Oszczędność stali

Wobec współczynnika obliczeniowego s = 1,6 słup ze zmniejszonym zbrojeniem jest pod względem nośności równie Wystarczający. Oszczędność stali wynosi w tym przypadku 10% (program uprawnienia budowlane na komputer).
a. Wszystkie zbadane słupy z wyjątkiem słupa R-4/2c miały markę betonu większą od zaprojektowanej Rw = 170, przy czym markę betonu wyznaczono na podstawie zgniecenia w dniu badania próbnych walców betonowych pobranych z betonu, z którego wykonywane były słupy.

Wszystkie słupy wykazały nośność Nn większą od zaprojektowanej Nn = 154 tony. Wynikałoby stąd stwierdzenie, że dotrzymane marki betonu gwarantują prawidłową nośność złącza i słupa.
Podsumowując całość wyników badań, można wysunąć ogólne wnioski:
1) Złącze spawane wypełnione zastrzykami zaprawy cementowej nie obniża nośności słupa w porównaniu ze słupem monolitycznym. W przeprowadzonych badaniach średnia nośność słupów ze złączem spawanym wypełnionym zastrzykami zaprawy była nawet o 4% wyższa od nośności słupów monolitycznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
2) Nośność słupów ze złączem spawanym nie wypełnionym zaprawą była w badaniach o 30% niższa od nośności słupów monolitycznych z betonu o średniej wytrzymałości 196 kG/cm2, jednak jeszcze o 14% wyższa od projektowanej nośności 154 tony.
3) Redukcja zbrojenia o 10% nie wpłynęła na zmniejszenie nośności słupa ze złączem spawanym wypełnionym zastrzykami zaprawy cementowej (uprawnienia budowlane).

Badanie dynamiczne elementu konstrukcyjnego ma na celu określenie jego cech dynamicznych i zdolności do przenoszenia użytkowych obciążeń dynamicznych. Podstawą oceny tych parametrów są wyniki próbnego obciążenia w stendzie badawczym.
Badanie cech dynamicznych elementu polega zasadniczo na zbadaniu częstości drgań własnych elementu.

Ma to na celu ustalenie możliwości przeniesienia użytkowego obciążenia dynamicznego (np. maszyn lub agregatów wibrujących) o określonej częstości siły wzbudzającej oraz wyeliminowanie częstości rezonansowych (program egzamin ustny).

Badania zdolności elementu

Badania zdolności elementu do przenoszenia użytkowych obciążeń dynamicznych mogą zawierać:
- określenie wielkości naprężeń w elemencie od działania obciążenia statycznego i dynamicznego,
- określenie częstości i amplitudy drgań elementu przenoszącego obciążenie dynamiczne i statyczne; porównuje się te parametry z dopuszczalnymi z uwagi na wpływ na człowieka i na maszyny lub urządzenia produkcyjne.

Metody próbnych obciążeń dynamicznych. Próbne obciążenia dynamiczne można podzielić na: udarowe (pionowe od spadającego ciężaru lub poziome od uderzenia taranem) oraz wibracyjne (pulsatory wytwarzające siły lub momenty przemienne) (opinie o programie).
Obciążenie udarowe pionowe uzyskuje się przez opuszczenie z wysokości h ciężaru Q (kG) w rodzaju baby na środek rozpiętości badanego elementu (h 2,0-2,5 m, 0,1% pełnego ciężaru własnego elementu).

W miejscu, gdzie ma upaść ciężar, ustawiamy ramkę drewnianą wypełnioną piaskiem (grubości 10-H20 cm) dla ochrony badanego elementu od mechanicznych uszkodzeń oraz w celu zapobiegania odbicia się ciężaru od elementu (wyeliminowanie zniekształcenia procesu tłumienia drgań). Ustawione przyrządy do pomiaru amplitudy i częstości drgań  rejestrują przebieg badania w postaci wibrogramu. Badanie cech dynamicznych elementu (segregator aktów prawnych). Częstość drgań własnych elementu uzyskuje się stosując zarówno obciążenie udarowe jak i obciążenie wibracyjne.

Znajomość tej częstości, jak wyżej wspomniano, warunkuje uniknięcie powstania rezonansu, tj. nałożenia się częstości drgań własnych z częstością siły wzbudzającej drgań powstałych od obciążenia użytkowego dynamicznego jakie element ma przenieść po wbudowaniu do konstrukcji budowli (promocja 3 w 1).

W przypadku obciążenia wibracyjnego (gdy pulsator zamocowany jest do elementu) zwiększamy stopniowo liczbę obrotów tarcz mimośrodowych do momentu, gdy na wibrogramie wyraźnie wystąpi rezonans (gwałtowny skok wielkości amplitudy drgań). Zmierzona częstość obrotów pulsatora określi częstość drgań własnych elementu.