Otwarte systemy uprawnienia budowlane

Nazwą system budownictwa określa się kompleksowe rozwiązanie konstrukcyjno-montażowe oraz materiałowo-technologiczne obejmujące kem- piet zunifikowanych elementów konstrukcyjnych, budowlanych, instalacyjnych, wykończenia i wyposażenia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Pod określeniem system otwarty rozumie się system umożliwiający projektowanie dowolnych w zasadzie układów funkcjonalnych budynku i jego fi my architektonicznej przy użyciu wyłącznie typowych zunifikowanych mentów prefabrykowanych wchodzących w skład zestawu. Jest to cechą charakterystyczną dla wszystkich trzech omawianych systemów.

Obydwa systemy budownictwa mieszkaniowego, W-70 i szczeciński! oparte są na zestawach elementów wielkopłytowych. W systemie W-70 o cowanym w kilku wariantach występuje stosunkowo duża liczba typów fabrykatów, co pozwala na szczególną swobodę w różnicowaniu układu budynku. System przeznaczony jest głównie dla wielorodzinnych budynków mieszkalnych, przede wszystkim budynków o 5 i 11 kondygnacjach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
System szczeciński budownictwa wielkopłytowego opiera się na zestaw.* ograniczonym do 140 typów prefabrykatów.
W systemie SBO dla budownictwa ogólnego stosowany jest układ szkieletowy o łącznej liczbie ok. 430 typów prefabrykatów (uprawnienia budowlane).

W systemie otwartym W-70 i systemie szczecińskim zastosowane zostać? prefabrykaty wielkopłytowe, ponieważ doświadczenia wykazały, na podstawie dotychczasowych realizowanych rozwiązań wielkopłytowych (np. PBU, OVT WUF, Dąbrowa, Winogrady, Płyta Wrocławska itp.), że metoda wielkopłytowa, mimo istniejącej dużej różnorodności rozwiązań projektowych i stosowania różnych technologii w produkcji prefabrykatów wielkopłytowych oraz wytwarzania ich w krótkich seriach o niskim stopniu wykończenia jest korzystniejsza od innych metod realizacji. Ilustracją tego są wskaźniki techniczno- -ekonomiczne osiągane w stosowanych metodach wykonawczych w budownictwie mieszkaniowym w r. 1969 (program egzamin ustny).

Realizowane obecnie wytwórnie prefabrykatów dla systemu szczecińskiego w Warszawie, Gdańsku, Bydgoszczy i Łodzi zostały zaprojektowane na moc produkcyjną 8700 izb rocznie przy produkcji dwuzmianowej oraz ponad 13 OC*0 izb przy produkcji na 3 zmiany (w przyszłości). Wytwórnie przemysłowe systemu W-70 projektowane na optymalną moc produkcyjną po 12 000 izb rocznie, wyposażone w nowoczesne maszyny, urządzenia i linie technologiczne produkcji polskiej mają rozpocząć produkcję w r. 1973. Pierwszy zakład prototypowej wytwórni poligonowej rozpoczął produkcję w r. 1970 (opinie o programie).

Podstawowe cechy

Cechami podstawowymi i wspólnymi dla powyższych trzech systemów są:
- projektowanie obiektów wyłącznie z zestawów elementów typowych wchodzących w skład systemu,
- zunifikowane parametry wymiarowe i obciążeniowe,
- zunifikowane połączenia i węzły,
- możliwości zamiany materiałów’ i elementów zależnie od warunków miejscowej bazy produkcyjnej,
produkcja elementów całkowicie wykończonych lub o dużo wyższym niż dotychczas stopniu wykończenia,
- zunifikowanie poza elementami konstrukcyjnymi i budowlanymi również elementów’ instalacji sanitarnych, elektrycznych, wyposażenia i wykończenia (segregator aktów prawnych).

Ta kompleksowość opracowań projektowych zestawów elementów prefabrykowanych ma głównie na celu stworzenie warunków, stałej produkcji tych zestawów na nowoczesnych, zmechanizowanych liniach produkcyjnych w zakładach stacjonarnych.
Wprowadzenie nowej techniki opartej na powyższych systemach wymaga nowoczesnej organizacji pracy i zarządzania. Dlatego też ostatnio tworzone są kombinaty budownictwa mieszkaniowego i ogólnego, wyposażone w nowoczesne środki zarządzania.

Nowa technika wznoszenia obiektów mieszkaniowych i ogólnych oparta na powyżej scharakteryzowanych systemach daje następujące efekty:
- zmniejszenie pracochłonności na placu budowy do co najmniej 6 rob. godz/m2 p.u. (roboczogodzin na m2 powierzchni użytkowej) oraz zmniejszenie całkowitej pracochłonności (na budowie i w zakładzie produkcyjnym) do ok. 12 rob.godz/m2 p.u.,
- skrócenie cyklu realizacji budynku, np. budynku mieszkalnego o 5 kondygnacjach i 50 mieszkaniach, do 3 i do 4,5 miesiąca,
- poprawę jakości robót i standardu wykończenia oraz zwiększenie trwałości eksploatacyjnej budynków (promocja 3 w 1).

Według przeprowadzonych analiz koszt własny budynków wznoszonych tymi systemami, przy cenach 1970 r. wyniesie: 2100 do 2450 zł/m2 p.u. budynków mieszkalnych o 5 kondygnacjach oraz 2200 do 2850 zł/m2 budynków 11 kondygnacjach, zależnie od standardu wykończenia i rodzaju wyposażenia, struktury mieszkań oraz zastosowanych rodzajów i jakości materiałów. Przy opracowaniu omawianych systemów dążono - w celu umożliwienia wielkoseryjnej produkcji elementów - do maksymalnego zmniejszenia liczby typów prefabrykatów i liczby używanych dotąd rozpiętości oraz zunifikowania wymiarów. Systemy te mają zastąpić dotychczas stosowane rozwiązania w przyszłości mają być upowszechnione jako obowiązujące w skali ogólnokrajowej. Ze względu na trudną sytuację mieszkaniową budownictwo wielkoblokowe realizowane z cegły żerańskiej będzie utrzymane do 1975 r. na poziomie 1970 r. Ponadto z tych samych względów czynne będą w dalszym ciągu wytwórnie poligonowe elementów wielkopłytowych dwóch dawnych systemów - OWT i WUF-T. W rozwiązaniach tych dla poprawy ich efektywności zmniejszono liczbę typów prefabrykatów przez zastosowanie tych samych zasad jak w systemie otwartym W-70.