Oleje i żywice

Oleje i żywice stosuje się głównie do ochrony drewna, a ostatnio zaczęto je z dobrymi wynikami stosować jako dodatek uszczelniający do zapraw. Wypróbowany przepis masy do izolacji przeciwwilgociowej opartej na tych surowcach podaje wspomniany już E. Stock. Skład masy jest następujący: 107 części kalafonii utwardzonej przez zmydlenie wapnem, 7,5 części pokostu ołowiowego, 7,5 części surowego oleju drzewnego i 30 części surowego benzenu (benzolu). Obszerniejsze wiadomości o olejach i żywicach naturalnych znaleźć można w podręcznikach omawiających technikę malarską (program uprawnienia budowlane na komputer).

Masy plastyczne. Masy plastyczne zwane ogólnie tworzywami sztucznymi odgrywają coraz większą rolę zarówno w technice jak i w życiu codziennym. W chemicznej ochronie budowli masy plastyczne znalazły dotychczas najszersze zastosowanie jako lakiery i farby, które jednak ze względu na specjalność tej dziedziny, jak już wspomniano, nie mogą tu być szerzej omawiane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Poza tym mas plastycznych używamy w postaci płyt lub cienkich powłok do ochrony materiałów budowlanych przed wpływami chemicznymi w przemyśle oraz do wyrobu mas i powłok izolacyjnych. Wielkie nadzieje na przyszłość rokują omawiane już krzemowe masy plastyczne, które pod względem odporności na wpływy chemiczne i wysokie temperatury przewyższają wszystkie inne rodzaje, lecz których wobec wysokiej ceny i niewielkiej jeszcze produkcji nie stosuje się jeszcze na szerszą skalę (uprawnienia budowlane).

Ogromna i stale wzrastająca ilość stosowanych mas plastycznych nasuwa trudności przy ustaleniu ich definicji i klasyfikacji. Pod względem pochodzenia można masy plastyczne podzielić na dwie zasadnicze grupy, a mianowicie:

• masy plastyczne pochodzące z przeróbki produktów naturalnych,
• syntetyczne masy plastyczne (program egzamin ustny).

Kwas siarkowy

Do pierwszej grupy zaliczamy masy plastyczne, w których przynajmniej jeden z zasadniczych składników jest pochodzenia naturalnego. Są to pochodne ciał białkowych, jak np. galalit i inne masy plastyczne wyrabiane z każemy lub innych ciał białkowych, (np. z kolagenów, czyli składników zawartych w tkance łącznej, chrząstkach, kościach i skórze zwierzęcej) (opinie o programie).

W drugiej bardziej rozpowszechnionej grupie są pochodne celulozy (błonnika), którą, jak wiadomo, wytwarzają komórki roślinne. Celuloza pod działaniem odpowiednich chemikalii przechodzi w postać rozpuszczalną i daje się odpowiednio formować, po czym przez wyparowanie rozpuszczalnika lub też odpowiednią reakcję chemiczną ponownie się zestala.

Najstarsze i najbardziej znane są pochodne nitrocelulozy otrzymywane w wyniku działania na celulozę kwasu azotowego. Należy do nich między innymi celuloid, aceloid i trolit oraz większość nowoczesnych lakierów. Działając na celulozę bezwodnikiem kwasu octowego otrzymamy acetylocelulozę, używaną głównie do wyrobu sztucznych włókien, lakierów i niektórych mas plastycznych, które w przeciwieństwie do nitrocelulozynie są tak łatwopalne (segregator aktów prawnych).

Poza tym stosuje się kwas siarkowy, który reagując z celulozą daje masy plastyczne typu fibry, ług sodowy i dwusiarczek węgla, dają znany celofan itp. Również pochodne kauczuku można zaliczyć do tej grupy. Materiał ten jest deficytowy, i nie ma u nas zastosowania, więc opis jego można pominąć.

Druga grupa mas plastycznych pochodzenia całkowicie syntetycznego jest znacznie obszerniejsza. Masy należące do tej grupy można podzielić na następujące dwa rodzaje:

• masy plastyczne otrzymywane przez kondensację,
• masy plastyczne otrzymywane przez polimeryzację.

Kondensacją nazywamy w chemii organicznej reakcję polegającą na połączeniu się w związek chemiczny dwóch (lub więcej) ciał wyjściowych z wydzieleniem produktów ubocznych. Otrzymany więc materiał nie zawiera wszystkich składników ciał wyjściowych. Polimeryzacja polega na łączeniu się jednakowych cząsteczek chemicznych w większe zespoły, czemu towarzyszy zwykle zmiana cech fizycznych, natomiast skład chemiczny się nie zmienia. Do mas plastycznych otrzymywanych drogą kondensacji należy znany bakelit powstający przez kondensację fenolu z formaliną, nylon otrzymywany z kwasu adypinowego i sześciometylenodwuaminy i inne (promocja 3 w 1).