Optymalny układ trzech wzdłużnie

W paragrafie podany był przebieg obliczenia dla przypadku, w którym, wg założenia, wzdłużnice zostały umieszczone w skrajnych punktach przekroju poprzecznego. W dalszym ciągu zbadamy warunki, przy których założenie takie jest słuszne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Układ, w którym zewnętrzne wzdłużnice znajdują się w najniższych skrajnych punktach przekroju. Środek ścinania leży w punkcie 4′, zaś 4′-2′ jest linią ścinania całego łuku. Gdy 3 przesuwa się nieznacznie w lewo, powstaje siła styczna w kierunku 5 - 3. Ponieważ układ wzdłużnie może przejąć jedynie siły przechodzące przez 4′, musi nastąpić jednocześnie przesunięcie wzdłużnicy 2 w prawo, co powoduje powstanie siły stycznej w kierunku 2-5 (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wzajemny stosunek tych dwóch przesunięć musi być taki, ażeby siły styczne, przecinające się w punkcie 5, dawały wypadkową przechodzącą przez 4′. Z kolei wypadkowa zostaje rozłożona na dwie siły; jedną wzdłuż linii ścinania 4′-2′ łuku 1 - 3 i drugą - wzdłuż linii ścinania 3′ - 4′ łuku 1-2. Pierwsza siła zwiększa zbrojenie w 3 o taką samą wielkość, o jaką zmniejsza się zbrojenie w 1, czyli ogólna ilość zbrojenia nie ulega zmianie. Druga natomiast siła zmniejsza siły we wzdłużnicach 1 - 2, jeżeli 5 znajduje się powyżej 4′ - 2′ (jak na rysunku) (uprawnienia budowlane).

A zatem, o ile punkt przecięcia się odpowiednich stycznych leży powyżej linii ścinania całego przekroju, należy wzdłużnice 2 i 3 zbliżyć do siebie. Oczywiście 3 należy przesunąć do takiego położenia, aby punkt przecięcia się stycznych znalazł się na linii ścinania łuku 1-3. Właściwe położenie 3 znajdujemy za pomocą prób. Co najmniej jedna z zewnętrznych wzdłużnie powinna być umieszczona na końcu przekroju poprzecznego (program egzamin ustny).

Wzdłużnice rozciągane

Jeżeli obydwie zewnętrzne wzdłużnice 1 i 3 mają być umieszczone na końcach przekroju, wzdłużnica wewnętrzna 2 powinna się znajdować w obrębie pewnego odcinka, który można wyznaczyć za pomocą wykresu przedstawionego na rys. 1.6.3-7 dla dwóch różnych przekrojów poprzecznych. Przypuśćmy, że styczne w punktach końcowych 1 i 3 przecinają linię ścinania w punktach 5. Jeżeli następnie poprowadzimy z tych punktów dwie nowe styczne do przekroju poprzecznego, wówczas wzdłużnicę ściskaną należy umieścić w obrębie odcinka znajdującego się między dwoma punktami styczności 2. Gdy wzdłużnica wewnętrzna przechodzi przez ten odcinek, miejscem środka ścinania będzie odcinek 6-6 linii ścinania łuku 1-3. Zatem, wzdłużnice rozciągane powinny być umieszczone na końcach przekroju poprzecznego wówczas, jeżeli dana siła przecina odcinek 6-6 (opinie o programie). Porównując dwa przedstawione na rysunku przekroje poprzeczne widzimy, że dla przekroju z belkami krawędziowymi siła może działać na większym mimośrodzie, niż dla przekroju bez belek krawędziowych, zanim zajdzie potrzeba przesunięcia jednej z zewnętrznych wzdłużnie z końca przekroju.

Omówmy wreszcie stosunek między układem trzech wzdłużnie a optymalnym układem czterech wzdłużnie. Rozpatrując 1-2-3 jako niezależny układ trzech wzdłużnie, widzimy, że styczne w punktach 2 i 3 przecinają się na linii ścinania łuku 1-3. Stąd wypływa następująca reguła: Jeżeli 1-2-3-4 jest optymalnym układem czterech wzdłużnie, wówczas 1-2-3 stanowi optymalny układ trzech wzdłużnie (segregator aktów prawnych).

Przypuśćmy w dalszym ciągu, że l’-2′-3′-4′ stanowi rdzeń optymalnego układu 1-2-3-4, zaś 1-2″-3″ - układ trzech wzdłużnie, w którym 3″ znajduje się w punkcie końcowym 4. Wówczas 2″ należy szukać na odcinku wskazanym na rysunku, który określamy w taki sam sposób, jak odcinek 2-2 . Stosownie do tego ostatniego rysunku środek ścinania 1-2″-3″ znajduje się w przedziale 6-6, stanowiącym część linii ścinania 2′-3′ łuku 1-4 (promocja 3 w 1).