Płytki izolacyjne

Inną odmianą płytek ściennych są płytki powlekane żywicą winylową. Wymiary ich wynoszą 30 X 30 cm, grubość 12,5 mm. Płytki takie dają się zmywać; posiadają własności izolacyjne dzięki materiałowi podkładowemu. Płyty te łączone na pióro i wpust można osadzać przy użyciu specjalnego spoiwa na każdej ścianie o sztywnej strukturze (program uprawnienia budowlane na komputer).

Płyty. Podłogowe płyty winylowe produkuje się w różnych odmianach różniących się gatunkiem użytej żywicy, ilością pigmentu i wykończeniem powierzchni. Płyty winylowe konkurują z innymi materiałami używanymi dotychczas do wykładania podłóg, jak płyty gumowe, linoleum, asfalt itp., których cena jest wprawdzie niska, lecz ich własności nie dorównują własnościom płyt winylowych, jak np. odporność na działanie różnych chemikaliów, kwasów i ługów, a nawet na zużycie i deformację występującą tylko w okresie działania nacisku (np. stopy ludzkiej) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pierwsze podłogowe płyty winylowe wykonano w roku 1933, z żywicy Vinylite dla firmy „Vinylite”. Od tego czasu dokonano wielu ulepszeń. Najwięcej kłopotu sprawiał producentom skurcz wada ta ostatecznie została wyeliminowana dzięki wytycznym Biura Norm (Bureau of Standards). Wyprodukowano wiele rodzajów płytek używając chlorku winylu lub kopolimeru chlorku winylu albo chlorku winylidenu (uprawnienia budowlane). Skurcz został zmniejszony przez zastosowanie odpowiednich wypełniaczy, układanie płyt laminatu na przemian (na krzyż) pod kątem prostym do siebie lub przez łączenie płyt Vinylite z arkuszem wykonanym z tworzywa nieorganicznego. Pigment był tak dobrany, żeby płytki odporne były na działanie chemikaliów (program egzamin ustny). Aby uzyskać lepszą przyczepność spód płytek przeciera się papierem ściernym.

Specjalne spoiwo

W Wielkiej Brytanii z polichlorku winylu produkuje się płyty podłogowe o wymiarach znormalizowanych 22,5 x 22,5 cm i grubości 3 mm. Polichlorek winylu jest to przezroczyste tworzywo termoplastyczne, które można łatwo barwić na różne kolory jednolite lub we wzory (opinie o programie). Podstawowymi kolorami są: niebieski, czarny, zielony, jasnokawowy, biały; z wszystkimi tymi kolorami można uzyskać efekt marmurkowy. Dzięki składnikom zawartym w tworzywie (poza polichlorkiem winylu - wypełniacze zmiękczacze itd.) płyty są sprężyste i posiadają cenne własności, tak że wszelkie deformacje znikają po ustaniu nacisku. Na płyty nie oddziałują oleje i tłuszcze, kwasy (np. kwas solny 10-procentowy, kwas azotowy 10-procentowy, kwas siarkowy, lodowaty kwas octowy, kwas mrówkowy stężony, kwas oleinowy), alkohol, nafta, olej wrzecionowy inne oleje smarne (segregator aktów prawnych).

Płyty te są dobrymi izolatorami ciepła, a ich wodochłonność wynosi tylko 0,054%. Płyty po ogrzaniu układa się, po czym niezwłocznie przyciska do podłoża przy użyciu wilgotnej ścierki. Pracę muszą wykonywać specjaliści. Przyklejania płytek do podłoża dokonuje się przy zastosowaniu specjalnego spoiwa; można je układać bezpośrednio na betonie lub sklejce. Dla usunięcia nierówności ślepej podłogi należy wyłożyć ją warstwą filcu. Płyty nie palą się; znając jednak cechy charakterystyczne tworzyw termoplastycznych nie można ich układać w pobliżu źródła ciepła, gdyż może to spowodować ich zwichrowanie. Koszt 1 stopy kwadratowej płyt, łącznie z ułożeniem wynosi od 37 szylingów i 6 pensów do 40 szylingów (promocja 3 w 1).

Z wysokocząsteczkowej żywicy Vinylite i odpornych na chemikalia wypełniaczy oraz plastyfikatorów produkuje się specjalne płyty odporne na działanie chemikaliów. Ten rodzaj płyt o dużej zawartości wypełniaczy stosowany jest do wykładania podłóg w budynkach przemysłowych i handlowych, gdzie wymagana jest odporność na działania chemiczne i na ścieranie tworzywa. Można je otrzymywać o różnych kolorach a układanie odbywa się w ten sam sposób jak innego rodzaju płyt, do klejenia zaś stosuje się specjalne spoiwa dostarczane przez producentów płyt.