Osadzanie znaków kierunkowych

Posadzkarz zajmuje się wyłącznie osadzaniem znaków kierunkowych, układaniem Arkuszy mozaiki i wyrównywaniem warstwy zaprawy. Jeden z pomocników podaje wszystkie materiały, pomaga posadzkarzowi w wyrównywaniu zaprawy i zakładaniu znaków kierunkowych; drugi pomocnik zalewa ułożoną posadzkę rzadką zaprawą i przeciera ją wiórami (program uprawnienia budowlane na komputer).
Na miejscu pracy powinny się znajdować w zasięgu zespołu następujące narzędzia i sprzęt: skrzynia z zaprawą, łopata, dwie kielnie, lata, poziomnica, sznur, stalowe bolce do mocowania sznura, młotek jednokilogramowy, nóż do przecinania arkuszy i ubijak do wyrównywania powierzchni płytek.

Pomocnikowi potrzebne są do zalewania podłogi zaprawą: dwa wiadra, kielnia, duży pędzel z łyka i dłuto-przecinak do czyszczenia podłogi z zacieków.
Robotę zaczyna się od sprawdzenia podłoża poziomnicą i ułożenia kierunkowych rzędów płytek terakotowych (metłachskich), przez które naciąga się na wbitych bolcach sznur. Kolejność układania arkuszy mozaiki i schemat organizacji miejsca pracy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Deseń na poszczególnych arkuszach tak jest ułożony, aby przez przecięcie arkuszy na części i połączenie tych części w różnych zestawieniach można było otrzymać rozmaite nowe desenie.
Wyrabiane są trzy rodzaje arkuszy mozaiki dywanowej; arkusze zwykłe, narożne i arkusze fryzu (uprawnienia budowlane).

W wypadku jednak, kiedy na budowie tworzy się nowy deseń z arkuszy mających deseń fabryczny, można zestawić naroża z przeciętych arkuszy fryzu lub z arkuszy zwykłych.
Jeżeli pas fryzu jest jednobarwny, narożne arkusze można utworzyć dwoma sposobami: 1. pas fryzu jednej strony podłogi przechodzi całkowicie od naroża do naroża, pas zaś fryzu drugiej strony przylega do pierwszego, 2. każdy rząd płytek fryzu obiega cały obwód podłogi wzdłuż ścian pomieszczenia (program egzamin ustny).

Oczyszczenie i zwilżenie podłoża

Jeżeli pas fryzu jest deseniowy, to narożne arkusze tworzy się z wyciętych arkuszy fryzu. Przez zestawienie pod kątem pozostałych po wycięciu części formuje się pełny prawidłowy deseń. Przy układaniu posadzki deseniowej należy, przed osadzeniem na zaprawie, rozłożyć arkusze mozaiki na warsztatach, poprzecinać je w razie potrzeby na części i następnie złożyć według rysunku projektu.
Układanie zaczyna się od arkuszy fryzu, do których nawiązuje się mozaikę pozostałej powierzchni podłogi (opinie o programie).

Następnie robotę wykonywa się w takiej kolejności, ażeby układanie fryzu wyprzedzało układanie zwykłych arkuszy.
Płytki osadza się i wyrównuje ich powierzchnię lekko uderzając dłonią lub trzonkiem kielni w beleczkę położoną na płytkach i sprawdza się poziomnicą na łacie. Dla uniknięcia nieprawidłowości, skrzywienia linii spoin i rysunku, każdy rząd arkuszy sprawdzany jest ponadto kątownikiem.
Arkusze mozaiki ceramicznej powinny być tak układane, aby szczeliny między nimi były równe grubości spoin między płytkami. Dzięki temu na posadzce nie będą się uwydatniać granice między poszczególnymi arkuszami. Po upływie 3-4 dni od ułożenia arkuszy, kiedy zaprawa dostatecznie stężała, posadzkę zwilża się i usuwa z niej papier za pomocą twardych mioteł. Aby zapełnić wszystkie spoiny, posadzkę zalewa się po zdjęciu papieru rzadką zaprawą; nadmiar zaprawy usuwa się szmatą.

Ostateczne oczyszczenie powierzchni wykonuje się tak samo, jak przy układaniu posadzki płytkami terakotowymi (segregator aktów prawnych).
Przytaczamy wykaz kolejnych czynności przy układaniu posadzki z mozaiki dywanowej:

1. dobór arkuszy,

2. oczyszczenie i zwilżenie podłoża,

3. wyznaczenie posadzki, osadzenie znaków kierunkowych i naciągnięcie sznura,

4. ułożenie arkuszy kierunkowych,

5. przygotowanie arkuszy,

6. układanie arkuszy,

7. osadzanie arkuszy (wyrównywanie),

8. usunięcie papieru,

9. zalanie spoin,

10. przetarcie posadzki wiórami i oczyszczenie ze stwardniałej zaprawy (promocja 3 w 1).

Powierzchnia posadzki powinna wszystkimi punktami przylegać do płaszczyzny wskazanej przez projekt. Arkusze powinny być ułożone prawidłowymi rzędami na warstwie zaprawy cementowej o grubości najwyżej 7 mm; spoiny muszą być wypełnione zaprawą.