Pięciochlorek fenolu

Podajemy tu listę środków odpowiednich do zabezpieczania drewna budowlanego, stosowanych we Francji.

Karbonyl - środek znany, mało uciążliwy i nieszkodliwy. Nakłada się pędzlem co najmniej dwie warstwy. Smarowanie należy co jakiś czas powtarzać (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pięciochlorek fenolu - środek antyseptyczny, bardzo skuteczny, rozpuszcza się w olejach mineralnych i alkoholach. Fabryki dostarczają go w stanie gotowym do użycia. Zabezpieczenie wykonane tym środkiem jest trwałe, nie wymagające odnawiania nawet w przypadku drewna wystawionego na niekorzystne wpływy atmosferyczne.

Stosuje się go przez:

- nakładanie pędzlem lub wałkiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID),

- zanurzanie,

- spryskiwanie według instrukcji producenta.

Sole rozpuszczalne w wodzie - są to sole toksyczne na bazie chloru, arszeniku lub fluoru. Drewno poddaje się wielogodzinnej kąpieli w roztworze soli. Ze względów bezpieczeństwa wskazane jest, aby drewno po wyjęciu z kąpieli mogło być pozostawione na miesiąc celem wyschnięcia (uprawnienia budowlane).

Kreozot - jest to środek stosowany od dawna. Jest on źle wchłaniany przez drewno w warunkach normalnych, nie należy więc nakładać go powierzchniowo, gdyż tworzy on lepką i brudzącą powłokę. Drewno zabezpiecza się przez wykonanie impregnacji w specjalnym zakładzie. Nasyca się nim drewno w autoklawach próżniowych na gorąco lub na zimno. Sposób ten jest stosowany dla słupów telegraficznych i podkładów kolejowych (program egzamin ustny).

Rozporządzenie [R 11] zabrania malowania lub powlekania kryjącymi powłokami poręczy lub innych elementów drewnianych zabezpieczających rusztowanie. Elementy te powinny być wykonane z drewna surowego.

Zestaw elementów na rusztowanie rurowe przy przyjętej średnicy rury składa się z rur różnej długości, złączy i oprzyrządowania. Jeżeli zestaw elementów jest właściwie dobrany, pozwala on na wykonanie różnych układów jak: rusztowania elewacyjne, rusztowania kolumnowe, stemplowania, rusztowania krąży no we pod konstrukcje mostowe, konstrukcje mostów przeładunkowych, prowizoryczne hangary (opinie o programie).

Sprawą zasadniczą jest więc ustalenie w sposób możliwie najsłuszniejszy długości rur, liczby złączy oraz elementów oprzyrządowania, aby stanowiły one zestaw o znacznych możliwościach zastosowania.

Stojak i podłużnica

Przypomnimy tutaj nazwy poszczególnych elementów wchodzących w skład konstrukcji rusztowania rurowego. Dane techniczne tych elementów.

Stojak - element pionowy lub pochylony przenoszący obciążenia bezpośrednio na podłoże.

Słupek - element pionowy nie przenoszący obciążeń bezpośrednio na podłoże, np. słupek kratownicy.

Rygiel - element służący do łączenia między sobą stojaków i słupków i do utrzymywania ich w stałej odległości.

Podlużnica - element poziomy ułożony wzdłuż konstrukcji (segregator aktów prawnych).

Poprzecznica - element poziomy ułożony prostopadle do podłużnicy. Na poziomach roboczych opierają się na nich pomosty robocze.

Stężenie - element usytuowany w linii przekątnej prostokąta utworzonego z dwóch stojaków i dwóch rygli (stężenia pionowe) lub utworzonego z czterech rygli (stężenia poziome).

Zastrzał - element ustawiony skośnie przewidziany do obciążenia na końcach i pracujący na ściskanie w sposób stały.

Złącze krzyżowe - umożliwia połączenie dwóch rur pod kątem prostym. Złącze obrotowe (przegubowe) — umożliwia połączenie dwóch rur pod dowolnym kątem.

Złącze wzdłużne - umożliwia czołowe połączenie dwóch rur usytuowanych wzdłuż jednej linii.

Sworzeń łącznikowy - umieszcza się wewnątrz rur łączonych czołowo.

Złącze kotwiące - służy do mocowania poprzecznie w spoinach muru.

Sworzeń przegubowy - pozwala połączyć pod dowolnym kątem dwie rury o osiach przecinających się.

Podstawka zwykła, czyli stopka - przenosi obciążenie stojaka na płaszczyznę podłoża prostopadłą do jego osi.

Podstawka przegubowa - przenosi obciążenie stojaka na płaszczyznę podłoża która może być nachylona do osi stojaka (promocja 3 w 1).

Rolka - przenosi obciążenie stojaka rusztowania ruchomego. Istnieją rolki samonastawne - gdy oś rolki jest przesunięta względem osi rury, i rolki proste - gdy oś rolki pokrywa się z osią rury.