Płyty korkowe ekspandowane

Dla stropodachów pełnych równie dobre jak płyty styropianowe są płyty korkowe ekspandowane oraz twarde płyty z wełny mineralnej Izopol (odmiana 200). Płyty te, przyklejane lepikiem na gorąco do podłoża, należy szczelnie dosuwać i natychmiast pokrywać jedną warstwą papy, aby nie dopuścić do ich zawilgocenia (program uprawnienia budowlane na komputer). Płyty z wełny mineralnej należy również chronić przed uszkodzeniami mechanicznymi; niedopuszczalne jest więc rzucanie na nie ciężkich przedmiotów. Po płytach tych jeździć taczkami i wózkami można tylko po ułożonych deskach, a chodzić - tylko w butach gumowych. Płyty z wełny mineralnej, miękkie lub półtwarde, są najodpowiedniejszym materiałem do izolacji cieplnej stropodachów wentylowanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Poważny wpływ na zachowanie stropodachów w czasie eksploatacji ma wentylacja przestrzeni poddasza. Prawidłowo zaprojektowana wentylacja pozwala na wysychanie warstw izolacji cieplnej zarówno z wody technologicznej wprowadzonej podczas realizacji obiektu, jak i z nawilgocenia spowodowanego dyfuzją pary wodnej podczas eksploatacji (uprawnienia budowlane).

W zrealizowanych budynkach wznoszonych metodami uprzemysłowionymi spotyka się niejednokrotnie niedostateczne wentylowanie stropodachów, powodujące w wielu przypadkach wykraplanie pary wodnej na górnej płaszczyźnie stropodachu dwudzielnego oraz skapywanie kondensatu na warstwy izolacji cieplnej ułożonej na stropie (program egzamin ustny).

Popełniane błędy

Do najczęściej popełnianych błędów przy projektowaniu i częściowo przy wykonywaniu wentylacji stropodachu można zaliczyć:

• stosowanie zbyt małych otworów wentylacyjnych,
• brak zabezpieczenia otworów siatką, co powoduje zatykanie otworów przewietrzających przez gniazda ptaków,
• umieszczanie otworów wentylacyjnych ze spadkiem w kierunku wewnętrznym, co powoduje wprowadzanie wody opadowej do wnętrza stropodachu dwudzielnego,
• brak zapewnienia przewietrzania przestrzałowego (opinie o programie),
• stosowanie zbyt niskiej przestrzeni przewietrzanej, nie zapewniającej prawidłowej wymiany powietrza.

Prawidłowo zaprojektowana wentylacja stropodachu powinna również zapewniać zbliżoną temperaturę na całej powierzchni dachu podczas zimy.

Przy wentylacji zbyt mało intensywnej, przy usytuowaniu otworów wentylacyjnych wzdłuż okapu, obserwowano w okresie ujemnych temperatur obniżanie temperatury przy okapie w stosunku do partii stropodachu w środkowej części budynku, na której może panować temperatura dodatnia (segregator aktów prawnych).

W przypadku pokrywy śnieżnej śnieg topiąc się w środkowych partiach dachu spływa w kierunku okapu. Tam jednak napotyka strefę temperatury ujemnej. Tworzące się oblodzenia partii przy okapowych utrudniają odpływ wody i topniejącego śniegu oraz są często przyczyną przecieków przyokapowych. Niedostateczny ruch powietrza w stropodachach wentylowanych nie chroni również wnętrza przed przegrzaniem w czasie upalnych dni lata.

Rozmieszczenie otworów wentylacyjnych jedynie w górnej warstwie stropodachu dwudzielnego nie spełnia warunków prawidłowej wentylacji; ten typ stropodachu można określić raczej jako odpowietrzany, a nie wentylowany. Projektując wentylację wymuszoną parciem wiatru otwory należy rozmieścić na przeciwległych ścianach w odległości 5-10 cm nad powierzchnią warstwy izolacji cieplnej (promocja 3 w 1). Wentylację taką lepiej stosować w budynkach o orientacji wschód-zachód. Umieszczenie otworów wentylacyjnych zbyt wysoko jest niekorzystne. Przy projektowaniu wentylacji powodowanej różnicą temperatur korzystne jest maksymalne zróżnicowanie wysokości wlotów i wylotów. Wentylację taką lepiej stosować w budynkach o orientacji północ- południe. Rozmieszczenie otworów wentylacyjnych jest niekorzystne i należy raczej stosować sposób.