Perły połówkowe

Z końcem XIX w. metodę tę zmodyfikowali Japończycy, wprowadzając drobne kuleczki z masy perłowej do wnętrza perskich perłopławów. Prace te rozpczął w 1890 r. K. Mikimoto, idąc za radami japońskiego profesora zoologii Mitsukuri. Wprowadził on między płaszcz małża a skorupę kawałek masy perłowej w postaci półkuli, przymocowując go za pomocą cementu. Po paru latach powierzchnia półkuli została pokryta nowymi warstewkami masy perłowej (program uprawnienia budowlane na komputer). Osadzanie się substancji odbywało się periodycznie w czasie cieplejszych okresów. Ponieważ półkule z masy perłowej przymocowane były swą podstawą, powstałe w ten sposób perły nie mogły mieć normalnego kulistego kształtu. Te połówkowe perły, zwane perłami japońskimi, szybko rozpowszechniły się w handlu i sprzedawane były po znacznie niższych cenach od pereł naturalnych. Niekiedy takie dwie perły połówkowe sklejano razem, imitując okrągłą perłę naturalną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zawsze jednak była widoczna linia łącząca połówki, a perły te po podgrzaniu lub zanurzeniu np. w spirytusie rozpuszczającym substancję użytą de sklejania rozpadały się na dwie części.
Problem powstawania pereł rozwiązał do pewnego stopnia dzięki swym systematycznym badaniom niemiecki zoolog F. Alverdes z Marburga (1913). Założył on, że jeśli komórki nabłonka płaszczowego tworzą masę perłową oraz konchiolinę, to również te same komórki przez wniknięcie w tkankę płaszcza muszą tworzyć perły (uprawnienia budowlane). Dla potwierdzenia swej koncepcji oddzielał on komórki nabłonka płaszcza u jednego małża i wszczepiał je w tkankę łączną płaszcza innego osobnika.

Po upływie pewnego czasu od przeprowadzonego zabiegu stwierdził obecność małej perły otoczonej tkanką nabłonkową. Perła miała wygląd i budowę perły powstałej naturalnie. U perłopławów morskich lub słodkowodnych, żyjących w ruchliwej wodzie, przemieszczenie komórek nabłonka płaszczowego w głębszą jego partię może nastąpić w ten sposób, że wraz z wodą dostanie się do wnętrza albo ziarno piasku, albo inny drobny okruch mineralny czy też pasożyt (program egzamin ustny). Wskutek zranienia następuje rozerwanie komórek nabłonkowych.

Czerwone glony

Mikito oparł się na powyższych rezultatach naukowych doświadczeń niemieckiego zoologa i od 1914 r. rozpoczął na wielką skalę dalsze próby, które szybko dały doskonałe wyniki. Po wprowadzeniu kuleczki z masy perłowej, umieszczonej w woreczku wyciętym z nabłonka płaszcza małża, otrzymywał po upływie paru lat piękne, okrągłe perły, niczym nie różniące się wyglądem od pereł naturalnych (opinie o programie). Zamiast sztucznej kuleczki z masy perłowej wprowadzano często również maleńkie perły naturalne, otrzymując w ten sposób perły o prawidłowej budowie kulistej.

W celu ochrony perłopławów przed zagrażającymi im niektórymi rybami, ośmiornicami i krabami, Mikimito umieszczał je w klatkach z siatkami o małych oczkach, przenosząc je w miarę wzrostu do klatek o oczkach większych. Każda z klatek zawierała około 100 perłopławów. Obce, otoczone naturalnym nabłonkiem kuleczki wprowadza się w perłopławy trzyletnie, pozostawiając je w wodzie zwykle na okres dalszych czterech lat; rosnąc perłopławy wydzielają masę perłową otaczającą obce ciało.
Klatki z perłopławami umieszcza się w wodzie pod tratwami, zwykle na głębokości 3-4 m. Z hodowli złożonej z kilkunastu takich tratew otrzymuje się około 100 tys. pereł. Co pewien czas nurkowie przeprowadzają kontrolę hodowli, mierząc temperaturę wody i badając warunki odżywiania się perłopławów (segregator aktów prawnych).

Szczególnie niebezpieczne dla hodowanych perłopławów są czerwone glony pojawiające się niekiedy masowo. Oprócz pereł sztucznych znajduje się w hodowanych perłopławach i perły naturalne. Wprowadzenie na rynki handlowe wielkich ilości sztucznych pereł pochodzących z hodowli japońskich spowodowało nie tylko zrozumiałe zaniepokojenie, lecz i pewne zamieszanie na giełdzie cen (promocja 3 w 1). Szyfoko jednak opracowano metody odróżniania pereł hodowanych od naturalnych, które nadal uzyskują znacznie wyższe ceny.