Osobista transakcja

Już z tych kilku faktów jasno wynika, na jakie trudności natrafił gnostycyzm we wczesnych wiekach Kościoła, gdy weźmie się pod uwagę, iż chciał on odwieść ludzi od akceptacji tego cielesno-śmiertelnego życia jako areny, gdzie ten sam Bóg, który zarówno stwarza, jak i oczyszcza z grzechów, jest obecny i działa, kusząc fałszywą i błyszczącą nieśmiertelnością.

Gnostycy, tak jak stary Yeats, wzdychają do bizantyjskiej „zmyślonej wieczności” z dala od jakiejkolwiek ziemi gdzie „…Skoki łososi, w morzach ławice makreli. / Całe lato wysławiać będą chóry ziemi/ Wszystko co jest poczęte, rodzi się, umiera”. Pójście za gnostykami oznaczałoby zrezygnowanie z czegoś centralnego, nie z czegoś marginalnego (program uprawnienia budowlane na komputer).

Biblijne opowieści i nauki zakorzeniają się w życiu religijnym częściowo poprzez ukształtowanie charakterystycznego nastawienia do seksualności, małżeństwa, rodzenia dzieci, śmierci, przyrody i historii, poprzez sakramenty i formy pobożności, które wymagały ucieleśnienia, a także poprzez nadzieje ugruntowane w dogmatach (takich jak zmartwychwstanie ciała) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Uczestnik Eucharystii spotyka zatem Pana w ciele (także jej lub jego własnym ciele), ciele oddanym śmierci i otrzymanym z powrotem jako pożywienie. Ciała są istotne dla tej osobistej transakcji (uprawnienia budowlane).

Specyfika ludzkiego życia

Podobnie matka trzymająca ciało swojego syna (Pieta) nie trzyma przypadkowej zmarłej realizacji jakiegoś programu. W ikonach i rzeźbach Piety odczuwa się cześć dla konkretnego ciała jako unikalnego umiejscowienia życia. Lub weźmy pod uwagę żądanie w znaczący sposób postawione przez Jana Sebastiana Bacha, aby po śmierci jego fizycznymi szczątkami zajmowała się jego młoda żona, ta, z którą był on w fizycznej zażyłości. To ona ma zamknąć mu oczy i przygotować ciało do spalenia (program egzamin ustny).

Nie jest przypadkowy związek pomiędzy „tym, że się wie” a „tym, że się wie, kim jest jakiś człowiek” oraz zwykłym sensem biblijnego „wiem” z wszystkimi jego późniejszymi cielesnymi implikacjami. Anegdota ta otwiera głęboko antygnostyczną perspektywę powiązania osobowości, ciała, miłości i śmiertelności (opinie o programie). Ten rodzaj wrażliwości właściwy tym (biblijnym) religijnym naukom uderza w anegdocie o niemieckim malarzu Oskarze Kokoschce. Mówi się, że podczas najciemniejszych dni II wojny światowej Kokoschka, dusząc się w rozpaczy, wszedł do Galerii Narodowej w Londynie i zaczął medytować nad serią autoportretów Rembrandta, w których malarz ukazuje z drobiazgowymi szczegółami stopniowy rozkład własnego ciała. Kokoschka wrócił na ulice duchowo odnowiony przez to spotkanie ze szczerą akceptacją śmiertelności.

Zbawienie nie leży w ucieczce od cielesnego życia, lecz przynajmniej częściowo jest konstytuowane poprzez jasne uznanie tego życia z całą jego kruchością i ograniczeniami (segregator aktów prawnych). W Biblii, a także w praktykach, nawykach umysłu i wrażliwości, która jest przykładem jego użycia, kryje się coś, co można nazwać głęboko biologicznym uprzedzeniem. Mówiąc inaczej, człowiek przeżywa swoje życie w szczególnych biologicznych granicach i specyfika ludzkiego życia jest w dużym stopniu jakąś nową własnością wyrosłą z biologicznego podłoża.

Być człowiekiem to znaczy myśleć o przyszłości, przejmować się tym, że trzeba umrzeć, widzieć, co teraz się właśnie objawia w świetle ostatecznej konieczności narzuconej przez przyrodę lub, gdy ktoś nie widzi tego świadomie, tkwić jednak w niepokoju. Wydaje mi się, że antropologia biblijna przedstawia te biologiczne ograniczenia, a także specyficzną refleksję nad nimi jako nieeliminowalne warunki ukształtowania się indywidualnego i społecznego życia ludzkiego (promocja 3 w 1).