Parowozownia uprawnienia budowlane

Parowozownia o konstrukcji żelbetowej została wybudowana w 1925 r. Ze względu na znaczne zniszczenie została powołana komisja do zbadania stanu parowozowni. Przeprowadzono próbę z parowozem, który został wprowadzony do budynku (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stwierdzono kłębienie się dymu i pary wodnej na wysokości powyżej 5 m ponad posadzką i na szerokości 6 torów. Okapy i otwory wywiewne w kalenicy okazały się niedostateczne, mimo że wszystkie wrota były otwarte, a wprowadzony był tylko jeden parowóz.

W konstrukcji stwierdzono następujące zniszczenia: dolne powierzchnie płyt wykazały skruszenie warstwy betonu na grubość kilku centymetrów, zbrojenie dolne zostało odsłonięte (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Pręty tego zbrojenia uległy zniszczeniu i w niektórych miejscach średnice z 7 mm zmniejszyły się do 3 mm; w wielu miejscach pręty zostały przerwane wskutek przerdzewienia.

Również belki wykazały znaczne skruszenie betonu. Przy powierzchniach dolnych i bocznych na wysokości 15-20 cm od dołu beton uległ skruszeniu, dawał się łatwo odbijać.

Zbrojenie dolne było przeważnie odsłonięte i znacznie zniszczone przez rdzę (uprawnienia budowlane). Rygle ramownic v zasadzie uległy tylko powierzchniowym uszkodzeniom. Największe i niebezpieczne zniszczenia powstały przy przegubach amownic. W szczelinach przegubów gromadziły się sadze, które przy współudziale wilgoci działały szczególnie niszcząco na przyległy beton. Wymienione uszkodzenia zostały spowodowane dymami za wiejącymi związki siarkowe, które pod wpływem znacznej wilgoci przekształcały się w związki siarkowe, a te z kolei działały agresywnie na cement. Powodowały one stopniowe tworzenie się uwodnionych glinianów siarczano-wapniowych (bakcyl cementowy) niszczących i rozsadzających strukturę betonu oraz wywołujących korozję zbrojenia. Zjawisko zniszczenia było spotęgowane brakiem niezbędnej wentylacji oraz niekorzystnym układem żeber, które tworząc od spodu martwe przestrzenie bez ruchu powietrza powodowały kłębienie się dymu i zatrzymywanie się sadzy siarkowej.

Wzmocnienia konstrukcji

Ustalono komisyjnie następujące zalecenia co do wzmocnienia konstrukcji:
a) Rozebrać wszystkie płyty.
b) W belkach dachowych zniszczonych należy usunąć beton, zbrojenie można będzie po zbadaniu wytrzymałości i po dokładnym oczyszczeniu od rdzy pozostawić i uzupełnić nowymi prętami. Belki, które wykazują skruszenie betonu tylko na nieznaczną głębokość, można będzie pozostawić po oczyszczeniu i uzupełnieniu betonu sposobem natryskowym (program egzamin ustny).
c) W ramownicach odbić skruszałe warstwy aż do zdrowego betonu i uzupełnić betonem natryskowym. Miejsca przy przegubach po odbiciu zniszczonego betonu uzupełnić nowym betonem i zbrojeniem według szczegółowego projektu.

Wskazane jest, aby pręty stalowe wre wszystkich nowo wykonanych elementach miały otulinę betonową w płytach co najmniej 2 cm, w belkach 3 cm, w ramownicach 4 cm. Do nowych robót stosować beton szczelny z użyciem cementu hutniczego. Ponadto komisja zaleciła wyposażyć parowozownię w wymienną mechaniczną wentylację, centralne ogrzewanie i lepsze oświetlenie (opinie o programie).

Budynek przedszkola w Hajnówce został oddany do użytku w 1956 r. Wkrótce zauważono rysy w podciągach żelbetowych obciążonych stropami Ackermana i więżbą dachową. Na rysy nałożono paski kontrolne, które po pewnym czasie wykazały również pęknięcia.

zwrócił się do autora w celu ustalenia przyczyny powstania pęknięć podciągów żelbetowych oraz opracowania ich wzmocnieni (segregator aktów prawnych)a. Opinię opracowano na podstawie badań przeprowadzonych na miejscu i rysunków konstrukcyjnych. Na miejscu ustalono, że żelbetowe dwuprzęsłowe podciągi, o rozpiętości przęseł po 9,0 m, wykazują rysy biegnące od górnej powierzchni i zanikające w odległości ok. 35-40 cm poniżej. W jednym z podciągów rysy powstały w zasięgu ujemnych momentów podporowych, w drugim oprócz wymienionych rys wystąpiła rysa w pobliżu środka jednego z przęseł.

Na podstawie uderzeń młotkiem można było przyjąć, że wytrzymałość betonu odpowiada projektowanej, tj. 140 kG/cm2. Uważano, że pęknięcia zostały spowodowane wadliwym zbrojeniem na oporach. Rysa, jaka powstała w pobliżu środka przęsła, wywołana została ścianką poprzeczną o grubości 12 cm, wykonaną na zaprawie cementowej i wzniesioną równocześnie ze ścianami nośnymi parteru (promocja 3 w 1). W ten sposób wytworzyło się dodatkowe podparcie. Po odbiciu betonu otulającego wkładki dolne w przekroju momentów maksymalnych stwierdzono 11 prętów 0 20 mm, tj. zgodnie z projektem.