Parametry robocze żurawi wieżowych uprawnienia budowlane

Parametry robocze żurawi wieżowych wahają się w dużych granicach: żurawie wieżowe lekkie (do 15 Tm) mają udźwig do 2 T żurawie średniego typu (30-60 Tm) - udźwig do 6 T i żurawie ciężkie (100-1-450 Tm) - udźwig do 40 T wysokość użyteczna podnoszenia tych żurawi wynosi 30-1-80 m, zasięg zaś - 20-36 m (program uprawnienia budowlane na komputer).

Żurawie wieżowe lekkie i średnie stosowane są w budownictwie miejskim, średnie i ciężkie - w budownictwie przemysłowym. Tory żurawi wieżowych układa się z szyn kolejowych na podkładach drewnianych lub prefabrykowanych blokach betonowych. Rozstaw torów żurawi lekkich i żurawi średniego typu wynosi na ogół 3,80 m, żurawi ciężkich - 8 do 12 m.
Żurawie samojezdne są bardzo sprawnymi maszynami montażowymi (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Składają się one z pełno-obrotowej podstawy z maszynownią i pomieszczeniem dla operatora oraz wysięgnika, osadzonych na podwoziu kołowym, gąsienicowym lub kolejowym podwozie to służy nie tylko do zmiany stanowiska roboczego na miejscu budowy, ale również do przejazdu z jednej budowy na drugą. Cechują się one na ogół niezbyt dużą wysokością użyteczną podnoszenia (z wyjątkiem niektórych typów żurawi kołowych), w związku z czym nadają się raczej do montażu obiektów o niezbyt dużej wysokości oraz do celów przeładunkowych.

Żurawie samojezdne na podwoziu kołowym mogą być zmontowane na samochodzie lub mogą mieć własny mechanizm napędu jazdy. Żurawie samochodowe mają udźwig 3-1-10 T, natomiast kołowe na specjalnym podwoziu (wieloosiowe, wielokołowe) mogą osiągnąć udźwig do 40 T, wysokość użyteczną podnoszenia do 60 m, a zasięg do 45 m. W celu zwiększenia parametrów roboczych żurawi samojezdnych na podwoziu kołowym są one wyposażone zwykle w rozkładane podpory dźwignikowe (dźwigniki hydrauliczne lub śrubowe) (uprawnienia budowlane).

Podpory, na których wspierają się te żurawie w czasie podnoszenia ładunków na poszczególnych stanowiskach roboczych, zwiększają rozstaw punktów ich podparcia.
Wysokość użyteczna podnoszenia i zasięg może być powiększony przez stosowanie wysięgnika z tzw. dziobem (program egzamin ustny).

Niektóre typy żurawi kołowych dwuosiowych mają napęd na obie i co ułatwia im jazdę terenową. 

Żurawie samojezdne

Żurawie samojezdne na podwoziu gąsienicowym stosować w kraju mają na ogół niezbyt dużą wysokość użyteczną podnoszenia i zaś do 17 m oraz udźwig do 10 T, chociaż za granicą znane są tego typu żuraw o wysięgnikach sięgających 40 m i więcej oraz o udźwigu do 50 T (np. żuraw gąsienicowy Fiorentini FB-200 produkcji włoskiej o udźwigu do 40 T i n większej wysokości użytecznej podnoszenia 26 m) (opinie o programie).
Żurawie samojezdne na podwoziu gąsienicowym nie wymagają wykonywania specjalnych dróg o nawierzchni utwardzonej, gdyż z uwagi na niewielki nacisk jednostkowy, jaki wywierają gąsienice na grunt (w granicach 0 - T - 1,0 kG/cm-), mogą one jeździć bezpośrednio po terenie, oczywiście odpowiednio wyrównanym i wyprofilowanym. Znajdują one zastosowanie prze wszystkim w budownictwie przemysłowym jako maszyny montażowe po wznoszeniu hal o niezbyt dużej wysokości oraz na placach składowych konstrukcji jako urządzenia przeładunkowe (segregator aktów prawnych).
Żurawie samojezdne na podwoziu typu kolejowego przystosowane są poruszania się po torze szynowym kolei normalnotorowej (o prześwit 1435 mm), a zatem mogą poruszać się po torach włączonych do ogólnokrajowej sieci kolejowej, co umożliwia im łatwe przenoszenie się z jednej budowy na drugą, o ile budowy te wyposażone są w bocznice kolejowe.

W zasadzie żurawie tego typu przeznaczone są do prac przeładunkowych dla celów kolejnictwa i dlatego wyposażone są w wysięgniki o niewielkiej długości i osadzone na podwoziu wieloosiowym (np. na dwóch wózkach 3-osiowych), co pozwala im na osiągnięcie znacznego udźwigu - 100 T i więcej (przy podparciu ich w czasie pracy na dźwignikach). Żurawie kolejowe o udźwigu do 25 T i długości wysięgnika do 30 m stosowane są podobnie jak żurawie gąsienicowe do montażu niewysokich hal przemysłowych oraz jako urządzenia przeładunkowe na placach składowych konstrukcji (promocja 3 w 1).

Suwnice bramowe znacznie różnią się swą budową od żurawi budowlanych; składają się one z konstrukcji nośnej ramowej (dźwigar kratowy wsparty na dwóch podporach), zainstalowanej na specjalnym torze szynowym oraz maszynowni i urządzenia dźwigowego, którym jest zazwyczaj wciągnik elektryczny, zawieszony na wózku poruszającym się na szynach ułożonych wzdłuż poziomego dźwigara konstrukcji nośnej. Dźwigar ten jest w niektórych typach suwnic przedłużony poza podpory, co zwiększa zasięg suwnicy poza prześwit toru. Konstrukcja suwnic bramowych pozwala na przeniesienie znacznego obciążenia, toteż udźwig ich może osiągnąć 200 T i więcej (w specjalnych rozwiązaniach dla celów przemysłowych).

W budownictwie znane są dwa rozwiązania tego typu maszyn montażowych, a mianowicie:
- o konstrukcji z kształtowników stalowych, udźwigu do 20 T, rozstawie szyn do 20 m, wysokości użytecznej podnoszenia do 12 m przeznaczone są one do celów przeładunkowych i montażu niezbyt wysokich konstrukcji w budownictwie przemysłowym;
- o lekkiej konstrukcji rurowej, udźwigu 2 X 5 T, rozstawie szyn do 25 m i wysokości użytecznej podnoszenia do 18,5 m, przeznaczone są do montażu niezbyt wysokich budynków mieszkalnych o konstrukcji z elementów wielkowymiarowych.

Ponadto do celów pomocniczych przy produkcji poligonowej elementów prefabrykowanych stosowane są lekkie suwnice bramowe o udźwigu do 5 T, rozstawie 74-9 m i wysokości podnoszenia 5-4-7 m.
Szczegółowe charakterystyki maszyn montażowych zawarte są w odpowiednich katalogach tych maszyn.