Papy smołowe i asfaltowe

Nie we wszystkich wymienionych wyżej wypadkach celowe jest stosowanie izolacji przeciwwilgociowych: jeżeli w pomieszczeniu budowli jest zła wentylacja, to należy ją poprawić, zbyt cienkie ściany ociepla się dodatkowo, przed oddaniem budynku do eksploatacji trzeba dobrze wysuszyć ściany i stropy (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zabezpieczenie budowli przed przenikaniem wody polega na wykonaniu w ścianach, stropach i podłogach albo na ich powierzchni warstw ochronnych z materiałów wodoszczelnych zwanych powszechnie materiałami izolacyjnymi. Warstwę ochronną przeciwdziałającą ruchowi wody w kierunku pionowym nazywamy izolacją poziomą, a przeciwdziałającą ruchowi wody w kierunku poziomym - izolacją pionową (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
W praktyce budowlanej izolacje te dzieli się na trzy rodzaje: lekkie, średnie i ciężkie.

Izolacje lekkie i średnie chronią przed przesączaniem się wody w elementy budowli, a także przed ruchem wody w ścianach ku górze, spowodowanym siłami kapilarnymi.
Zadaniem izolacji ciężkich jest zabezpieczenie budowli przed napływem wody. Napływ występuje w wypadku usytuowania dolnych pomieszczeń budowli całkowicie lub częściowo poniżej zwierciadła wody (uprawnienia budowlane).

W budownictwie stosuje się następujące materiały izolacyjne:
- smoły, asfalty, lepiki,
- papy smołowe i asfaltowe,
- filce i tkaniny nasycone bitumami (jutę, papę jutową, maty z włókien szklanych itp.),
- tworzywa sztuczne (folie igelitowe, oppanolowe, żywice syntetyczne itp.),
- blachy metalowe (stalową, aluminiową, miedzianą, ołowianą),
- wyroby ceramiczne (płytki klinkierowe, kamionkowe, terakotowe itp.),
- domieszki uszczelniające do zapraw i betonów (program egzamin ustny).

Wymienione wyżej materiały z wyjątkiem domieszek uszczelniających służą do wykonania przeciwwilgociowych powłok ochronnych. Domieszki uszczelniające dodawane do betonów i zapraw uszczelniają ich strukturę wewnętrzną, dzięki czemu stają się one trudno przepuszczalne dla wody. Często warstwa o grubości kilku centymetrów stanowi wystarczają powłokę ochronną.

Powłoki z lepiku asfaltowego

W celu zapewnienia dobrego przyklejania się warstw izolacyjnych do izolowanych powierzchni wykonuje się warstwę podkładową. Niewykonanie tej warstwy jest częstym powodem uszkodzeń i nieszczelności izolacji (opinie o programie). Warstwę podkładową wykonuje się z rzadkich roztworów asfaltowych lub emulsji. Izolowana powierzchnia powinna być staranie wysuszona, oczyszczona i nie mieć zagłębień ani wypukłości. Roztwór gruntujący nakłada się za pomocą szczotki lub pędzla dwu- lub trzykrotnie, przestrzegając zasady, aby warstwę następną nakładać po wyschnięciu poprzedniej.

Powłoki z lepiku asfaltowego lub smoły stosuje się najczęściej jako izolacje pionowe (segregator aktów prawnych). Zagruntowaną i wyschniętą powierzchnię smaruje się za pomocą pędzla lub szczotki lepikami asfaltowymi lub smołą. Powłoki nakłada się „na gorąco”, podgrzewając uprzednio masę, lub „na zimno”, masą izolacyjną rozrzedzoną rozpuszczalnikiem. Po zastygnięciu masę wygładza się podgrzanymi packami stalowymi, a drugą warstwę nakłada się po wyschnięciu pierwszej.
Powłoki te można również układać z masy o konsystencji pasty. Do układania stosuje się łopatki lub szpachle.

Ze względu na wymaganą całkowitą szczelność izolacji i niemożliwość wykonania napraw powłoki izolacyjne zabezpieczające przed napływem wody wykonuje się z zastosowaniem przekładek z pap i tkanin. Warstwę izolacyjną nakłada się z lepiku asfaltowego lub smoły, a papa lub tkanina zabezpiecza je przed spływaniem i chroni miejsca, w których powłoka może popękać (promocja 3 w 1).
Przekładki z pap układa się z zakładem o szerokości 10-15 cm w obu kierunkach.

Połączenia warstwy następnej powinny znajdować się pomiędzy połączeniami warstwy dolnej. Przy układaniu tkanin impregnowanych szerokość zakładów może wynosić 5-H10 cm.
Układanie warstw papy na ścianach i podłodze pomieszczenia należy rozpoczynać od naroża. Tynk w narożu zaokrągla się promieniem nie mniejszym niż 10 cm, a na wyschniętą i zagruntowaną powierzchnię przykleja się lepikiem warstwę tkaniny impregnowanej.