Płyty grzejne

Płyty grzejne mają uzwojenie rozłożone równomiernie. Wężownice rurowe, z przeciwbieżnie i równolegle ułożonymi rurkami dla wody dopływającej i odpływającej, zapewniają równomierny rozkład temperatur i odprowadzenie ciepła (program uprawnienia budowlane na komputer). W otworze grzejnika wyrównawczego ułożony jest właściwy grzejnik tak, aby dookoła powstała pusta szczelina szerokości 1 cm. Opisane elementy umieszczone są w drewnianej skrzyni o ścianach wyłożonych warstwą izolacji z korka grubości 5 cm.

Urządzenie powinno znajdować się w pomieszczeniu o stałej temperaturze. Strumień cieplny przebiega prostopadle do powierzchni badanego materiału. Grzejnik wyrównawczy nie dopuszcza do strat cieplnych po bokach. Pomiaru temperatur na płytach dokonuje się termoelementami wykonanymi z konstantanu lub miedzi z konstantanem. Są to płaskie krążki o średnicy 2-3 mm. Termoelementy są wycechowane na średnie temperatury pomieszczenia. Do ogrzewania stosuje się prąd stały o napięciu 20-1-50 V (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pomiar przepływającej energii mierzy się voltomierzem i amperomierzem z dokładnością do 0,01 V i A. Napięcie na płycie grzejnika należy mierzyć w miejscu doprowadzenia prądu do płyty. Na chłodnicy dolnej zakłada się 4-6 termoelementów, zaś na badanej płycie 8 termoelementów, z czego 4 na grzejniku właściwym, 4 na grzejniku wyrównawczym.
Warunkiem dokładnych pomiarów jest ścisłe przyleganie i docisk płyt badanego materiału do elementów grzejnych i chłodnic (uprawnienia budowlane).

Badanie przewodnictwa cieplnego przeprowadza się dla trzech dowolnie wybranych temperatur, w których badany materiał będzie praktycznie zastosowany. Odczyty temperatur po obu stronach płyty nie powinny się różnić od siebie więcej niż o 0,5°C. Gdy temperatura w ciągu co najmniej 3 godz na płycie grzejnej i na chłodnicy nie będzie ulegać większym wahaniom niż 0,5°C, dokonuje się końcowego pomiaru. Przy pomiarach przechodzi się od temperatur niskich do coraz wyższych. W końcowym okresie badania różnica temperatury grzejnej i chłodzącej nie powinna różnić się więcej niż o 10°C (program egzamin ustny). Wodę obiegową należy pobierać ze zbiorników, które pozwalają na jej ogrzewanie i chłodzenie. Pomiar temperatur i przeprowadza się za pomocą termoelementów.

Metody badań

Jednocześnie miernikami elektrycznymi określa się natężenie prądu i w A i napięcie u w V. Stosując różne temperatury wody chłodzącej otrzymuje się dowolne różnice temperatur. Jeżeli zachodzi potrzeba pomiaru przewodności ciepła przy wyższych temperaturach, wówczas zewnętrzne płyty chłodzące zamienia się w płyty grzejne o temperaturze 5-M0°C (opinie o programie).

Aparat Bock’a, wykonany na tej samej zasadzie co urządzenie poprzednie, umożliwia wyznaczenie współczynnika przewodności cieplnej l o wartości 0,025-7-1,7 kcal/mh°C. Urządzenie grzejne można łączyć z siecią prądu zmiennego 220 V, chłodzące zaś z siecią wodociągową do 4 atm. Pomiary wykonywać można przy temperaturze pokojowej 20-ł-25°C aż do temperatury 80°C. Błędy pomiarów wynoszą 3%. Płytę betonu lub zaprawy o wymiarach 16X16 cm-i- 25X25 cm umieszcza się pomiędzy dwiema płytami metalowymi. Płyta górna jest płytą grzejną, dolna płytą chłodzącą (segregator aktów prawnych).

Woda chłodząca przechodzi przez dwa termostaty. Schemat działania aparatu Bock’a. Urządzenie to o kształcie biurka ma na płycie pionowej urządzenia sterujące. Na rysunku widoczny jest zespół płyt: grzejnej, próbki i płyty chłodzącej. Same termostaty umieszczone są wewnątrz biurka. Określenie współczynnika przewodności cieplnej za pomocą urządzeń Poensgena lub Bock’a wymaga stosunkowo dużo czasu. Dla wilgotnych materiałów metody te są często nieprzydatne (promocja 3 w 1).

Metody badań przyrządami przenośnymi charakteryzują się krótkim okresem czasu, przy czym pomiar obejmuje jedynie różnice temperatur w danej chwili. Znając współczynnik przewodzenia a w m2/h, ciepło właściwe c w kcal/kg°C oraz ciężar objętościowy YO W kg/m3 można obliczyć współczynnik przewodności cieplnej ze wzoru X = ac v0 w kcal/mh°C.