Okres rozwoju

Okres rozwoju trwa od jednego roku do kilku lat, optimum rozwoju ma miejsce przy temperaturze około 20 C i około 70% względnej wilgotności powietrza (program uprawnienia budowlane na komputer). Wystąpieniu kołatków zapobiega się przez nasycanie środkami antyseptycznymi. W meblach i dziełach sztuki zwalcza się kołatki przez wstrzykiwanie do otworów dwusiarczku węgla (CS.,), po czym otwory zatyka się Chlebem lub parafiną. Stosuje się również wstrzykiwanie w chodniki alkoholowego roztworu arsenu; (środka tego użyto przy konserwacji ołtarza Wita Stwosza).

Dobrym środkiem zwalczania jest gazowanie dwusiarczkiem węgla lub cyjanowodorem (HCN). Jest to metoda skuteczna, lecz kłopotliwa, gdyż gazowane pomieszczenia muszą być zamknięte i starannie uszczelnione.
Kołatki wyrządzają duże szkody w meblach, a zwłaszcza w cennych rzeźbach i w wykonanych z drewna dziełach sztuki.
Mrówki (Formicidae) są na ogół pożyteczne w leśnictwie. Jako szkodniki drewna można wymienić gmachówkę (Camponotus herculeanus L.) występującą w trzech odmianach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Są to duże mrówki, długości 15-18 mm, zakładające gniazda w pniach drzewnych. W tym celu usuwają one ze słojów rocznych drewno wczesne, wskutek czego powstają koncentrycznie lub spiralnie ułożone, pierścieniowate wydrążenia, sięgające w strzale na wysokość do 10 m. Drewno nie stanowi pokarmu, trociny powstające przy drążeniu gniazda usuwane są na zewnątrz przez otwory w dolnej części pnia. Mrówki opadają najchętniej drewno świerkowe i jodłowe, w mniejszym stopniu drewno sosnowe, rzadko drewno liściaste. Najczęściej ulegają opadnięciu i częściowemu zniszczeniu drzewa stojące na pniu, w mniejszym stopniu i rzadkiej opadane są dłużyce i kłody oraz drewno w budowlach (uprawnienia budowlane).

Szkodniki drewna

Termity (Isoptera) są w krajach tropikalnych najgroźniejszymi szkodnikami drewna. Dzięki obecności symbiontów, występujących w przewodzie pokarmowym i wydzielających odpowiednie enzymy, wyodrębniają one z drewna i przetwarzają celulozę; w tych warunkach drewno stanowi dla nich pożądany pokarm. Termity docierają do drewna drogą podziemną i w ciągu krótkiego czasu niszczą elementy konstrukcyjne, budowle i sprzęty drewniane, nie naruszając cienkiej, zewnętrznej warstwy drewna; pozornie nienaruszone drewno może być w środku niemal całkowicie wydrążone (program egzamin ustny).

Warunkiem egzystencji termitów jest duża względna wilgotność powietrza; optimum stanowi wilgotność zbliżona do 98%. Niektóre gatunki drewna wykazują pewną odporność i są mało atakowane przez termity. Opracowanie skutecznych i łatwych w zastosowaniu bezwonnych i nie plamiących środków ochronnych, zabezpieczających drewno przed termitami, stanowi zagadnienie dużej wagi (opinie o programie).
Za pośrednictwem okrętów termity dotarły do południowej Francji, gdzie zaczynają być uciążliwymi szkodnikami. Poza tym stwierdzono ich występowanie w Hamburgu.

Ochotki (Chironomidae). Ostatnio stwierdzono w palach drewnianych stosowanych w budownictwie morskim szkody podobnego typu, powstające na skutek drążenia powierzchownych chodników przez larwy ochotek (Chironomidae); są to owady z rzędu muchówek (Diptera). Szkodniki te występują w portach słodkowodnych, jak np. Elbląg lub porty Zalewu Wiślanego; wyrządzane szkody nie osiągają groźnych rozmiarów (segregator aktów prawnych).
Szkody spowodowane przez małże i raki odgrywają poważną rolę w budownictwie portowym i okrętowym. Na pierwszy plan wśród tych szkodników wysuwa się świdrak okrętowiec.

Swidrak okrętowiec (Teredo navalis L.) jest to gatunek małża liczący około 120 podgatunków, których występowanie w morzach jest uzależnione od stopnia zasolenia i od temperatury wody. Rozwój i występowanie świdraka ma miejsce w wodzie zawierającej 9-35% soli, przy temperaturze zamykającej się w granicach 5-27° C. Optimum temperatury leży w granicach 15-25° C, temperatury poniżej 0° i powyżej 30° C są dla świdraka śmiertelne (promocja 3 w 1). Zasięg poszczególnych podgatunków świdraka obejmuje morza od strefy umiarkowanej do mórz tropikalnych.