Opory hydrauliczne

W połączeniu równoległym przy niewielkim nawet niezrównoważeniu oporów hydraulicznych w poszczególnych gałęziach układu hydraulicznego będzie występowało nierównomierne ładowanie i rozładowanie zasobników. Pod tym względem bardziej korzystny jest układ szeregowy (program uprawnienia budowlane na komputer). W wielu rejonach kraju z uwagi na fizykochemiczne właściwości wody wodociągowej szczególną uwagę zwraca się na zagadnienie ochrony przeciwkorozyjnej instalacji wewnętrznych.

Z tego względu w instalacjach c. w. u. zasilanych wodą wodociągową o silnych właściwościach korozyjnych, spowodowanych rozpuszczonym w niej tlenem i agresywnym dwutlenkiem węgla, zaleca się stosowanie układu ze zbiornikiem retencyjno-odgazowującym umieszczonym nad najwyższą kondygnacją (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Woda z wymiennika przepływowego tłoczona jest pompą do górnego pośredniego zbiornika retencyjno-odgazowującego. W zbiorniku tym przy temperaturze ok. 55°C woda odgazowuje tracąc znaczne ilości rozpuszczonego w niej 02 i agresywnego C02.

Proces ten powoduje zmniejszenie korozyjnych właściwości wody. Rozwiązanie pozwala ponadto na zastąpienie hydroforu pompami uzupełniającymi (przy podobnym schemacie instalacji zimnej wody), co w efekcie zapobiega natlenianiu wody w stacjach
hydroforowych (uprawnienia budowlane). Z tego względu opisywany schemat zaleca się do stosowania szczególnie w budynkach mieszkalnych, dla których ciśnienie w sieci wodociągowej jest niewystarczające.
Stosowanie pojemnościowych wymienników ciepła w instalacjach c. w. u., szczególnie przy większych mocach cieplnych urządzeń, jest jednak bardzo ograniczone. Jest to wynikiem małej intensywności wymiany ciepła, co powoduje znaczne wymiary tych urządzeń uniemożliwiających ich montaż w pomieszczeniach kotłowni czy wymiennikowni. Stosowane są wtedy przeważnie układy z wymiennikami przepływowymi zasobnikiem i pompą ładującą (program egzamin ustny).

Współczynnik przenikania

Główną niedogodnością tego schematu jest konieczność stosowania pompy ładującej zasobnik, co ze względu na niską jeszcze niezawodność tych urządzeń stanowi dużą uciążliwość dla eksploatatorów instalacji. Ponadto układ z wydzielonym wymiennikiem ciepła jest ze względu na dążenie do miniaturyzacji i agregatyzacji urządzeń rozwiązaniem niekorzystnym z konstrukcyjnego punktu widzenia (opinie o programie). Z tego powodu w krajach zachodnich pojawiło się szereg konstrukcji układów podgrzewania c. w. u., w których wymiennik przepływowy został zatopiony w zasobniku, ale w których w dalszym ciągu występuje wymuszona, a nie naturalna cyrkulacja wody w zasobniku. Przykładem takich tendencji jest układ amerykański.

W układzie tym przepływowy wymiennik ciepła został zatopiony w zasobniku. Innym przykładem podobnego rozwiązania jest wymiennik pojemnościowo-przepływowy, który pozwala na wyeliminowanie pompy ładującej zasobnik. Dokładny opis pracy wymiennika pojemnościowo-przepływowego zamieszczono w rozdz. 5. Cechą charakterystyczną tego wymiennika jest połączenie zalet wymienników przepływowych (dużej wartości współczynnika przenikania ciepła) oraz wymienników pojemnościowych (dużej akumulacyjności cieplnej) z samoczynnym (grawitacyjnym) ładowaniem zasobnika (segregator aktów prawnych).

W instalacjach ciepłej wody użytkowej w krajach zachodnich często stosowany jest system akumulowania energii cieplnej po stronie czynnika grzejnego. System ten ma następujące zalety: ciepła woda dostarczana do instalacji jest świeża oraz zagrożenie korozyjne zasobnika i zewnętrznych powierzchni wężownic jest niewielkie, gdyż woda grzejna jest z reguły uzdatniana.

W porównaniu do poprzedniego z opisanych sposobów podgrzewania c. w. u. system ten ma szereg wad. Należą do nich: zarastanie kamieniem kotłowym rurek wężownicy, przy czym proces ten jest szczególnie intensywny w okresach braku rozbioru c. w. u., duże trudności z dokładną regulacją temperatury c. w. u (promocja 3 w 1).