Płytki bazaltowe

Oprócz opisanych typów konstrukcji stosowane były rampy o konstrukcji (program uprawnienia budowlane na komputer). Przestrzeń między żelbetową ścianą pionową wanny oraz ścianą oporową, usytuowaną wzdłuż toru wozu gaśniczego, wypełniono zagęszczonym gruntem, ubijanym warstwami grubości 25 cm. Następnie ułożono pod kątem 28-29° warstwę wyrównawczą z chudego betonu o grubości 10 cm, a na niej dwuwspornikową skośną płytę żelbetową o grubości 10 cm, zbrojoną prętami 0 8 mm co 10 cm.

Płytę podparto przegubowo nieprzesuwnie na pionowych ścianach żelbetowych, pogrubiając ją ukośnie na podporach do 30 cm. Na obu końcach płyty wykonano opory i ułożono na płycie cegłę klinkierową na zaprawie cementowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W celu wyeliminowania wpływu temperatury na konstrukcję żelbetową podzielono rampę na długości dylatacją na trzy odcinki po 20 m.
Rampę wykłada się płytkami żeliwnymi lub bazaltowymi (z bazaltu lanego). Najczęściej stosowane są przez użytkowników płytki żeliwne o wymiarach od 248×248 mm do 498×498 mm, grubości ok. 15 mm z usztywniającymi żeberkami wysokości 15 mm i grubości 10 mm, układane na zaprawie cementowej. Między płytkami pozostawia się szczeliny ok. 4 mm bez wypełnienia (uprawnienia budowlane). Płytki układa się wzdłuż zrzutni po przekątnej w celu zmniejszenia zwichrowań wskutek oddziaływania podwyższonej temperatury.

W istniejących zrzutniach starego typu, gdzie koks gaszony jest nie pod wieżą gaśniczą, a wprost na rampie zrzutni, z uwagi na wysoką temperaturę rozżarzonego keksu płyty żeliwne układane są swobodnie na żeliwnych podkładkach zamocowanych w płycie rampy; między płytą żelbetową rampy a płytami żeliwnymi istnieje wówczas wolna przestrzeń. Zaletą tych płyt jest możliwość ich wymiany podczas eksploatacji zrzutni (program egzamin ustny).

Płytki bazaltowe o wymiarach 120 x 250 mm, grubości 40 mm, układa się na zaprawie cementowej w „jodełkę”. W celu równomiernego odbioru koksu z rampy stosuje się odpowiednie kształtki bazaltowe „prowadzące” koks do wypustów. W ostatnim rzędzie układa się płytki żeliwne, przymocowane do konstrukcji żelbetowej rampy śrubami z łbami wpuszczonymi (opinie o programie).

Płytki żeliwne

Płytki żeliwne mają wysoką odporność na temperaturę, a są mniej wytrzymałe na ścieranie. Płytki bazaltowe odwrotnie, są w maksymalnym stopniu
wytrzymałe na ścieranie, a mniej odporne na temperaturę. Trwałość płytek żeliwnych wynosi do 5 lat, a płytek bazaltowych do 3 lat.
Żelbetową skrzynię zrzutni zagłębioną w gruncie wykonuje się na mokro jako monolityczną konstrukcję płytowo-żebrową (segregator aktów prawnych).

Ściany pionowe skrzyni grubości 15 cm oparte są na żebrach rozłożonych wzdłuż zrzutni w odstępach 3 m. W celu odprowadzenia wody ze skrzyni, na całej jej długości wykonuje się w dnie kanał ze spadkiem 0,5% w kierunku przepompowni. Skrzynię zrzutni na długości dzieli się dylatacją na dwie części. Dylatacja ta przechodzi również przez konstrukcję dachu i ściany osłonowej. Ściany i dno skrzyni chroni się z zewnątrz izolacją, np. z podwójnej warstwy papy ułożonej na lepiku i zabezpieczonej warstwą cegły.
Podest obsługowy i dach nad wypustami wykonuje się w konstrukcji żelbetowej. Do pokrycia dachu stosuje się materiał lekki, np. płyty azbestowo-cementowe faliste, układane na płatwiach żelbetowych. Konstrukcję dachu można wykonywać z prefabrykatów. Podest obsługowy od strony rampy zabezpiecza się stalową barierą.

Ścianę osłonową zrzutni wykonuje się z cegły ceramicznej o. grubości 12 cm lub z płyt żużlobetonowych o grubości 7 cm, opartych o słupy konstrukcji dachu (promocja 3 w 1). W celu oświetlenia mechanizmu wypustów stosuje się w ścianie osłonowej pas okien lub luksferów szerokości ok. 0,80-1,00 m. Wszystkie elementy konstrukcyjne zrzutni wykonuje się na ogół z betonu marki 170, a prefabrykaty żelbetowe z betonu marki 200.

Materiały wiążące są to tworzywa, które rozdrobnione na pył i po dodaniu wody stanowią plastyczny zaczyn dający się łatwo formować i po pewnym czasie wiążący oraz twardniejący. Na skalę przemysłową produkuje się wiele materiałów wiążących, różniących się składem chemicznym i własnościami.