Pęknięcia

Jeśli w trakcie robót zabezpieczających pęknięcia będą szybko narastały, przy czym da się zauważyć rozdzielanie się muru na oddzielne słupki o grubości ok. V2 cegły lub na bryły pękające ukośnie, wówczas należy roboty przerwać, aby nie narażać ludzi (program uprawnienia budowlane na komputer).

III faza zniszczenia następuje przy obciążeniu równym wytrzymałości muru, gdy poszczególne słupki lub bryły ukośne oddzielają się cd muru, tracą stateczność i odpadają.
Jeżeli oznaki uszkodzenia muru będą zauważone we właściwym czasie i jeśli niezwłocznie zostaną zastosowane środki zabezpieczające, to jak wykazuje praktyka prawie zawsze da się uniknąć zniszczenia konstrukcji. Zasadnicze znaczenie ma tutaj szybkość zastosowania środków zaradczych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rodzaje obciążeń, które wpływają na wielkość naprężenia dopuszczalnego, są następujące:
- Zasadnicze obciążenia: ciężar własny budowli, obciążenie użytkowe, obciążenie ruchome od pojazdów itp., śnieg, parcie wody, wpływ nierównomiernych temperatur w zbiornikach z gorącymi płynami i kominach fabrycznych itp.
- Dodatkowe obciążenia, które działają nieregularnie: wiatr, nieregularne działanie dynamiczne zasadniczego obciążenia, obciążenie ruchome od żurawi montażowych, wahania dobowe i roczne temperatury itp.
Przy obliczaniu budowli przyjmuje się możliwe najniekorzystniejsze zestawienie obciążeń zasadniczych i dodatkowych (uprawnienia budowlane).
- Specjalne obciążenia: parcie wody przy katastrofalnym stanie wód, zwiększenie temperatury przy naruszeniu procesów technologicznych, obniżenie temperatury po uszkodzeniu urządzeń ogrzewających itp.

Obciążenia specjalne brane są pod uwagę w zależności od warunków pracy i przewidywanej trwałości budowli, łącznie z niektórymi obciążeniami zasadniczymi i dodatkowymi (program egzamin ustny).
Nie przyjmuje się pod uwagę dwóch i więcej równocześnie działających obciążeń specjalnych.

Równania stanu granicznego

Równania stanu granicznego i naprężeń dopuszczalnych dla muru obciążonego siłą osiową ściskającą (opinie o programie).

Gdzie Pfc - składniki siły osiowej obliczone według norm obciążeń; vk - współczynniki możliwego przeciążenia; M - współczynnik jednorodności materiału; M - współczynnik warunków pracy muru (współczynnik poprawkowy); R - wytrzymałość na ściskanie muru obliczona; F - pole przekroju pracującego: przy obliczeniu F nie włącza się do przekroju zwykłych węgarków przy oknach; osłabienia pionowym kanałem V2 X V2 cegły można nie uwzględniać, jeżeli pole przekroju muru (filara) wynosi więcej niż 6000 cm2.
W celu uproszczenia najczęściej spotykanych przypadków przyjmujemy do obliczeń jeden średni współczynnik możliwego przeciążenia (segregator aktów prawnych).
Współczynnik jednorodności materiału u charaktery żuje odchylenie w dół od wytrzymałości muru R, z jakim należy się liczyć na skutek wad cegły, zaprawy i niewłaściwego wykonania muru. Dla zwykłych przypadków u- = 0,5.
Wartości podstawowych naprężeń dopuszczalnych i współczynników warunków pracy (współczynników poprawkowych).
a. Podstawowe naprężenia dopuszczalne, odnoszące się tylko do obciążeń zasadniczych.

Dopuszczalne naprężenia według znaku zaprawy zero należy przyjmować dla zaprawy wapiennej, jeżeli od wykonania muru do jego pełnego obciążenia przewiduje się mniej niż 30 dni o średniej temperaturze dobowej 5 °C oraz dla wszelkich zapraw, które nie ^wiązały przy zimowych robotach murowych.
Jeżeli badań wytrzymałości zapraw nie przeprowadza się, to można przyjąć, że podane wyżej znaki (wytrzymałości miarodajne) odpowiadają proporcjom objętościowym zapraw.
Naprężenia dopuszczalne na miejscowy docisk kd otrzymuje się ze wzoru
We wzorze tym są następujące oznaczenia: kc - naprężenie; Fd - powierzchnia bezpośredniego docisku; F0 - powierzchnia obliczeniowa rozkładu docisku.
Miejscowy docisk może powstać przy oparciu na murze belek, slupów, węższych ścian itp.
Przykłady , gdzie F(/ = tiSi; F0 = t >s-2- Jak widać na tych rysunkach, jeżeli powierzchnia bezpośredniego docisku (za- kreskowana) jest niesymetryczna w stosunku do podłużnej osi środkowej muru, wówczas do określenia powierzchni obliczeniowej można przyjąć tylko część szerokości muru (promocja 3 w 1).
Jeżeli słup opiera się na całej szerokości ściany, wówczas ciężar może się rozłożyć tylko w kierunku podłużnym, jeżeli zaś mur jest obciążony wąską ścianą podłużną, to ciężar rozprzestrzenia się tylko w kierunku poprzecznym.