Osuszone ziarna

Osuszone ziarna waży się najpierw na wadze technicznej w powietrzu, a następnie w wodzie na wadze przystosowanej do ważenia hydrostatycznego. Przy ważeniu na wadze hydrostatycznej określa się początkowo ciężar sita, które zostało podwieszone zamiast jednej z szalek i całkowicie zanurzone w wodzie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Następnie do sita tego wsypuje się próbkę badanego kruszywa i waży ją w stanie zanurzonym. Przy ważeniu kruszywa pod wodą należy uważać, aby zarówno na próbce jak i na sicie nie było pęcherzyków powietrza. Usuwa się je z powierzchni sita za pomocą pędzelka lub w inny odpowiedni sposób. Sito przykrywa się pokrywą z siatki lub blachy perforowanej. Jeżeli sito wagi hydrostatycznej nie zanurzy się całkowicie w wodzie, konieczne jest wówczas dostateczne obciążenie ciężarkiem.

Należy zwracać uwagę, aby ciężarek był zawsze zanurzony w wodzie wraz z sitem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Próbkę kruszywa lub jednej z frakcji kruszywa, wysuszoną do stałego ciężaru, wsypuje się za pomocą łopatki do uprzednio zważonego naczynia pomiarowego odpowiedniej wielkości (tabl. 5-12) z odległości 10 cm, liczonej od górnej krawędzi cylindra. Wsypywanie kruszywa do cylindra trwa tak długo, dopóki nie utworzy się stożek ponad górną krawędzią cylindra. Nadmiar materiału wyrównuje się za pomocą linii metalowej do poziomu krawędzi cylindra - bez żadnych wstrząsów lub zagęszczania. Następnie naczynie z kruszywem waży się. Do naczynia pomiarowego z nałożoną nasadką wsypową o wysokości 5 cm wsypuje się próbkę kruszywa w taki sposób, aby wypełniło ono naczynie z nadmiarem. Naczynie pomiarowe przymocowuje się do stolika wibracyjnego, który następnie uruchamia się; zagęszczanie kruszywa powinno trwać 3 min. Zaleca się stosowanie do badań stołu wibracyjnego o ilości drgań ok. 300 na min, o przeciętnej amplitudzie luzem - 0,5 mm, a przy pełnym obciążeniu - 0,35 mm (uprawnienia budowlane).

W czasie wibrowania kruszywo uzupełnia się przez swobodne dosypywanie go do nasadki wsypowej. Po zakończeniu wibrowania nasadkę zdejmuje się, i powierzchnię kruszywa wyrównuje linią metalową do poziomu krawędzi naczynia, usuwając nadmiar ziaren w taki sposób, aby ewentualnie występujące ziarna kruszywa nad górną krawędź zrekompensowały wgłębienia w powierzchni przy brzegach naczynia. Następnie naczynie z kruszywem waży się (program egzamin ustny).

Ciężar nasypowy kruszywa

Ciężar nasypowy kruszywa YNS oblicza się z dokładnością do 5 kG/m3.
Za wynik miarodajny należy przyjąć średnią arytmetyczną z trzech oznaczeń, różniących się od tej średniej nie więcej niż 5 kG/m3 (opinie o programie).

W przypadku popiołów lotnych określenie uziarnienia może być przeprowadzone za pomocą analizy mikroskopowej, polegającej na pomiarze ziaren popiołu w mikroskopie uzbrojonym w mikrometryczne urządzenie pomiarowe, bądź za pomocą analizy areometrycznej, polegającej na pomiarze gęstości roztworu wodnego popiołów w określonych odstępach czasu i obliczeniu z gęstości roztworu uziarnienia pyłów. Ziarna większe lub mniejsze od przewidzianych we frakcji lub grupie frakcji określa się drogą przesiewu przez odpowiednie sita. Ze średniej próby laboratoryjnej wydziela się metodą kwartowania próbkę o wielkości zgodnej z tabl. 5-14 i przesiewa przez sita odpowiadające największemu i najmniejszemu wymiarowi ziaren frakcji kruszywa (segregator aktów prawnych).

Przesiewanie uznaje się za zakończone, gdy nie więcej niż 1% całej próbki przechodzi przez dane sito w ciągu jednej minuty. Określenie wolnych przestrzeni w kruszywie. Przebieg badania dla kruszywa w stanie luźno usypanym i dla kruszywa w stanie zagęszczonym jest taki sam.

Naczynie pomiarowe napełnione kruszywem w sposób podany poprzednio zanurza się w wodzie w ten sposób, aby poziom jej był co najmniej o 20 mm wyżej pokrywy naczynia. Po czterogodzinnym nasycaniu naczynie pomiarowe wyjmuje się, wylewa wodę i odwraca go do góry dnem, pozostawiając tak na 30 min, aby z kruszywa mogła spłynąć woda. Naczynie wraz z kruszywem waży się (promocja 3 w 1).