Pionowe i poziome spoiny

Do umocowywania „rumpowego“ używany jest drut albo inne wiązadła metalowe i. zaprawa. Płyty ceramiczne bywają zaopatrzone na tylnej powierzchni w rodzaj skrzynki lub ramki glinianej, którą przytwierdza się przed wypałem do surowej płyty. Taka ramka nazywa się rumpą i upodabnia płytę do kafla piecowego. Zazwyczaj ścianki rumpy zaopatrzone są w otwory służące do umocowania płyty (program uprawnienia budowlane na komputer).
Terakotowych i polewamych kafli z rumpą używa się obecnie do licowania elewacji tak samo jak gładkich płytek.

Spoiny w okładzinie terakotowej wykonuje się w następujący sposób:
- Spoiny powinny być jednakowej grubości 6 mm, proste i ciągłe. Wszystkie szczegóły układa się najpierw w fabryce, ażeby sprawdzić prawidłowość krawędzi.
- Architekt powinien określić grubość spoin, jeżeli ma ona wynieść więcej lub mniej niż 6 mm. Poza tym należy także wskazać, czy spoiny mają być przy tarte.
- Jeżeli spoin nie można wykorzystać do założenia w nich przekładek ołowianych, należy wyżłobić specjalne zagłębienia sięgające najmniej 19 mm (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
- Spoiny w konstrukcjach wspornikowych, balustradach, poręczach i wolnostojących elementach uszczelnia się do głębokości 13 mm i wypełnia się zaprawą cementową.

Pionowe i poziome spoiny powinny być wypełnione zaprawą bez pozostawienia pustych miejsc. Każdy szczegół uszczelnia się, usuwa nadmiar zaprawy i wygładza spoiny. Spoiny należy zapełnić zaprawą również i w tym wypadku, kiedy okładzina zamocowana jest wiązadłami metalowymi i przestrzeń za nią nie jest zalewana zaprawą. Przy licowaniu starych budynków murowanych terakotą osadzaną na stalowych półkach, pierwszą poziomą spoinę 6-milimetrową nad każdą półką wypełnia się zaprawą cementową na wypadek osiadania (uprawnienia budowlane).
Prawidłowe i wadliwe wykonanie spoin. Skład zapraw do wypełnienia spoin wskazuje tablica 15 (w stosunku objętościowym).
Aby ochronić nie ukończone licowanie terakotą przed deszczem i mrozem, okładzinę osłania się na noc brezentem. Nie polewane wyroby ceramiczne należy starannie chronić przed opryskaniem zaprawą cementową.

Grubość ścianek wyrobów

Okładzinę terakotową czyści się 5-procentowym roztworem kwasu solnego za pomocą szczotki, a następnie zmywa się czystą wodą. Zmętnienie barwy na powierzchni wyrobów terakotowych usuwa się przez nacieranie mieszaniną terpentyny z woskiem (5%) lub terpentyny z olejem słonecznikowym (1:1). Porowata (17%) terakota szybko wchłania wosk i na powierzchni jej tworzą się nierówne plamy (program egzamin ustny). Dlatego lepsza jest mieszanina z olejem; przed użyciem jej należy terakotę przetrzeć czystą terpentyną.
Wyroby terakotowe powinny odpowiadać następującym wymaganiom.

Profile szczegółów architektonicznych i ornamentów powinny być całkowicie zgodne z rysunkami roboczymi, odlewami gipsowymi i wzorami z terakoty (opinie o programie). Odchylenie od kąta prostego dwóch przyległych boków nie powinno przekraczać na całej długości płyty 2 mm. Skrzywienie licowej powierzchni płaskich części płyt nie powinno przekraczać 5 mm.
Powierzchnie rzeźbione powinny mieć ostre kontury. Ścianki rumpy powinny być chropowate i porowate, aby kaprawa cementowa lepiej się ich trzymała.

Niedopuszczalne są na licowej stronie wyrobów naloty białe lub szare oraz zanieczyszczenia, których nie można zmyć wodą. Przy formowaniu dwuwarstwowym granice kolorów powinny odpowiadać granicom wypukłości. Barwy licowej strony wyrobów powinny odpowiadać wzorcom próbnym. Odchylenia w zabarwieniu dopuszczalne są dla 30% wyrobów w granicach sąsiadujących wzorców barwnych. Porównanie wyrobów z wzorcami odbywa się z odległości 1,5 m (segregator aktów prawnych).
Odchylenie od wymiarów projektu nie powinny przekraczać 2 mm. Tylna stroma wyrobów (rumpa) powinna być zaopatrzona w o>twory do zamocowania na elewacji albo do przywiązywania do pokrycia z blachy. Dopuszczalne są odchylenia w średnicy otworów do 4 mm.

Grubość ścianek wyrobów po wypale powinna wynosić: dla czerepu płyty licowej i rumpy nie mniej niż 18 mm; dla wewnętrznych przegródek rumpy nie mniej niż 13 mm; dla końcowych szczegółów zewnętrznych nie mniej niż 22 mm (promocja 3 w 1).
Odporność wyrobów na mróz określa się 15-krotnym zamrażaniem zgodnie z normą OST 5998. Nasiąkliwość wyrobów dopuszczalna jest w granicach od 10 do 18%.