Pokrycie ochronne

Pokrycie ochronne: pokrycie zbudowane przeważnie z powłok lub warstw o różnym przeznaczeniu i właściwościach, nanoszonych jedna na drugą. Pokrycie odnawiające: pokrycie malarskie służące do odnawiania istniejących pokryć miejscami tylko uszkodzonych. Przy wykonywaniu pokrycia odnawiającego miejsca uszkodzone są łatane przez nałożenie powłoki gruntującej i pośredniej, a następnie całą powierzchnię pokrywa się jedną lub dwiema powłokami nawierzchniowymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poliaddycja: rodzaj chemicznej reakcji, przy której z różnego rodzaju związków małocząsteczkowych tworzą się przez dodawanie związki wielkocząsteczkowe.

Polikondensacja: rodzaj chemicznych reakcji, przy których z małocząsteczkowych produktów wyjściowych tworzą się polikondensaty wielkocząsteczkowe przy równoczesnym oddzielaniu produktów małocząsteczkowych, np. wody. Przez polikondensację schną lakiery termoutwardzalne i utwardzane na zimno (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Popioły lotne: drobne cząstki popiołu powstającego podczas procesu spalania paliw stałych. Wraz z gorącymi gazami spalinowymi uchodzą one przez kominy i rozpraszają się w atmosferze (uprawnienia budowlane).

Pory w powłokach malarskich: niewidoczne nie uzbrojonym okiem drobne kanaliki powstające w świeżych schnących powłokach wskutek odparowywania rozpuszczalników i rozcieńczalników. Szczególnie dużą ilość porów mają powłoki wysychające fizycznie i zawierające dużą ilość rozpuszczalnika, np. lakiery chlorokauczukowe, poliwinylowe i nitrocelulozowe (program egzamin ustny). Pory mogą przechodzić przez całą grubość powłoki i w ten sposób umożliwiać przenikanie wilgoci do podłoża. W pokryciu malarskim pory w poszczególnych powłokach są przykrywane przez następne powłoki. Potencjał elektrochemiczny normalny: wielkość napięcia elektrycznego mierzona w woltach pomiędzy elektrodą normalną jakiegoś metalu a elektrodą wodorową.

Powłoka nawierzchniowa

Elektrodę normalną stanowi pręt metalowy zanurzony w roztworze soli tegoż metalu o jednomolowym stężeniu jego jonów. Powłoka gruntująca: powloką bezpośrednio stykająca się z metalem (opinie o programie). Do nierównej i porowatej powierzchni powloką gruntująca przywiera nie tylko wskutek przyczepności (adhezji) materiału malarskiego do metalu, lecz również wskutek mechanicznego kotwienia do nierówności i porów w podłożu. Powłoka lakierowa: wyrób lakierowy naniesiony warstwą o równomiernej grubości na podłoże, do którego po wyschnięciu przywiera przez przyczepność. Wyrób lakierowy może być nanoszony przez rozprowadzenie pędzlami, przez natryskiwanie, zanurzenie lub innymi sposobami.

Powłoka nawierzchniowa: ostatnia powloką w pokryciu lakierowym. Jej powierzchnia jest wystawiona na wpływ czynników zewnętrznych. Powinna ona chronić pokrycie lakierowe przed tymi czynnikami.

Powłoki pośrednie: powłoki lakierowe, które w pokryciach lakierowych znajdują się pomiędzy powloką gruntującą a nawierzchniową. Ich zadaniem jest przede wszystkim nadanie pokryciu wymaganej grubości i zdolności krycia.

Półfabrykaty z żelaza lub stali: materiały przetworzone fabrycznie do wykonywania z nich konstrukcji, np. walcowane bloki, płyty, taśmy, kształtowniki, blachy itp.

Produkty korozji: związki chemiczne, w które przechodzi metal wskutek procesów korozyjnych, np. żelazo przechodzi w wodorotlenek żelazawy lub żelazowy (rdza) (segregator aktów prawnych).

Próba odporności na wietrzenie: sposób badania, przy którym próbki materiałów, pokryć lakierowych lub innych środków zabezpieczających metal przed korozją wystawia się na działanie czynników atmosferycznych przez dłuzszy czas, zęby ocenić ich odporność na wietrzenie.

Prędkość postępu korozji (oznaczenie we wzorach vK): otrzymuje się przez podzielenie ubytku metalu spowodowanego przez korozję (K) przez okres trwania korozji (t), czyli czas, w którym ubytek ten powstał. Proszek PCW: produkt pośredni uzyskiwany przez polimeryzację chlorku winylu (promocja 3 w 1). Polichlorek winylu ma obecnie największe znaczenie spośród termoplastycznych tworzyw sztucznych. Proszek PCW w połączeniu ze zmiękczaczami (plastyfikatorami) i stabilizatorami jest przerabiany na miękkie wyroby PCW, a z dodatkami barwiącymi i wypełniaczami na twarde wyroby z PCW.