Podział i zasady ustalania
Obciążenia są to siły działające na konstrukcje budowlane, powodujące powstawaniu w nich naprężeń i odkształceń. Rozróżnia się obciążenia stałe i zmienne (program uprawnienia budowlane na komputer).
Obciążenia stale mają stałe działanie i wartość niezmienną w czasie wznoszenia lub użytkowania konstrukcji.
Obciążenia zmienne są to obciążenia o działaniu okresowym lub zmiennej wartości są wynikiem sposobu użytkowania lub bezpośredniego oddziaływania środowisk. Obciążenia zmienne dzielą się na:
- długotrwałe, występujące w stosunkowo długim czasie lub wielokrotnie w krótkim czasie,
- krótkotrwałe, występujące rzadko w stosunkowo krótkim czasie,
- wyjątkowe, występujące przypadkowo w czasie wznoszenia lub użytkowania konstrukcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Podstawowe obciążenia przyjmowane do obliczeń noszą nazwę charakterystycznych (normowych). W obliczeniach wg metody stanów granicznych przyjmuje się obciążeni; obliczeniowe stanowiące iloczyn obciążeń charakterystycznych i współczynników obciążenia, uwzględniających prawdopodobieństwo występowania wielkości niekorzystniejszych od obciążeń charakterystycznych.
W obliczeniach statycznych stosowane są ponadto współczynniki jednoczesność obciążeń, redukcji obciążenia oraz dynamiczne.
Obciążenia charakterystyczne ustala się wg wymiarów i gabarytów projektowych na podstawie badań, norm oraz katalogów wyrobów lub wg projektów lub założeń technologicznych (uprawnienia budowlane).
W projektach i założeniach powinny być określone:
- położenie i sposób oparcia urządzeń i materiałów,
- ciężary materiałów produkcyjnych i urządzeń ustalone na podstawie norm lub albo danych lub rysunków konstrukcyjnych,
- współczynniki obciążenia,
- siły bezwładności dla maszyn o działaniu dynamicznym,
- inne parametry mające wpływ na wielkość obciążeń (program egzamin ustny).
W skład obciążenia charakterystycznego wchodzą: ciężar własny urządzenia wraz i podłączeniami, podporami i stałym wyposażeniem pomocniczym, ciężar izolacji, stałych materiałów lub surowca produkcyjnego, wyrobów lub elementów obciążających zarządzenie w trakcie jego eksploatacji itp. Jako obciążenie charakterystyczne należy przyjmować największe występujące w warunkach normalnej eksploatacji.
Obciążenia charakterystyczne
Obciążenia charakterystyczne oraz współczynniki jednoczesności obciążeń i współczynniki dynamiczne podaje PN-82/B-02000.
Korytarz jest to pomieszczenie przeznaczone do komunikacji poziomej między pomieszczeniami (lokalami) przylegającymi do niego lub łączące je z węzłem komunikacji pionowej (klatką schodową). Kształt korytarza jest wydłużony (opinie o programie).
Z punktu widzenia inżyniera sanitarnego bardziej interesujące są korytarze ewakuacyjne, stanowiące połączenie pomieszczeń z przestrzenią otwartą, przeznaczone dla celów ewakuacyjnych. Korytarz taki powinien być wydzielony przegrodami budowlanymi o odporności ogniowej określonej przepisami szczegółowymi. Powinien być wyposażony w wentylację mechaniczną zapobiegającą przedostawaniu się do niego dymu, w stałe światła bezpieczeństwa i zapasowe światło ewakuacyjne oraz ew. w samoczynnie uruchamiające się urządzenia do zraszania drzwi wejściowych (segregator aktów prawnych).
W budynkach przemysłowych i magazynowych dla pomieszczeń związanych z produkcją przemysłową i artykułów spożywczych lub magazynowaniem surowców, półfabrykatów i wyrobów wymiary w świetle specjalnego tunelu ewakuacyjnego nie mogą być mniejsze niż 2,40×2,40 m, a korytarza ewakuacyjnego nie mniejsze niż 2,00×2,00 m. Wzniesienie podłogi specjalnego korytarza ewakuacyjnego nad podłogą hali nie może przekraczać 4,50 m.
Szerokość innych korytarzy (poza ewakuacyjnymi) powinna uwzględniać natężenie ruchu oraz usytuowanie drzwi i kierunek ich otwierania.
Drogi komunikacyjne i przejścia nie powinny być blokowane przez rurowe przewody elastyczne, pompy przenośne, wózki itp. W razie umieszczania pod stropem korytarzy przewodów instalacyjnych lub innych urządzeń wysokość przejścia pod nimi nie może być mniejsza niż 2,00 m w świetle (promocja 3 w 1). Dla przejść prowadzących do piwnic wysokość ta nie może być mniejsza niż 1,90 m, a dla wejścia na strych nie mniejsza niż 1,60 m w świetle.
