Podstawowe warunki technologiczności

Podstawowe warunki technologiczności zbioru elementów w fazie produkcji to przede wszystkim:

1. ujednolicenie obrzeży elementów poszczególnych grup (np. stropów lub ścian),
2. ujednolicenie kształtów geometrycznych elementów,
3. zmienność modularna wymiarów gabarytowych elementów,
4. jak najmniejszy zakres zbioru typów prefabrykatów i minimalne zróżnicowanie ich odmian,
5. łatwość wykonywania i uporządkowania czynności objętych procesem formowania, głównie w zakresie optymalnego wykorzystania form i palet produkcyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Technologiczność zbioru elementów jest zależna w dużej mierze od postępu w przemysłowych metodach wytwarzania, a szczególnie od rodzaju zamaszynowania wytwórni i rodzaju form. Uzgadnianie warunków technologiczności zbioru prefabrykatów między autorami zadań budowlanych a producentami elementów dla określonych budynków jest sprawą bezsporną i powinno wejść do powszechnej praktyki budownictwa (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Powszechnie przez pojęcie efektywność ekonomiczna rozumie się ekonomiczny rezultat działalności określony przez stosunek otrzymanego efektu finansowego do nakładów finansowych (uprawnienia budowlane). W budownictwie zwykle przez to pojęcie rozumie się skutek procesów roboczych związanych z przygotowaniem i wznoszeniem obiektu lub obiektów określony przez stosunek uzyskanego efektu finansowego do poniesionych nakładów finansowych, czyli kosztów. W obecnych warunkach budownictwa pojęcie efektywności ekonomicznej jest rozszerzane na pojęcie efektywności techniczno-ekonomicznej (program egzamin ustny).

Efektywność techniczna

Efektywność techniczna to takie efekty, jak: dobre rozwiązania funkcjonalne, przystosowanie do środowiska, dobre cechy eksploatacyjne i plastyczne, izolacja od uciążliwości otoczenia, prawidłowe wykorzystanie cech fizycznych materiałów oraz trafność i technologiczność rozwiązań konstrukcyjnych. Ogólnie można przyjąć, że efektywność techniczno-ekonomiczna jest określana przez stosunek efektów technicznych do poniesionych nakładów finansowych (opinie o programie).

Wymagania technologiczności rozwiązań budowlanych są to czynniki determinujące jakość technologiczną rozwiązań projektowych w określonych warunkach poziomu środków i sposobów produkcji. Jakość technologiczna z kolei ma pewien wpływ na efektywność techniczno-ekonomiczną. Wymagania technologiczności podane na rys. 1-2 nawiązują do ograniczeń wpływających na ilościowy i jakościowy rozwój budownictwa. Wymagania te są bowiem zależne od warunków gospodarczych, geograficznych itp. Mogą one ulegać zmianom, zgodnie ze zmianami występującymi w poziomie postępu technicznego, uprzemysłowienia kraju i danego regonu, jak również w miarę rozwoju mechanizacji i automatyzacji procesów roboczych oraz w wyniku stanu zasobów siły roboczej w określonym czasie i określonych warunkach społeczno-gospodarczych (segregator aktów prawnych). Wymagania podane na tym rysunku mają charakter ogólny i odnoszą się do wszystkich rodzajów budownictwa i metod budowania. W konkretnych rozwiązaniach projektowych mają one zróżnicowany ciężar gatunkowy, mogą też występować różne wymagania dodatkowe.

W ślad za rozwojem uprzemysłowionych metod budowania nastąpił również rozwój form przygotowania dokumentacji projektowej i realizacji zadań budowlanych. Obecnie w budownictwie ogólnym, przemysłowym, rolniczym i jednorodzinnym mieszkaniowym stosuje się głównie rozwiązania systemowe (promocja 3 w 1). Powszechnie przez pojęcie system rozumie się skoordynowany wewnętrznie i wykazujący określoną strukturę układ elementów pewnej całości wraz z relacjami istniejącymi między tymi elementami oraz między ich własnościami. System budowania jest to zatem kompleksowy zespół współzależnych sposobów postępowania projektowo-realizacyjnego pozwalający na uzyskanie pożądanych struktur budowlanych przy zachowaniu określonych walorów użytkowych, funkcjonalnych i estetycznych oraz umożliwiający ich racjonalną realizację w danych warunkach produkcyjnych.