Penetracja

Miarą penetracji wg PN/C-04134 jest głębokość, na jaką zagłębia się w badany asfalt znormalizowana igła w ciągu 5 sek. w temperaturze +25°C (program uprawnienia budowlane na komputer).

Penetrację podaje się w stopniach, przy czym 1° odpowiada 0,1 mm zagłębienia igły w badany produkt. Penetracja charakteryzuje konsystencję asfaltów, przy czym im mniejsza penetracja, tym większa twardość asfaltu. Na powierzchniach podlegających działaniu mrozu i jednocześnie drganiom (np. w izolacjach mostów) stosuje się asfalty miękkie, jako mniej kruche, natomiast w miejscach wystawionych na działanie podwyższonych temperatur (kotłownie, suszarnie) powinny być zastosowane asfalty twardsze o penetracji nie wyżej 15°.

Temperaturę łamliwości wg PKN/C-04130 określa się (metoda Fraasa), jako temperaturę, przy której następuje pęknięcie asfaltu nałożonego w cienkiej warstwie na blaszkę metalową wyginaną w określony sposób. Im wyższa jest temperatura, przy której pęka powłoka asfaltowa, tym asfalt jest bardziej kruchy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Asfalt użyty w częściach budowli, które mogą podlegać przemarzaniu i jednocześnie drganiom, powinien wykazywać temperaturę łamliwości poniżej — 10°C.

Rozpuszczalność w dwusiarczku węgla (CS2) i benzenie (C6H6) świadczy o czystości asfaltu. Polskie asfalty ponaftowe zawierają powyżej 95% części rozpuszczalnych w CS2. Badanie przeprowadza się wg PN-58/C-04082.

Wymagania techniczne dla asfaltów stosowanych w budownictwie

Według norm polskich rozróżnia się asfalty przemysłowe (PN-60/C-96178) i asfalty drogowe (PN-56/C-96170).

Dla asfaltów używanych do izolacji przeciwwilgociowych brak jest osobnej normy (uprawnienia budowlane). Asfalty do tych celów należy dobierać zależnie od przeznaczenia i warunków eksploatacji budowli. Asfalty przemysłowe są stosowane do wyrobu papy dachowej i izolacyjnej, do izolacji, do wyrobu lepików, lakierów i kitów, powłok ochronnych i jako środek zmiękczający w przemyśle gumowym. Asfalty drogowe są stosowane do wykonywania nawierzchni drogowych i podłóg w pomieszczeniach przemysłowych. Niektóre asfalty nadające się do izolacji przeciwwodnych i przeciwwilgociowych w temperaturach podwyższonych są nieodpowiednie do izolacji przy mrozie i na odwrót (program egzamin ustny). Wiele zaobserwowanych niepowodzeń izolacji asfaltowych w mostach i tarasach przypisać należy skruszeniu materiału w czasie mrozu, nierzadkie były również wypadki, że izolacje na stromych i pionowych powierzchniach miękły i spływały w czasie upalnego lata. Wynika z tego, że do izolacji na otwartym powietrzu najlepsze są asfalty o niskiej temperaturze łamliwości przy znacznej rozpiętości między temperaturą mięknienia i łamliwości (opinie o programie).

Ten warunek łatwiej spełniają tzw. asfalty dmuchane (otrzymywane przez przedmuchiwanie powietrzem roztopionych asfaltów ponaftowych) niż asfalty otrzymywane bezpośrednio jako pozostałości podestylacyjne. Dodatek odpowiedniej ilości i jakości składników mineralnych do asfaltów podwyższa temperaturę mięknienia, pozostawiając prawie bez zmiany właściwości plastyczne w niskich temperaturach. Jeżeli mieszanina asfaltów i składników mineralnych ma być użyta na powłoki kwasoodporne, to wówczas wszystkie składniki powinny być odporne na kwasy, należy więc stosować czyste kruszywo krzemionkowe, granitowe, klinkierowe itp (segregator aktów prawnych).

Dodatek azbestu zwłaszcza długowłóknistego bardzo znacznie wzmacnia asfalty i przeciwdziała pęknięciom. Włókna azbestu, jako mające bardzo znaczną wytrzymałość, działają podobnie do uzbrojenia stalowego w żelbecie. Jako środek zastępczy azbestu używana jest w Polsce wełna żużlowa (promocja 3 w 1).