Płyta nośna

Do tego celu używa się przeważnie świerka i sosny, ale również innych tanich gatunków drewna. Układ słojów takich listewek me wykazuje żadnej regularności. W czasie zmian wilgotności prowadzi to nieuchronnie do deformacji, które odcinają się w widoczny sposób przez obłóg (program uprawnienia budowlane na komputer).

Płyta odkształca się fałdując („tarka"). Płyta stolarska ze środkiem z listewek nie nadaje się do produkcji przedmiotów, w których ważna jest płaskość, jak np. drzwiczek meblowych i klap właściwości techniczne, jak trwałość i sztywność, nie ulegają zmianie pod wpływem tych, arzeważnie niewielkich deformacji jest to powód, dla którego płyty stolarskie tego typu można stosować bez wahania do budowy elementu korpusów mebli. Płyty obydwu typów podlegają zapisanej w normie ochronie jakości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). 

Przedstawione na rys. I szafy wbudowane, z drzwiami o dużej powierzchni znajdują się w pomieszczeniach biurowych, jakie wymagania stawia się wobec mebli w budynkach użyteczności publicznej? Potrzeba tam mebli z mocnymi powierzchniami frontowymi i wewnętrznymi. Poza tym muszą być one odporne na zarysowania i zadrapania oraz niewrażliwe na wilgoć i używane na co dzień płyny.

Z jakich materiałów można budować element) mebli i urządzeń wnętrza tak, aby spełniały wymienione warunki? Szafy wykonano z ozdobnych płyt płasko prasowanych (KF) powlekanych laminatem. Cóż to oznacza? Płyta nośna powinna być odporna na zmianę kształtu i rozmiarów (uprawnienia budowlane). Płyty typu KF należą do grupy tworzyw drzewnych płyt wiórowych. Płyty wiórowe wytwarza się z mniej wartościowych sortymentów drewna w urządzeniach w pełni zmechanizowanych i zautomatyzowanych. Są przez to tańsze niż drewno sklejkowe. Płyty wiórowe nie są mniej wartościowym materiałem zastępczym.

Niebezpieczeństwo spowodowane formaldehydem

„Skonstruowane" zostały po latach doświadczeń z drewnem sklejkowym i w zakresie tworzyw drzewnych stanowią dalsze jego rozwiniecie, przede wszystkim pod względem odporności na odkształcenia (przy zmianie wilgotność płyta nie zmienia swej płaskości) (program egzamin ustny). Kryterium podziału płyt wiórowych opiera się na metodzie ich prasowania i utwardzania. Rozróżni.- się zatem płyty płasko prasowane (FP) i płyty wiórowe wytłaczane (SP). Obydwie metody wskazują zasadniczo porównywalne etapy wytwarzania i przygotowania wiórów: w specjalnych skrawarkach pozyskiwane są one przeważnie z pozbawionych kory okrąglaków i z odpad przemysłowych. Kształt i wielkość wiórów (rys są przy tym zróżnicowane (opinie o programie).

W Polsce właściwości fizyczne i mechaniczne prasowanych : - wiórowych określa BN-85/7123-04 dzieląc je na trzy klasy. Płyty wytłaczane produkowane tylko w klasie I w następujących odmianach: NO - nie okleinowane, OK - okleinowane, Or - obłogowane, OP - oklejane twardą płyta wiśniową, OUM - oklejane unilamem. Stąd też wióry z odpadów powstałe przy obróbce zwykłymi maszynami znajdują tylko niewielkie zastosowanie w procesie wytwarzania płyt wiórowych. Potem wióry suszy się i spryskuje lejem mocznikowym. Niektóre kleje żywiczne używane przy produkcji płyt wiórowych wydzielają przez dłuższy czas szkodliwy dla zdrowia formaldehyd. Wydano zatem przepisy odnośnie produkcji i używania płyt wiórowych. Większość płyt wiórowych utwardzana jest na płasko (segregator aktów prawnych).

Płyta płasko prasowana jest płytą wiórową, której wióry leżą przeważnie równolegle do powierzchni płyty. Wytwarza się ją w postaci jednowarstwowej, wielowarstwowej lub jako płytę frakcjonowaną.
Jednowarstwowe płyty wiórowe, ze względu na ich niską wytrzymałość i sztywność, stosuje się wyłącznie do prac o mniejszej wartości. Trzywarstwowe płyty wiórowe w części środkowej składają się z dużych, kawałkowatych, wiórów o niskiej zawartości kleju żywicznego (promocja 3 w 1). Zmniejsza się w ten sposób gęstość płyty i powoduje oszczędność kleju.