Osie ścian budynku

Montaż wg osi ścian budynku jest stosunkowo dokładniejszy niż montaż wg krawędzi elementów. W sposobie tym miejsce usytuowania montowanych elementów wyznaczane jest w taki sposób, ażeby osie symetrii tych elementów po ich ustawieniu znalazły się ściśle w oznaczonych na części konstrukcji już zmontowanej osiach teoretycznych konstrukcji budynku, określających położenie głównych ścian nośnych tego budynku (program uprawnienia budowlane na komputer).

Osie ścian budynku w płaszczyźnie pionowej oraz poziomy poszczególnych kondygnacji wytyczane są z reguły przy użyciu przyrządów geodezyjnych, a odległości między osiami w poziomie odmierzane taśmą stalową. Tak odmierzone główne osie podłużne i poprzeczne budynku wyznaczone są siatką z drutu stalowego, a następnie przenoszone na konstrukcję już ustawioną w postaci trwałych oznaczeń na jej powierzchni w charakterystycznych miejscach. Sposób ten umożliwia osiągnięcie większej dokładności montażu konstrukcji pod warunkiem precyzyjnego ustawiania elementów według tak wytyczonych osi i ich pionowego osadzania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jak wykazały badania, średnie odchyłki tyczenia osi ścian przy tego rodzaju montażu wynoszą 4 mm, ustawienie elementów w sieci ścian - 1 mm, a pionowego ustawienia tych elementów-1,5 mm. Błędy maksymalne wyniosą odpowiednio¹’ 4 • 6 = 24 mm, 16 = 6 mm i 1,5-6 = 9 mm (uprawnienia budowlane).

Mniejsza stosunkowo wartość błędu niż przy sposobie montażu wg krawędzi tłumaczy się tym, że w przypadku montażu wg osi ścian następuje symetryczny rozkład odchyłek pochodzących od wymiarów montowanych elementów i nie zachodzi niebezpieczeństwo ich sumowania się.

Pręty kierunkowe

Montaż wg marek kontrolnych wymaga przygotowania pewnej określonej liczby elementów ściennych i stropowych z wbetonowanymi płytkami stalowymi, na których oznaczone są kreski rektyfikacyjne. Płytki te umieszczone są w elementach ściennych przy dolnej i górnej ich krawędzi, a w elementach stropowych na wierzchniej i spodniej stronie przy krawędziach ich styku z elementami ściennymi (program egzamin ustny).

Elementy tak oznaczone rozmieszczane są w niektórych tylko polach rzutu poziomego budynku (zwykle w polach skrajnych i środkowych). Od nich też rozpoczyna się montaż konstrukcji całego budynku, wyznaczając dokładnie miejsce ich ustawienia w taki sposób, ażeby kreski na płytkach elementów dostawianych pokryły się z kreskami płytek elementów już zmontowanych.

Pozostałe elementy ustawiane są swobodnie między uprzednio ustawionymi elementami oznakowanymi. Sposób ten zapewnia większą dokładność montażu niż przy sposobach poprzednio omówionych. Dokładność montażu zależy głównie od dokładności wykonania samych elementów (a w szczególności od dokładności osadzenia marek kontrolnych). (przy stwierdzeniu średnich odchyłek osadzenia marek kontrolnych - 2 mm, osadzenia elementów ściennych wg marek - 3 mm, a pionowego ich ustawienia - 1,5 mm) (opinie o programie).

Montaż wg prętów kierunkowych opiera się na zastosowaniu elementów ściennych z zabetonowanymi w miejscach ich styków prętami stalowymi. Pręty te umieszczone są w podłużnej osi symetrii elementów, co zapewnia możliwość ustawienia tych elementów ściśle w osiach ścian budynku (segregator aktów prawnych).

W dolnej części elementów pręty kierunkowe umieszczone są we wnęce widocznej z jednej strony elementu, w górnej zaś - wyprowadzone są ponad element tak, ażeby ich górny koniec wystawał 5-7 cm ponad płyty stropowe. W ten sposób pręty kierunkowe wystające z elementów niższej kondygnacji wyznaczają osie podłużne ścian budynku, wg których następnie ustawiane są elementy ścienne wyższej kondygnacji (promocja 3 w 1). Elementy te ustawia się w ten sposób, ażeby pręty kierunkowe zabetonowane w ich dolnej części znalazły się w linii osi podłużnej ściany i zetknęły się bokami z prętami wystającymi z elementów niższej kondygnacji.