Pełne zagospodarowanie obszarów wiejskich

Pełne zagospodarowanie obszarów wiejskich wymaga bowiem podjęcia następujących prac:
a) przystosowania gruntów do produkcji rolnej, a zwłaszcza ich nawodnienia lub odprowadzenia nadmiaru wody (program uprawnienia budowlane na komputer),
b) regulacji podziału gruntów i nadania im kształtu przydatnego do postępowych, zmechanizowanych sposobów użytkowania,
c) uzbrojenia terenu, czyli zorganizowania lokalnej sieci drogowej, energetycznej, zaopatrzenia w wodę do picia i celów hodowlanych oraz ewentualnie założenia sieci gazowej i telefonicznej,
d) wzniesienia odpowiednich budynków dla ludności rolniczej oraz ludności utrzymującej się z innych zawodów, lecz związanej ze wsią jak również realizacja budynków usługowych i użyteczności społecznej (program uprawnienia budowlane na ANDROID),
e) urządzenia terenu i zieleni w celu stworzenia odpowiednich warunków biologicznych dla poprawy warunków rolnictwa jak również dla celów krajobrazowych.
Kompleksowy plan zagospodarowania przestrzennego, obejmujący pełną problematykę zagospodarowania terenu, powinien składać się z części:
f) planu urządzeniowo-rolnego postulującego racjonalne urządzenie i wykorzystanie użytków rolnych oraz;
g) planu przestrzennego budownictwa osadniczego i urządzeń z nim związanych (uprawnienia budowlane).

Na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego możliwy jest jedynie wybór tych jednostek osadniczych, które powinny odgrywać istotnego w sieci osadniczej i w zależności od tej roli powinny być inwestowane możliwie kompleksowo, lecz nie przesądza on jeszcze o jego szybkiej i zgodnej z planem realizacji.
Dotychczasowe rzemieślnicze metody realizacji budownictwa na wsi nie sprzyjają prawidłowej realizacji planów zagospodarowania przestrzennego. Zbyt długi cykl realizacji robót budowlanych nie sprzyja szybkiemu uzbrojeniu terenu i wyposażeniu budynków w niezbędne urządzenia instalacyjne (program egzamin ustny). Wydaje się, że w tych warunkach wprowadzenie budownictwa uprzemysłowionego stwarza realne możliwości przyśpieszenia realizacji planów przestrzennych, co wpłynie niewątpliwie korzystnie również na ukształtowanie się wiejskiej struktury osadniczej.

Konflikt wymagający rozwiązania

Przykłady szybkiej realizacji planów osiedleńczych na podstawie projektów zagospodarowania przestrzennego, realizowane licznie w ośrodkach miejskich lub przemysłowych przy zastosowaniu uprzemysłowionych metod budownictwa, są pełnym potwierdzeniem powyższego postulatu (opinie o programie). Warunkiem zastosowania uprzemysłowionych metod budownictwa w ośrodkach wiejskich jest konieczność zmiany dotychczasowego systemu organizacyjnego, polegającego na indywidualnych wysiłkach poszczególnych mieszkańców i ich inicjatywie, na system spółdzielczości budowlanej.

Wspomniano już uprzednio, iż na realizację planów osiedleńczo-rolnych oraz na przekształcenie zabudowy wsi wpłynie szereg czynników, a między innymi charakter i stan techniczny budynków. W planach zagospodarowania przestrzennego, przewidujących uporządkowanie istniejącej zabudowy, z konieczności nie będą mogły być uwzględnione wszystkie istniejące budynki - wiele z nich zostanie przeznaczone do naturalnego technicznego zużycia, pomimo że zostały one stosunkowo niedawno wybudowane i stanowią budownictwo masywne, kapitalne i długotrwałe (segregator aktów prawnych).

Jest to konsekwencją dotychczasowego braku uregulowania zabudowy. Niezależnie od tego, do czasu pełnego opracowania planów osiedleńczo-rolnych i zagospodarowania przestrzennego, trzeba będzie w wielu wsiach kraju dopuścić do realizacji wielu budynków, przeważnie mieszkalnych i produkcyjnych. Przez wiele jeszcze lat wydawane będą lokalizacje tymczasowe pod budownictwo, które nie ma jeszcze sprecyzowanego charakteru ani sieci rozmieszczenia, jak np. inwestycje kółek rolniczych, punktów skupu, stacji nasiennictwa itp. Powstanie więc konflikt wymagający rozwiązania (promocja 3 w 1).

Ograniczenie tego rodzaju budownictwa i niedopuszczenie do jego realizacji oznaczać będzie pozbawienie ludności wiejskiej korzystania z koniecznych usług, natomiast zezwalanie na realizację na terenach, które nie są przeznaczone pod zabudowę i będą w przyszłości ewentualnie pozbawione urządzeń sieciowych itp., oznacza niepowetowaną stratę społeczną.