Opieńka miodowa

Owocniki mają kształt cienkich płytek lub nieregularnych powłoczek wielkości kilku do kilkunastu centymetrów. Powstają one na odsłoniętych korzeniach i pniakach; górna powierzchnia owocników jest brunatna, a hymenofor jest biały, złożony z dużej liczby drobnych rureczek (program uprawnienia budowlane na komputer).

Huba korzeniowa jest grzybem występującym najczęściej w drzewostanach wyrosłych na gruntach porolnych.
Opieńka miodowa (Armillaria mellea Vahl.) - Agaricaceae. Opieńka występuje na wielu gatunkach drzew zarówno iglastych, jak liściastych; najczęściej poraża świerk i sosnę. Na żywych drzewach liściastych opieńka występuje rzadko; częściej spotyka się ją na pniach i korzeniach ściętych drzew. W związku z tym panuje pogląd, że opieńka występuje na drzewach iglastych jako pasożyt, natomiast w stosunku do gatunków liściastych przeważa saprofityczna działalność tego grzyba (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Opieńka jest szczególnie groźna dla świerka, zwłaszcza w drzewostanach górskich regla dolnego; z gatunków liściastych najczęściej atakuje brzozę i grab.
Grzybnia opieńki początkowo rozwija się w próchnicznej glebie i ściółce leśnej, następnie zaś strzępki jej wnikają (najczęściej w miejscu uszkodzonym) pod korę korzeni. Stąd grzybnia rozprzestrzenia się ku górze w postaci białych płatów pod korą, dochodząc w pniu na wysokość 4-5 m (uprawnienia budowlane).

Opieńka ma zdolność wytwarzania sznurów (rhisomorphae) zarówno pod korą opadniętych drzew, jak i w ziemi, w sąsiedztwie korzeni; dzięki nim opieńka może przerzucać się na korzenie sąsiednich drzew. Sznury posiadają barwę czarną.
Opieńka powoduje jasną zgniliznę zewnętrzną, która stopniowo rozszerza się od obwodu ku środkowi pnia; na granicy drewna porażonego i zdrowego występuje silne skupienie ciemniejszych strzępek grzybni, co uzewnętrznia się w postaci czarnej linii granicznej (program egzamin ustny).

Pytania testowe na uprawnienia budowlane

Nawet w ostatnim stadium zgnilizny drewno nie wykazuje widocznych zmian struktury: obniża się jedynie jego twardość i ciężar właściwy. Mikroskopowe badania drewna porażonego przez opieńkę wskazują na destrukcyjny typ zgnilizny. W ściętym drewnie składowanym w suchych warunkach rozwój grzybni szybko ustaje.
Owocniki opieńki powstają u podstawy pnia lub na bocznej powierzchni pniaków i uschniętych drzew, bardzo rzadko na drzewach żywych (opinie o programie). Pojawiają się one jesienią, zwykle w dużych skupieniach. Owocniki mają postać szerokich żółtawobrązowych kapeluszy ustawionych na wysmukłych, jaśniej zabarwionych trzonkach.

Dolna powierzchnia kapelusza składa się z promieniście ułożonych blaszek; na obu powierzchniach tych blaszek znajdują się podstawki z licznymi zarodnikami. Owocniki opieńki są jadalne. Opieńka jest groźnym szkodnikiem fizjologicznym; jako szkodnik techniczny odgrywa drugorzędną rolę.
Huba ogniowa (Fomes igniarius [L.] Fr.) - Polyporaceae. Huba ogniowa jest bardzo pospolitym pasożytem drzew liściastych; najczęściej występuje na osice i grabie, rzadziej spotyka się ją na dębie, wierzbie, olszy, brzozie i innych gatunkach liściastych drzew leśnych oraz owocowych (segregator aktów prawnych).

Zarażenie następuje poprzez uszkodzenie kory, niekiedy nawet w bardzo młodym wieku drzewa (10-15 lat). Owocniki powstają w późniejszym wieku, prawdopodobnie nie wcześniej niż w 10 lat od chwili zakażenia. Postacią są one zbliżone do kopyt; ich kształt i barwa są w pewnym stopniu zmienne i zależą od gatunku drzewa, na którym powstaje owocnik. Górna powierzchnia owocników jest najczęściej szaroczarna, natomiast hymenofor złożony z drobnych rureczek ma barwę jasnoszarą.

Owocniki są bardzo twarde, wieloletnie; ich rozwój trwa do 50 lat, w związku z czym osiągają one duże wymiary. Górna powierzchnia owocników składa się ze schodkowato ułożonych, promieniowo spękanych, koncentrycznych warstw (promocja 3 w 1).