Ożywienie wewnątrz portu

Ożywienie wewnątrz portu może niekiedy wskutek rezonansu znacznie nawet przekraczać stan sfalowania na zewnątrz. Zdarza się, że amplituda w środku basenu o zarysie kolistym może 6-H7 razy przewyższyć amplitudę fali wzbudzającej rezonans w wypadku powstania sejszy dwuwęzłowej. Linie węzłowe są wówczas kołami (program uprawnienia budowlane na komputer).
Badania terenowe wymagają założenia w odpowiednich miejscach mareografów do pomiaru amplitud i okresów sejsz.

Mareograf w odróżnieniu od falografu rejestruje tylko fale długookresowe, przy czym użycie odpowiednich filtrów można z zapisu eliminować od razu oscylacje zbyt szybkie.
Schemat mareografu (lim- nigrafu) rejestrującego fale długookresowe. Filtrem w tym wypadku jest cienka rura 2 m długości, która przejmując ciśnienia występujące u dna basenu przepuszcza tylko te zmiany, które odpowiadają powolnym oscylacjom długookresowym. W rurze górnej o średnicy około 30 cm zmiany ciśnienia występują u górnego wylotu filtra i przetwarzają się na zmiany poziomu wody, które ulegają zarejestrowaniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Zapisy mareografu mogą być poddane analizie statystycznej, według zasad podanych w podrozdziale 3.2, lub stochastycznej.

Uzyskać można w ten sposób krzywe rozkładu, funkcję widmowej gęstości energii i inne, które pozwalają dokonać analizy zarejestrowanych zmian, a także wyznaczyć częstotliwości drgań własnych akwenu.
Charakterystykę sejszy można również wyznaczyć metodami numerycznymi (uprawnienia budowlane).
W Polsce obserwacjami i pomiarami sejsz morskich zajął się po raz pierwszy Szymborski publikując analizę całorocznych notowań ma- reografu zmontowanego na molo w Sopocie. Stwierdził on występowanie w Zatoce Gdańskiej czterech grup pulsacji o okresach kolejno około 12 h (amplituda 10 cm), 40-50 min (amplituda ok. 5 cm), 4-5 min (o bardzo małych wychyleniach dających sporadyczne amplitudy 15 cm) (program egzamin ustny).

Badania modelowe pozostają najbardziej wiarygodną formą badania sejsz (zwłaszcza w małej skali, tj. w basenach portowych), szczególnie wtedy, gdy zarys brzegów basenu nie tworzy figur regularnych i gdy układ basenów jest bardziej skomplikowany.

Fale ukośne

Statek poruszający się po nieograniczonym i głębokim (w stosunku do zanurzenia statku T) akwenie wzbudza trzy rodzaje fal rozchodzących się od niego jako od źródła zaburzeń, lecz zawsze w kierunku jego ruchu lub ukośnie, ale ze składową w tym samym kierunku (opinie o programie). Są to mianowicie fale ukośno-dziobowe 1, ukośno-rufowe 2 i poprzeczne 3.
Fale ukośne tworzą najczęściej krótkie odcinki fal po obu bokach statku. Środki tych odcinków leżą w przybliżeniu na prostej, która wychodząc z dziobu statku tworzy z jego osią kąt, nazywany kątem rozchodzenia się dziobowej fali okrętowej.

Największą wysokość (i zarazem stromość) mają fale 1, najmniejszą
fale 3, przy czym wysokość ich maleje w miarę oddalenia od źródła zaburzenia (segregator aktów prawnych).
Podobne zjawisko występuje w basenach o wymiarach ograniczonych, przy czym daje się odczuwać wpływ mniejszej głębokości H oraz odbić fal od stromych brzegów akwenu. Niekiedy może się zdarzyć rezonans okresu fali z częstotliwością drgań własnych basenu i powstanie sejszy wewnętrznej.
Wszystkie te zjawiska mogą być nie bez znaczenia dla budowli morskich, powodując bądź dodatkowe ich obciążenia, bądź podmycie dna basonów w ich sąsiedztwie, bądź też nabieganie fal na skarpy i ich uszkodzenia.

Parametry fali okrętowej określają te same wzory co fali wiatrowej, a więc na przykład związki między długością, prędkością i okresem fali określone są znanym wzorem L = cT, a związki między prędkością fali. Prędkość fali poprzecznej 3 równa jest prędkości statku v.

Było wiele prób wyznaczania wysokości fal okrętowych poszczególnych typów na podstawie teorii i pomiarów (promocja 3 w 1). Otrzymywane ze wzorów wyprowadzonych na podstawie tych badań wartości parametrów bardzo się jednak między sobą różnią, zależnie od warunków doświadczeń (m. in. wymiarów akwenów), czy założeń teorii. Niektórzy badacze z tego względu nawet nie usiłują przedstawiać wyników w postaci matematycznej, uważając to za bezcelowe.