Pęknięcia i szczeliny

Metodą iłowania można uszczelniać zbiorniki betonowe i żelbetowe. Ażeby metoda ta była dostatecznie skuteczna, zbiorniki powinny być odpowiednio przygotowane. Najpierw należy zabetonować wszelkie pęknięcia i szczeliny, pozostawiając rysy włoskowate. Wstępne uszczelnienie zaprawą powinno być również wykonane, ażeby przecieki mogły występować jedynie przez pory i włoskowate pęknięcia. Nawet w ten sposób uszczelnione większe zbiorniki mogą przepuszczać przez dno i ściany dziesiątki metrów sześciennych wody w ciągu doby (program uprawnienia budowlane na komputer).

Dalsze uszczelnienie tych zbiorników może być dokonane metodą iłowania.
W tym celu zbiornik przed iłowaniem wypełnia się wodą wodociągową. Następnie rozpuszcza się w wodzie bentonit lub czysty ił w ilości ok. 30 kg na 1 m3 wody. Ilość bentonitu zależy od porowatości betonu. Stan zawiesiny utrzymuje się mieszając, najlepiej przy pomocy sprężonego powietrza. Roztwór przenika w pory betonu pokrywając ścianki porów osadem bentonitu. Po 24 godz. dodaje się do wody zamulonej bentonitem mleka wapiennego w ilości 10 kg na 1 m3 wody, którego ilość powiększa się do uzyskania klarownej wody. Po 24 godz. dodaje się jeszcze mleka wapiennego przy jednoczesnym mieszaniu zawiesiny. Woda zarobiona mlekiem wapiennym przenika w pory betonu już częściowo wypełnione bentonitem, powodując kłaczkowanie (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Tworzą się cząstki o powiększonej objętości, które uszczelniają porowate tworzywo betonowe. Jeżeli za pierwszym razem nie nastąpiło pełne uszczelnienie, zabieg należy powtórzyć. Tego rodzaju uszczelnienie metodą iłowania może być przeprowadzone w zbiornikach wypełnionych wodą o objętości wielu tysięcy metrów sześciennych bez potrzeby ich opróżniania, co jest korzystne ekonomicznie i technicznie (uprawnienia budowlane).
Elementy budowlane powlekane masami izolacyjnymi mogą mieć dowolne kształty, lecz ich powierzchnie muszą być gładkie i trwałe.
Powłoki izolacyjne składają się zazwyczaj z kilku osobno układanych warstw, co najmniej dwóch: z warstwy materiału gruntującego i warstwy właściwej masy uszczelniającej. Gruntowanie z reguły wykonywa się roztworami bitumicznymi na zimno lub emulsjami (program egzamin ustny).

Przepony ułożone bez przytwierdzania

Podstawowym warunkiem trwałości powłok jest dobre przyleganie i trwała przyczepność do chronionej powierzchni konstrukcji.
Przepony izolacyjne składają się z materiałów rolowych lub płytowych, sklejonych na zakładach masami izolacyjnymi. Przepony bywają jednowarstwowe i wielowarstwowe.
Przepony izolacyjne składające się z materiałów rolowych są mniej plastyczne od powłok i dla dobrego przylegania wymagają powierzchni równych i gładkich. Jeżeli chronione powierzchnie mają większe wklęśnięcia, układanie izolacji jest pracochłonne (opinie o programie).

Wysychanie materiałów izolacyjnych powoduje skurcz przepon, które wskutek tego odstają od powierzchni wklęsłych, jeżeli nie są specjalnie dociśnięte balastem lub specjalną konstrukcją.
Układa się je na powierzchnie bezpośrednio bez przytwierdzania lub przykleja się masą izolacyjną.
Przepony ułożone bez przytwierdzania są trwalsze od przytwierdzonych, ponieważ są bardziej uniezależnione od podłoża. Przepony przytwierdzone lepikami twardniejącymi mogą ulegać rysom i pęknięciom podłoża (segregator aktów prawnych). Dla złagodzenia odkształceń podłoża używa się do klejenia mazistych mas izolacyjnych.
Podłoża pod powłoki. Powłoki izolacyjne układa się na powierzchniach murów, betonów (wykonanych w deskowaniu lub prefabrykowanych), gładziach, wyprawach i na innych trwałych podłożach.

Powierzchnie murów nadają się do układania powłok pod warunkiem gładkiego wyspoinowania i wygładzenia wyprawą wszelkich wyrw, szczelin i uszkodzeń muru. Powierzchnia powinna być szorstka lecz równa; zagłębienia są dopuszczalne w rozmiarach umożliwiających naniesienia roztworu gruntującego i następnie warstw lepiku lub masy izolacyjnej.
Powierzchnie betonów przeznaczonych do powlekania wymagają takiego samego przygotowania jak mury oraz dodatkowego skucia wszelkich nierówności powstałych z wycieków masy betonowej przez deskowanie i wyrównania (promocja 3 w 1).