Płyty stropowe

Dla uproszczenia modelu złącza elementy sprężyste poziome przyporządkowane są prętom odwzorowującym płyty stropowe. Obliczanie sztywności K_zg i K_zd ukierunkowane jest na stan, dla którego analizujemy nośność ściany, tzn. kiedy występują duże naprężenia i współczynnik sprężystości zaprawy E_z jest bliski wartości przyjmowanej do obliczenia nośności złączy. Stan odpowiadający niższym naprężeniom ma mniejsze znaczenie przy projektowaniu konstrukcji z wyjątkiem warunków na najwyższej kondygnacji, gdzie o zamocowaniu stropu w ścianie decydują warunki równowagi (program uprawnienia budowlane na komputer).

W zależności od konstrukcji złącza i wielkości obciążenia rozróżnić można dwa typy zależności:

1. pierwszy, charakteryzujący się stosunkowo dużym udziałem fazy I, tzn. pracy w warunkach pełnego zespolenia prefabrykatów w złączu,
2. drugi, o dominującym udziale fazy II, tzn. pracy w warunkach naruszonej struktury złącza w wyniku pokonania siły przyczepności i tarcia oraz wystąpienia zarysowań (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Złącza charakteryzujące się zależnością M_z-(p pierwszego typu nazywamy złączami typu twardego. Należą do nich złącza z ciągłym zbrojeniem podporowym, a także złącza inne o dostatecznej głębokości oparcia stropu na ścianie względnie zakotwienia zbrojenia i dostatecznego obciążenia ściany (uprawnienia budowlane).

Złącza charakteryzujące się zależnością M_z-(p drugiej grupy nazywamy złączami miękkimi. Do grupy tej należą złącza nie spełniające warunków podanych dla typu pierwszego. Do obliczania sztywności złączy wykorzystane mogą być założenia przyjęte przy obliczaniu nośności złącza.

Zwiększenie sztywności złącza

W obliczeniach przyjmowane jest zwiększenie sztywności złącza spowodowane jego poszerzeniem w strefie stropu (rozkład naprężeń następuje tu w przekroju szerszym niż grubość ściany). Zwiększenie to uwzględnia się poszerzając obliczeniową szerokość złącza o 2 cm w każdą stronę w przypadku stropów monolitycznych ciągłych nad podporą i o 1 cm w przypadku stropów prefabrykowanych ciągłych nad podporą. W przypadku stropów nieciągłych powiększenie sztywności złącza w obliczeniach nie jest brane pod uwagę.

Wartość współczynnika C_pl zależy od rodzaju złącza. Dla złączy rozwartych, a także dla górnej części złączy podbetonowanych, można przyjąć Cpi = IjO- Dla części złącza, w której występują warstwy zaprawy = 0,8, a przy oparciu stropów „na sucho” C„i = 0,7 do 0,3 wprost proporcjonalnie do udziału pasm w postaci wieńca wykonywanego „na mokro”.

Zależność zjawisk zachodzących w złączach konstrukcji prefabrykowanych stwarza duże trudności w analitycznym określaniu sztywności K_zl i K_zp. W związku z tym wartość tę wyznacza się na podstawie wyników badań odkształcalności złączy przeprowadzanych na ich modelach w skali naturalnej. W badaniach tych ściana obciążana jest siłą podłużną N, a strop momentem zginającym M_z. Dla odpowiednio zmienianych obciążeń przeprowadza się pomiar kąta obrotu (p przekroju przypodporowego stropu w stosunku do płaszczyzny ściany.

Na ogół strop reprezentowany jest w badaniach jako wspornik i w związku z tym w trakcie jego obciążania brak „naturalnego” ograniczenia obrotu przekroju przypodporowego, wynikającego z podparcia stropu na przeciwległej podporze. W badaniach obecność drugiej podpory można zastąpić przez ograniczenie kąta c biotu cp przekroju podporowego stropu i towarzyszącego ir.u momentu podporowego M. do takiej wartości, jaka wynika z obecności przeciwległej podpory. Graficznie na wykresie M_z poniżej prostej granicznej wyznaczonej punktami A i II. Przebieg prostej A B zależy cd rozpiętości stropu /,, i obciążenia q. stosowanych powszechnie w budownictwie mieszkaniowym w Polsce. Badania przeprowadzono zarówno dla złączy w ścianach ze stropem z jednej, jak i z obu stron.