Określenie wysokości rozkopów

Określenie wysokości rozkopów tarasowych i poziomych różni się zasadniczo. Jeżeli rozkop jest tarasowy, to znaczy, że środki transportowe znajdują się na tarasie, wówczas dąży się do uzyskania największej jego wysokości (W) (licząc od strony tarasu) (program uprawnienia budowlane na komputer). Aby to osiągnąć, trzeba dążyć do uzyskania największej wysokości załadowania, jaka jest możliwa przy określonej koparce. W tym celu należy wysięgnik koparki nastawić na największe pochylenie (60°), gdyż uzyskując przy takim pochyleniu największą możliwą wysokość załadowania osiągniemy równocześnie największą wysokość kopania. Na przykład dla koparki KM-602 przy pochyleniu wysięgnika pod kątem 60° otrzymujemy największą wysokość załadowania 5,7 m, podczas gdy przy wysięgniku pochylonym pod kątem 45° wysokość załadowania wynosi tylko 4,6 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dlatego przy pochyleniu wysięgnika koparki KM-602 pod kątem 60° wysokość wykopu tarasowego wyniesie samochodu do wierzchu skrzyni, 0,5 m przyjęte jako odległość dolnej krawędzi otwartego dna łyżki do wierzchu skrzyni.

W przypadku gdy koparka i środki transportowe znajdują się na tym samym poziomie, czyli na poziomie dna rozkopu, wysięgnik koparki przedsiębiernej powinien być ustawiony pod kątem możliwie małym, a mianowicie 45°, a nawet 30°. Korzyści stąd wynikające zostaną wyjaśnione dalej (uprawnienia budowlane).

Dobierając szerokość rozkopów odróżniać należy rozkopy tarasowe i rozkopy poziome. Przy rozkopach tarasowych szerokość rozkopu mierzona po dnie rozkopu (Bano max) nie powinna być większa niż przy czym Rkop dno mm - oznacza szerokość rozkopu mierzoną po dnie od strony środków transportowych, zaś Rkop dno max - od strony przeciwnej; jak wynika z dalszych rozważań, nic zawsze przyjmujemy tę ostatnią odległość w jej wartości maksymalnej, natomiast na dnie rozkopu od strony środków transportowych odległość najmniejszą Rkop dno min przyjmujemy jako regułę (program egzamin ustny).

Wykopy przelotowe

Przy rozkopach poziomych, jak już wspomniano, nie ustawia się wysięgnika pod kątem 60°, jak to jest niezbędne przy wykopach tarasowych; wystarczy tu całkowicie pochylenie pod kątem np. 45°, a nawet 30°. Przy tym ostatnim pochyleniu wysięgnika np. koparki KM-602 największa wysokość załadowania (wyładowania) wynosi 4,6 m, a więc wysokość znacznie przekraczająca wysokość konieczną H_zai (2,70 m) (opinie o programie).

Oczywiście zastosowanie przy kopaniu małych pochyleń wysięgnika spowoduje poszerzenie rozkopów w stosunku do tych, które powstają przy pochyleniach wysięgnika pod kątem 60°; w wyniku tego ogólna liczba rozkopów (licząc w przekroju wykopu), ulegnie zmniejszeniu. Jednakże najważniejszym skutkiem pracy koparki przedsiębiernej z nisko pochylonym wysięgnikiem jest znaczne zmniejszenie ilości pozostałego po kopaniu mechanicznym gruntu w wykopie. Jest to tym ważniejsze, że koszt usunięcia pozostałości po mechanicznym kopaniu jest bardzo znaczny. Odbywa się to najczęściej ręcznie lub za pomocą dodatkowo wprowadzonych maszyn (np. spycharek), powodując poza tym przedłużanie czasu trwania robót (segregator aktów prawnych). Z kosztami tymi do niedawna godzono się jako z pewnego rodzaju koniecznością. Badania prof. Znamieńskiego dowiodły, iż pozostałości w wykopie po zakończeniu pracy koparek przedsiębiernych można znacznie zmniejszyć, między innymi właśnie przez stosowanie w pracy nisko pochylonego wysięgnika.

Wykopy przelotowe, jak już wspomniano, są charakterystyczne dla robót ziemnych kolejowych, drogowych, jak również w budownictwie wodnym (promocja 3 w 1). Przelotowość ma poważną zaletę organizacyjną robót, ułatwia ich wykonanie, stwarza długie fronty robót oraz warunki dla łatwego odwadniania wykopów zarówno od wód gruntowych jak i atmosferycznych.