Woda grzejna

W instalacjach tego typu woda grzejna doprowadzona jest do wężownicy wymiennika ciekła, przy czym przepływ jej odbywać się może bądź pod działaniem ciśnienia grawitacyjnego bądź wywołany jest pompą obiegową. Zimna woda doprowadzona jest od dołu do zasobnika, a odprowadzona w górnej jego części. Instalacja cyrkulacyjna ciepłej wody może być wykonana jako grawitacyjna lub pompowa (program uprawnienia budowlane na komputer).

Schemat instalacji podgrzewania c. w. u. w wymienniku pojemnościowym zasilanym z oddzielnego kotła wodnego przy grawitacyjnym obiegu wody grzejnej.
W czasie pracy układu zaobserwować można cztery charakterystyczne stany (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pierwszy występuje przeważnie w godzinach nocnych po szczytowych rozbiorach wieczornych przy całkowitym braku rozbioru c. w. u. W okresie tym następuje pełne zakumulowanie ciepła w zasobniku dzięki działaniu pompy ładującej, po którym na skutek wzrostu temperatury w dolnej części zasobnika termostat 6 wyłącza pompę ładującą, a regulator 7 odcina dopływ czynnika grzejnego i wyłącza pompę obiegową (uprawnienia budowlane).

Stan drugi występuje wtedy, gdy rozpoczyna się rozbiór c. w. u., lecz jej natężenie przepływu jest mniejsze od wartości obliczeniowej, dla której dobrano powierzchnię wymiennika ciepła i wydajność pompy ładującej. W okresie tym pompa tłoczy wodę do zasobnika, przy czym część jej płynie bezpośrednio do instalacji wewnętrznej, a część stopniowo wypełnia zasobnik. W przypadku gdy rozbiór wody równy jest wydajności pompy (stan trzeci), cała woda tłoczona do górnej części zasobnika wpływa do instalacji wewnętrznej i układ znajduje się w warunkach obliczeniowych (program egzamin ustny).

Przy dalszym wzroście rozbioru c. w. u. powyżej wartości obliczeniowych woda tłoczona przez pompę oraz woda wypierana z zasobnika przez napływającą zimną wodę zasila instalację wewnętrzną - trwa więc proces rozładowywania zasobnika. Z przedstawionego opisu wynika, że kierunek przepływu w przewodzie doprowadzającym wodę do dolnej dennicy zasobnika ulega zmianom. W rzeczywistych warunkach pracy układu Chludowa opisane stany pracy mogą następować szybko po sobie, co jest wynikiem gwałtownych zmian natężenia przepływu wody charakterystycznych np. dla instalacji zasilających budynki mieszkalne.

Niezawodność pracy instalacji

Interesujący sposób współpracy wymiennika przepływowego z zasobnikiem zaproponował Olpiński (opinie o programie). Główną cechą odróżniającą układ ten od systemu Chludowa jest brak pompy ładującej oraz szeregowy, a nie równo- legły przepływ ciepłej wody przez wymiennik i zasobnik. W układzie tym ładowanie zasobnika odbywa się pod działaniem ciśnienia grawitacyjnego wywołanego różnicą temperatury pomiędzy temperaturą wody w pionie doprowadzającym ciepłą wodę do punktów czerpalnych a temperaturą wody w przewodzie cyrkulacyjnym.

Przewód obejściowy łączący wewnętrzną instalację c. w. u. z wymiennikiem ciepła służy do szybkiego uruchamiania instalacji po okresowym jej wy- łączeniu. Niezbędnym warunkiem do zapewniania prawidłowej pracy układu Olpińskiego jest konieczność stosowania zaworu zwrotnego o małym oporze otwarcia umieszczonego w przewodzie cyrkulacyjnym (segregator aktów prawnych).
Opisany sposób ładowania zasobnika jest ograniczony wielkością dyspozycyjnego ciśnienia grawitacyjnego w obiegu instalacji wewnętrznej. Może być stosowany w budynkach wysokich o małej rozciągłości instalacji wewnętrznej, w których możliwe jest projektowanie cyrkulacji grawitacyjnej.

Główną zaletą tego układu jest brak pompy ładującej zasobnik, co w znacznej mierze zwiększa prostotę i niezawodność pracy instalacji. Natomiast wadą są wahania temperatury wody odpływającej z zasobnika wynikające z zasady pracy tego układu (promocja 3 w 1).

W wielu przypadkach w instalacjach c. w. u. celowe jest stosowanie dwóch lub więcej zasobników zamiast jednego zasobnika o dużej objętości. Zasobniki w takich instalacjach można łączyć równolegle lub szeregowo.