Pełzanie betonu

Pełzanie betonu występuje pod długotrwałym działaniem niezmiennego obciążenia. Narastają wówczas trwałe odkształcenia betonu bez przyrostu obciążeń. Zjawisko to ma duże znaczenie dla elementów statycznie niewyznaczalnych o dużych rozpiętościach. Po jednym roku odkształcenie od pełzania osiąga ok. 80°/o całkowitego odkształcenia pod danym obciążeniem i w tych samych warunkach przechowywania. Narastanie dalszych odkształceń może trwać wiele lat. Całkowite odkształcenie od pełzania może być do 3,3 razy większe od odkształcenia natychmiastowego pod działaniem naprężeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pełzanie występuje również bez obciążenia zewnętrznego, a tylko w wyniku skurczu betonu. Powstające wówczas naprężenia zewnętrzne w betonie powodują nieznaczne odkształcenia trwałe. Na pełzanie składają się opóźnione odkształcenia sprężyste i plastyczne, zatem zawiera ono w pewnym zakresie również odkształcenia odwracalne. Zarówno naprężenie, jak i czas jego działania nie są proporcjonalne do odkształceń od pełzania, lecz przyjmuje się, że naprężenie jest proporcjonalne do odkształcenia od pełzania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Urządzenia do badań muszą zapewnić równomierne i jednakowe obciążenie w czasie badań, niezmienne również po zmianie długości próbki w wyniku odkształcenia od obciążenia. W analizie wyników badań należy uwzględnić powstałe w tym czasie odkształcenia od skurczu betonu (uprawnienia budowlane). Do badań odkształceń od pełzania stosuje się urządzenia mechaniczne, ze sprężynami wyrównującymi nacisk przy zmianie długości próbki, hydrauliczne z regulacją ciśnienia sprężonym azotem i automatycznym zapisem oraz inne. Badania przeprowadza się zwykle na próbkach walcowych o wysokości równej do 4-krotnej długości średnicy (program egzamin ustny).

Nasiąkliwość betonu

Nasiąkliwość betonu decyduje o mrozoodporności, wodoszczelności i trwałości betonu w środowiskach agresywnych i narażonych na bezpośrednie wpływy atmosferyczne. Nasiąkliwość betonu zależy głównie od porowatości betonu, która jest większa dla wyższych W/C i wyższych porowatości mieszanki (opinie o programie).

Dla betonów średniej wytrzymałości poniżej 15 MPa (150 kG/cm²) ogranicza się nasiąkliwość w stosunku do masy betonu do 4% w przypadku betonów narażonych w warunkach eksploatacji na bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych (konstrukcje nie otynkowane) i do 6% w przypadku betonów narażonych w warunkach eksploatacji na pośrednie działanie czynników atmosferycznych (konstrukcje otynkowane).

Dla betonów o średniej wytrzymałości poniżej 15 MPa (150 kG/cm²) należy przeprowadzić badanie nasiąkli- wości na 3 próbkach wykonanych z danego betonu o kształtach jak dla badania wytrzymałości na ściskanie po 28 dniach twardnienia (p. 4.2) lub na 5 próbkach kształtu nieregularnego wyciętych z konstrukcji, o objętości 1 dm³ przy maksymalnym wymiarze ziarn kruszywa poniżej 20 mm i 2 dm³ przy maksymalnym wymiarze ziarn kruszywa powyżej 20 mm (segregator aktów prawnych).

Próbki umieszczone w naczyniu zalewa się wodą stopniowo do ¹U, V2 i V4 wysokości co 1 h, a po 22 h pokrywa się je całkowicie wodą. Nasiąkliwość procentową w stosunku do suchych próbek (wysuszonych w temperaturze 105°C do stałej masy) oznacza się, gdy dwa kolejne ważenia próbek nasyconych wodą dadzą ten sam wynik.

Można również oznaczyć nasiąkliwość przez gotowanie próbek przez h lub próżniowanie wysuszonego betonu pod ciśnieniem w celu usunięcia powietrza z wnętrza betonu, a następnie poddanie ciśnieniu wody 15 MPa (150 kG/cm²) w czasie 24 h. Ponadto metodami radiologicznymi lub elektrycznymi można ocenić wilgotność, a tym samym nasiąkliwość betonu. Oznaczanie nasiąkliwości przeprowadza się przed rozpoczęciem produkcji, nie rzadziej niż raz na ok. 5000 m³ betonu i przy każdej zmianie pochodzenia składników (promocja 3 w 1).