzieli mają odmienny charakter od występującej w bielu fizjologicznie czynnej żywicy Odgrywają one w twardzieli rolę czynnika impregnującego błony komórkowe i wypełniającego wolne przestrzenie, poza tym wypełniają częściowo przestrzenie micelarne, co utrudnia wnikanie wody i powoduje zmniejszenie kurczliwości drewna twardzielowego, zwłaszcza w odziomkowej części pnia. Związki żywiczne powstają w twardzieli w dużej ilości; Trendelenburg i Schaile stwierdzili, że zwiększenie ich udziału wynosi w środkowych częściach strzały sosny około 2%, w części zaś odziomkowej może dochodzić do 15% (70 do 100 kg na 1 m3) (program egzamin ustny).

Związki mineralne

Przesycenie błon komórkowych i wypełnienie wolnych przestrzeni w drewnie związkami żywicznymi wydatnie zwiększa trwałość drewna twardzielowego w porównaniu z drewnem bielu, które nie przeszło przez tego rodzaju procesy utrwalające (opinie o programie).

Obok związków żywicznych występują w twardzieli drzew iglastych rozpuszczalne w wodzie związki chemiczne, jak garbniki, alkaloidy, węglowodany i wielocukry. W czasie procesu twardzielowania związki te wnikają i gromadzą się w przestrzeniach międzymicelarnych, wpływając na obniżenie kurczliwości twardzieli.
Związki mineralne występują w twardzieli w mniejszej ilości niż w bielu; znajduje to wytłumaczenie w tym, że przewodzenie wody ze związkami mineralnymi ogniskuje się w tkankach bielu, które dzięki temu wykazują większą zawartość składników mineralnych (segregator aktów prawnych).

Udział tych składników jest nieznaczny i zamyka się w przybliżeniu w granicach 0,125-1,000%. Udział związków mineralnych oznacza się za pomocą analizy popiołu.
U gatunków liściastych w wyniku przebiegających w drewnie zmian chemicznych powstają duże ilości garbników, które przesycają drewno twardzieli, zwiększając jego odporność na działanie czynników rozkładowych.

Twardziel dębu np. zawiera 5-8% garbników, biel natomiast około 1% (promocja 3 w 1). Garbniki te mają znaczenie praktyczne, gdyż użytkuje się je do celów przemysłowych po wyekstrahowaniu z drewna. Z europejskich gatunków dużą zawartość garbników wykazuje drewno dębu i kasztanu (Castanea vesca Gaertn.), z gatunków egzotycznych na pierwsze miejsce wysuwa się quebracho. Jednocześnie z procesem twardzielowania występują u drzew o zabarwionej twardzieli zmiany w barwie drewna. Powstają przy tym barwniki