Płyta żebrowa

Płyta żebrowa w przypadku przyjętego rozkładu reakcji podłoża. Żebra zwiększają znacznie sztywność płyty, toteż płytę fundamentową żebrową traktować można często jako konstrukcję nieodkształcalną z punktu widzenia naprężeń w gruncie pod płytą, szczególnie w często spotykanym tutaj przypadku posadowienia budowli na słabym gruncie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Rozkład naprężeń w gruncie pod płytą żebrową, uważaną za sztywną, jest oczywiście taki sam, jak pod sztywną płytą bez żeber. Poszczególne pola płyty zawarte między żebrami oblicza się jako płyty pojedyncze lub krzyżowo zbrojone, obciążone odporem gruntu i przenoszące obciążenie na żebra. Jeśli układ żeber składa się z belek drugorzędnych o mniejszej wysokości i belek pierwszorzędnych o sztywności większej, belki drugorzędne traktować można jako żebra ciągłe podparte na belkach pierwszorzędnych, te zaś ostatnie jako belki statycznie wyznaczalne, obciążone z góry naciskami z budowli, a od dołu reakcjami płyt i żeber (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wzdłuż krawędzi płyty fundamentowej należy wykształcić wówczas belki równoważące układ sił, podobnie jak w przypadku pasmowego traktowania płyty o stałej grubości.
Obliczenie ściślejsze, stosowane z reguły w przypadku gdy belki biegnące w obu kierunkach mają zbliżoną sztywność, polega na potraktowaniu całości układu belek jako rusztu, którego obciążenie zewnętrzne zrównoważone jest przenoszącym się z płyt na belki oddziaływaniem gruntu.

W przypadku obciążenia płyty żebrowej słupami tworzącymi regularną siatkę i przenoszącymi mniej więcej równe siły, można obliczać konstrukcję fundamentu jako odwrócony strop żebrowy, jeśli tylko budowla zapewnia wzajemną nieprzesuwność słupów. Różnice między siłami w słupach a reakcjami w słupach wynikającymi z obliczeń fundamentu jako stropu odwrócowego, obciążonego oddziaływaniem podłoża, stanowią dodatkowe obciążenia konstrukcji nadziemnej budowli (uprawnienia budowlane).
Płyta fundamentowa bez żeber. W przypadku posadowienia budynku szkieletowego płycie bez żeber nadaje się najczęściej kształt odwróconego stropu grzybkowego. Zaletą takiego rozwiązania jest brak wystających ponad górną powierzchnię płyty żeber, które utrudniają komunikację w dolnej kondygnacji.

Procent zbrojenia

Dość dużą jednak przestrzeń zajmują grzybki pod słupami. W porównaniu z rozwiązaniem w postaci odwróconego stropu żebrowego kubatura betonu wypada tu zwykle większa, a prawidłowe obliczenie konstrukcji napotyka na trudności (program egzamin ustny). Zasady wymiarowania i konstruowania takiego fundamentu są zasadniczo takie same, jak normalnych stropów grzybkowych. Płytę zbroi się jednak obustronnie, licząc się z możliwością wystąpienia w płycie momentów o znakach odwrotnych niż te, które wynikają z obliczeń statycznych. Przyczyną zmiany znaku momentów może być bezpośrednie obciążenie pewnych części płyty obciążeniem użytkowym lub miejscowe niejednorodności podłoża.

Procent zbrojenia po każdej stronie przekroju płyty nie powinien być w zasadzie mniejszy od 0,2%; przy dużej wysokości płyty wystarczy dać 0,1-0,15% zbrojenia po każdej stronie przekroju. W przypadku posadowienia płyty poniżej poziomu wody gruntowej należy zapewnić szczelność płyty (opinie o programie).
Jeżeli warunki miejscowe na to pozwalają, należy wysunąć płytę poza obrys
słupów skrajnych. Eliminuje się w ten sposób przeciążenie gruntu wzdłuż skrajów płyty oraz zginania w słupach skrajnych. Obok normalnego kształtu grzybka pokazano konstrukcję, w której zwiększenie grubości płyty wokół słupa usytuowane jest pod płytą fundamentową.

Rozwiązanie takie zwiększa powierzchnię użytkową dolnej kondygnacji, komplikuje jednak wykopy, a pod względem statycznym jest mniej korzystne (segregator aktów prawnych).
Płytę fundamentową bez żeber stosuje się często w konstrukcjach, w których obciążenie przenosi się na płytę jedynie wzdłuż jej krawędzi. Wypadek taki występuje np. przy posadowieniu zbiorników.

Ściany pionowe bywają tu często połączone monolitycznie z dnem zbiornika i przenoszą na płytę fundamentową obok sił pionowych również momenty utwierdzenia oraz siły poziome. Należy je odpowiednio przy obliczaniu płyty uwzględnić. (Prawa strona równań (3-226)-H3-228) wyrażająca warunek brzegowy nie jest wówczas równa 0) (promocja 3 w 1).