Pas dolny wiązarów rusztowania

Najczęściej bezpośrednio pod pasem dolnym wiązarów rusztowania górnego zakłada się przyrządy do opuszczania rusztowania górnego przy usuwaniu deskowań i rusztowań (program uprawnienia budowlane na komputer). Dla ułatwienia manipulacji przyrządami do opuszczania należy dążyć, aby rusztowanie górne było możliwie jak najlżejsze, co uzyskuje się stosując możliwie najmniejszą jego wysokość.

W mostach lukowych płaskich pas dolny wiązarów rusztowania górnego najczęściej zakłada się na poziomie tuż pod wezgłowiami łuków.
Odstępy punktów węzłowych a, w których zbiegają się stojaki i zastrzały w miejscu ich oparcia na pasie dolnym, zależą od warunków miejscowych. Na odległość pomiędzy punktami węzłowymi może mieć wpływ materiał na rusztowania, jakim się dysponuje, rodzaj przyrządów do opuszczania, a przede wszystkim odstęp pomiędzy stojakami lub palami rusztowania dolnego, który z kolei jest zależny od wielkości obciążeń, jakie mogą być przekazane na te podpory (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odległość a między punktami oparcia wynosi najczęściej 4,00-8,00 m. Odległość a zwykle odpowiada mniej więcej wysokości strzałki / łuku (sklepienia). W przypadku łuków o dużej strzałce / i znacznym obciążeniu rusztowania przyjmuje się odstępy a mniejsze. W pobliżu wezgłowi należy dobierać a mniejsze niż w części środkowej, aby zastrzały nie miały zbyt dużego odchylenia od pionu.
Stężenia podłużne i poprzeczne odgrywają w rusztowaniach bardzo ważną rolę (uprawnienia budowlane).

Wymiarów przekrojów stężeń nie da się wyznaczyć na podstawie obliczeń statycznych. Ich przekrój ustala się zwykle w pewnym stosunku do przekrojów stojaków i zastrzałów, przy czym decydujące znaczenie ma tu wyczucie inżynierskie i doświadczenie projektanta. Praktyka wykazała, że ilość drewna, jaką zużywa się na stężenie podłużne i poprzeczne, wynosi około 20°/o drewna zużytego na całość rusztowania. Stężenia podłużne i poprzeczne poziome najczęściej wykonuje się w postaci kleszczy. Stężenia poziome zakłada się w odstępach 3,50-4,00 m. Jeśli strzałka sklepienia nie przekracza 7,50 m, wystarcza zwykle w płaszczyźnie wiązara, w połowie wysokości, jedno stężenie poziome podłużne w postaci kleszczy. Przy większej strzałce stosuje się dwa lub nawet trzy stężenia poziome. Przy małej strzałce (do ok. 3,00 m) można w ogóle nie dawać stężenia poziomego podłużnego (program egzamin ustny).

Stężenia poprzeczne poziome

Stężenia poprzeczne poziome umocowuje się do stojakóty pod krążynami, na dolnych końcach stojaków i poniżej skrzyżowań stojaków i zastrzałów ze stężeniami poziomymi podłużnymi. Stężenie ukośne w płaszczyznach podłużnych i poprzecznych wykonuje się z połówek okrąglaków lub bali i daje się w takich miejscach i w takiej liczbie, aby zapewnić całkowitą sztywność i stateczność rusztowania (opinie o programie).

Najczęściej stężenie ukośne zakłada się wzdłuż przekątnej prostokątów, jakie tworzą co drugie stojaki oraz sąsiednie stężenia poziome znajdujące się w tej samej płaszczyźnie. Jeśli zastrzały są rozmieszczone w ten sposób, że same są w stanie zapewnić niezmienność wiązarów, to stężeń ukośnych podłużnych nie stosuje się. Jeśli warunki miejscowe wymagają niezabudowywania możliwie jak największej powierzchni przekroju poprzecznego przeszkody, nad którą budowany jest most (np. obawa przepływu wielkiej wody, pozostawienie wolnych przejść dla statków itp.), sprowadza się podparcie zastrzałów rusztowania górnego do jednego miejsca lub przy większej rc/piętości mostu do kilku miejsc, w których zgrupowane zastrzały opiera się na wspólnej podporze dolnego rusztowania (segregator aktów prawnych).

Rusztowanie, którym część przeszkody nie została zabudowana dzięki zastosowaniu w części konstrukcji rusztowania górnego wiązara rozporowego trapezowego. Imponujące wielkością rusztowanie pod przęsłem głównym wiaduktu pod Langwies kolei elektrycznej Chur-Arosa w Szwajcarii, w którym dzięki zastosowaniu wachlarzowo rozmieszczonych zastrzałów rusztowania górnego, opartych na żelbetowym rusztowaniu dolnym, można było nie zabudowywać rusztowaniem znacznej powierzchni przekroju doliny (promocja 3 w 1).