Proces uszlachetniania stali

Kontynent jest bardzo zasobny w rudy cynku - dostarcza ok 2,1 min t, tj. 30% światowej produkcji tego metalu. W Kanadzie, największym na świecie producencie tej kopaliny, większość złóż znajduje się na terytorium Kolumbii Brytyjskiej (rejon Kootenay w Kordylierach), Maniłoby, Terytoriach Północno- -Zachodnich, Nowego Brunszwiku i Nowej Fundlandii. Na obszarze Stanów Zjednoczonych liczne kopalnie rud cynku zlokalizowane są w Górach Skalistych, a także w środk. i wsch. części kraju - w stanach Kansas, Missouri, New (program uprawnienia budowlane na komputer).

Niemal równie duży, jak w przypadku rud cynku, jest udział omawianego kontynentu w światowym wydobyciu rud ołowiu. W produkcji tego surowca, którego złoża występują przeważnie w sąsiedztwie złóż cynku, przodują Stany Zjednoczone, Meksyk i Kanada (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ameryka Północna jest czołowym producentem rud uranu, dostarczając - w większości ze złóż kanadyjskich - prawie 40% ich światowego wydobycia, a także szeregu metali stosowanych w procesie uszlachetniania stali, m.in. molibdenu (blisko 60% światowej produkcji) i niklu (26%) (uprawnienia budowlane). Złoża molibdenu znajdują się gł. na terytorium Stanów Zjednoczonych, Kanady i Meksyku, a rud niklu w wymienionych krajach oraz na Kubie i w Dominikanie. Kontynent jest też światowym potentatem w wydobyciu srebra i złota - dostarcza odpowiednio 33% i 23% ich globalnej produkcji. Srebro wydobywa się na szeroką skalę zwł. w Meksyku (pierwsze miejsce w świecie), a także w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, gdzie eksploatuje się również złoto. Wśród surowców niemetalicznych duże znaczenie ma eksploatacja fosforytów (36% światowej produkcji), wydobywanych przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, oraz siarki i soli kamiennej, których gł. producentami są Stany Zjednoczone, Kanada i Meksyk (program egzamin ustny).

Bogata baza surowcowa

Bogata baza surowcowa Ameryki Północnej stała się podstawą rozwoju przemysłu państw tego regionu. Rozwinął się on na szerszą skalę na pocz. XIX w. i był związany z zahamowaniem importu towarów z Wielkiej Brytanii i Franc ji w wyniku wojen napoleońskich. Krajem przodującym w dziedzinie industrializacji - zainicjowanej przez tzw. przemysły pierwszej generacji: górnictwo, hutnictwo i włókiennictwo - stały się w krótkim czasie Stany Zjednoczone, które już na początku XX w. zaczęły odgrywać wiodąc ą rolę w gospodarce światowej. Oprócz znacznych zasobów bogactw mineralnych, ważnym czynnikiem dynamizującym rozwój gospodarczy tego państwa był intensywny napływ siły roboczej (gł. z Europy), a także wynalazczość oraz nowoczesny system organizacji pracy, rewolucjonizujący proces wytwarzania (m.in. produkcja taśmowa, jeden ze składników metody organizacyjno-produkcyjnej opracowanej przez Henry Forda - tzw. fordyzmu) (opinie o programie).

Wysokiej wydajności przemysłu amerykańskiego, w którym coraz większą rolę odgrywać zaczęły przemysł maszynowy, elektrotechniczny i chemiczny - a więc gałęzie tworzące tzw. drugą rewolucję przemysłową - towarzyszyła kumulacja i koncentracja kapitału; znaczna jego część stała się wkrótce przedmiotem eksportu w formie inwestycji zagranicznych realizowanych w szeregu krajów omawianego kontynentu. Przykładem tego typu działań może być industrializacja Kanady, w której w oparciu kapitał amerykański rozwinięto na dużą skalę eksploatację miejscowych surowców, zwł. drewna. Proces uprzemysłowienia Meksyku państw Ameryki Środkowej przebiegał ze znacznie mniejszym natężeniem, a zastępowanie dominującego w okresie kolonialnym rzemieślniczego systemu produkcji poprzez bardziej aktywne sposoby gospodarowania ograniczało się gł. do wprowadzania nowych, bardziej wydajnych technik wydobycia surowców i przetwórstwa rolnego (zwl. cukrownictwa) (segregator aktów prawnych).

Zarówno I, jak i II wojna światowa były okresem boomu dla przemysłu amerykańskiego. Do jego rozwoju przyczyniła się w dużej mierze podjęta w celu przezwyciężenia kryzysu przełomu lat 20. i 50. polityka interwencjonizmu państwowego oparta na teorii |.M. Keynesa, wprowadzana w życie przez prezydenta F.D. Roosevelta (tzw. New Deal), która utrwaliła czołową pozycję Stanów Zjednoczonych w gospodarce światowej (promocja 3 w 1).