Organizacja przepuszczania przepływów budowlanych

Jako przykład organizacji przepuszczania przepływów budowlanych może służyć stopień piętrzący Dnieproges im. Lenina na Dnieprze. Budowlę zlokalizowano w miejscu, gdzie w korycie rzeki znajdują się dwie wyspy (lewo- i prawobrzeżne). Przy niskich stanach letnich wody przepływ spada do 1000 mVsek, przy jesiennych - podwyższonych - wynosi 2000 mVsek, przepływ miarodajny powodziowy (5%) przyjęło w wysokości 16 300 mVsek (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dla wymienionych danych hydrologicznych i lokalizacyjnych opracowano realizację budowy w trzech następujących etapach:
I etap. W pierwszej kolejności w oparciu o istniejące wyspy, zostały zamknięte grodzami kaszycowymi odgałęzienia prawo- i lewobrzeżne w okresie niskich stanów wody w rzece. Pod ochroną grodz na brzegu lewym wykonano część dolną zapory z częścią przelewową. Górna powierzchnia progów przelewu osiągnęła poziom 2-2,5 m poniżej poziomu niskich stanów wody (przed spiętrzeniem grodzą), zaś w prawobrzeżnej części 0,5 m powyżej tego stanu.
II etap. Po usunięciu grodzy lewobrzeżnej w następnym okresie jesienno-zimowym przy niskich stanach wody wybudowano na trasie górnej grodzy środkowej partii zapory filary szerokości 6 m o konstrukcji kaszycowej. Prześwity między tymi filarami (6,5 m) zamykano szandorami (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pod osłoną grodzy górnej wykonano grodzę dolną, również konstrukcji kaszycowej. Przepuszczenie wody powodziowej odbyło się otworem lewobrzeżnym oraz przez pozostawione otwory wykonanej uprzednio kaszycowej grodzy w części środkowej. Dopiero wtedy po założeniu szandorów przystąpiono do wykonywania zapory części środkowej przy czym szerokości przelewów były o połowę mniejsze niż w części lewobrzeżnej (6,5 m zamiast 13,0 m) a to w celu zmniejszenia ciężaru płyt - szandorów (uprawnienia budowlane).
III etap. Po przygotowaniu otworów przelewowych w części środkowej przystąpiono do zabetonowania otworów w części lewobrzeżnej; zabieg ten realizowano również w dwóch fazach, dzieląc pozostawione szerokie otwory na połowę; uzyskano to przez zastosowanie konstrukcji szkieletowej na całej szerokości płyty, posiadającej wnęki na skraju i w połowie rozpiętości. We wnęki te zakładano płyty osłonowe do betonowania bloków szerokości odpowiadającej połowie rozpiętości sekcji.

Czynniki technologiczne

Po przepuszczeniu następnej wiosennej wody powodziowej przez część środkową przystąpiono do układania betonu w otworach na całej długości zapory aż do osiągnięcia pełnej jej wysokości. Płyty zakładane były jedynie od strony wody górnej, ponieważ dolne krawędzie przelewów znajdowały się na poziomie wyższym od stanów niskich w rzece. Montaż płyt odbywał się za pomocą żurawi ustawionych na moście opierającym się na filarach poszczególnych sekcji zapory.

Po zamknięciu otworów, co powodowało stopniowe piętrzenie wody w zbiorniku, dalsze przepuszczanie wody następowało przez część przelewową zapory oraz przez kolejno oddawane do użytku agregaty siłowni (program egzamin ustny).
Opisany schodkowy system przepuszczania wody przez zaporę w czasie jej budowy jest możliwy jedynie przy zaporach betonowych typu ciężkiego i niektórych oszczędnościowych, natomiast nie może mieć zastosowania przy zaporach łukowych, wielołukowych i oczywiście także przy zaporach ziemnych (opinie o programie).
Wykonanie deskowania i jego montaż jest częścią składową technologicznego procesu robót betonowych. W związku z tym wybór rodzaju deskowania uzależniony jest od pozostałych czynników technologicznych. Należą do nich: zbrojenie konstrukcji, podział budowli na sekcje i bloki betonowania, maszyny i urządzenia do transportu masy betonowej, jej konsystencja itd. W procesie produkcyjnym dąży się do zastosowania przemysłowych metod pracy we wszystkich etapach robót betonowych, mając również na uwadze możliwości równoległego prowadzenia robót przy deskowaniu z innymi rodzajami robót (segregator aktów prawnych).

Deskowanie wykonuje się w praktyce z drewna, stali i żelbetu, w ostatnim przypadku w postaci płyt okładzinowych lub innych prefabrykatów betonowych.
Deskowania można, ogólnie biorąc, podzielić na następujące grupy:
- deskowania płaskie,
- deskowania przestrzenne krzywoliniowe,
- deskowania podwieszone,
- deskowania różne.
Rozróżniamy następujące rodzaje deskowań płaskich:
- rozbieralno-przestawne,
- przesuwne,
- ślizgowe (promocja 3 w 1).