Planowanie operatywne

W tych warunkach nie może być ogólnie obowiązujących wzorców planowania operatywnego, lecz obowiązują jedynie zasady, które powinny być przystosowane do specyfiki i charakteru określonego budownictwa. Dlatego narzucanie praktyce, niezależnie od charakteru przedsiębiorstwa, szczegółowych form tego planowania w postaci zbioru porubrykowanych schematów do powszechnego stosowania nie byłoby słuszne (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kierując się tą zasadą, przedstawiona poniżej metoda planowania operatywnego ma jedynie charakter przykładowy. Przykładowo podane planowanie operatywne w tym ujęciu dzieli się na:

• planowanie operatywne miesięczno-tygodniowe (miesięczne),
• planowanie operatywne tygodniowo-dobowe (tygodniowe) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Planowanie miesięczno-tygodniowe precyzuje zadania planów dyrektywnych rocznych i kwartalnych, natomiast planowanie tygodniowo-dobowe precyzuje zadania planów operatywnych miesięczno-tygodniowych. Planowanie operatywne miesięczno-tygodniowe stanowi w stosunku do planowania dyrektywnego wyższy stopień planowania, a planowanie tygodniowo-dobowe jest aktualnie najwyższą, (najbardziej precyzyjną) formą planowania budowy.

W ten sposób powstaje pełny, kompleksowy cykl planowania składający się z etapów, z których każdy następny etap stanowi rozwinięcie etapu poprzedniego, zabezpieczając w ostatecznym rezultacie realizację planowania wyjściowego, jakim jest planowanie dyrektywne (uprawnienia budowlane).

Planowanie operatywne odgrywa szczególną rolę przy wyższych metodach realizacji budowy, zwłaszcza przy metodach uprzemysłowionych, przy dużej skali robót oraz przy zastosowaniu mechanizacji kompleksowej.

Obserwacje rozwoju budownictwa uprzemysłowionego zarówno w naszych warunkach (przedsiębiorstwa budownictwa uprzemysłowionego) jak i w innych krajach (Francja, Anglia) wyraźnie wskazują na równoczesny z nim rozwój planowania operatywnego (program egzamin ustny).

Precyzja organizacyjna

Precyzja organizacyjna, bez której budownictwo uprzemysłowione zamieniłoby się w improwizację niebezpieczną dla jego ekonomiki, nie może być zrealizowana inaczej, jak właśnie poprzez właściwe planowanie operatywne. Dlatego też we wszystkich przedsiębiorstwach budownictwa uprzemysłowionego niezbędne jest wprowadzenie planowania operatywnego (opinie o programie). Obowiązuje to również wszystkie budowy o wyższej technice zarówno w zakresie konstrukcji (prefabrykacja, betony sprężone itp.) jak i w zakresie wykonywania (metoda pracy równomiernej, mechanizacja kompleksowa) oraz na wszystkich wielkich, skoncentrowanych budowach o szczególnej ważności. Jak dla planowania dyrektywnego niezbędną dokumentację tworzy wstępny projekt organizacji, tak dla planowania operatywnego konieczną dokumentację stanowią szczegółowy projekt organizacji i wykonania budowy oraz przepisy technologiczne wykonania robót.

Rozwój nowoczesnego budownictwa polega na tym, że równolegle do rozwoju techniki pojawiają się nowoczesne wyższe elementy rozwojowe organizacji i planowania. Elementami tymi są m. in. szczegółowo opracowane projekty organizacji robót, sporządzane na podstawie tych projektów karty technologiczne i wreszcie szczegółowe plany operatywne.

Dlatego też planowanie operatywne, a zwłaszcza planowanie tygodniowo-dobowe, jest wyrazem wysokiego rozwoju organizacyjnego budowy i nie ma w swej istocie nic wspólnego z doraźnym planowaniem na budowie z tygodnia na tydzień lub z dnia na dzień (segregator aktów prawnych).

Ze względu na to, że planowanie operatywne, a w szczególności tygodniowo-dobowe, obejmuje krótkie okresy, nosi ono w większym stopniu charakter analityczny, a w mniejszym charakter wykreślny, a więc odwrotnie niż planowanie dyrektywne. Planowanie to może wtedy tylko dać wyniki pozytywne, jeśli będzie dotyczyć wszystkich jednostek organizacyjnych, od kierownictwa przedsiębiorstwa do brygad roboczych generalnego wykonawcy i podwykonawców włącznie (promocja 3 w 1). Warunek ten powoduje, iż planowaniem operatywnym objęte mogą być przedsiębiorstwa, których działalność skoncentrowana jest na niewielkim terenie, a zwłaszcza przedsiębiorstwa powołane do wykonania kompleksów obiektów na jednym placu budowy (zespół lub kombinat przemysłowy, duże osiedle mieszkaniowe itp.).