Lane asfalty

Do tego typu zalicza się przede wszystkim izolacje bitumiczne bez wkładek, np. powłoki gruntujące, powłoki z tworzyw sztucznych, izolacje z mas powłokowych oraz środki uszczelniające powierzchnie materiałów konstrukcji. Są one wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne i tylko do pewnego stopnia mogą chronić budowle przed szkodliwymi wpływami chemicznymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Izolacji typu lekkiego nie należy stosować w celu zabezpieczenia budowli przed wodą opadową bezpośrednią (pokrycie dachowe) lub przesączającą się w kierunku przegród poziomych (tarasy, przepusty, zbiorniki podziemne itp.), a tym bardziej przed wodą naporową (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Izolacje typu średniego. Izolacje typu średniego stosuje się w celu zabezpieczenia przed wodą opadową bezpośrednią lub przesączającą się w kierunku przegrody poziomej lub pionowej. Do tego rodzaju izolacji można zaliczyć izolacje bitumiczne, najwyżej z dwoma warstwami wkładek z papy, izolacje z plastycznych mas bitumiczno-mineralnych, asfaltów lanych, wypraw wodoszczelnych itp.

Do zabezpieczenia przed wodą przesączającą się (tarasy, pomosty mostów itp.) używane są najczęściej izolacje asfaltowe z dwoma wkładkami z papy asfaltowej (uprawnienia budowlane). Ze względu jednak na znaczną liczbę uszkodzeń izolacji wykonywanych w ten sposób można dojść do wniosku, że nawet przy użyciu grubych pap izolacja tego typu nie zawsze wystarcza. Zależnie od wielu okoliczności (wpływy termiczne, obciążenia stałe i użytkowe itp.) stosuje się dwie lub trzy warstwy papy. Izolacji tego typu nie należy stosować w celu zabezpieczenia budowli przed wodą pod ciśnieniem (program egzamin ustny). Wyjątek mogą stanowić przypadki, kiedy parcie wody jest chwilowe lub gdy zupełna wodoszczelność nie jest wymagana. W tym ostatnim przypadku, np. w zbiornikach na wodę, osadnikach ścieków, basenach kąpielowych w gruntach nieprzepuszczalnych itp. stosuje się wyprawy i betony wodoszczelne.

Izolacje bitumiczne z wkładkami

Izolacje typu ciężkiego stosuje się wówczas, chodzi o zabezpieczenie budowli przed wodą naporową, tj. pod ciśnieniem. Są to przeważnie izolacje bitumiczne z wkładkami. Jako materia! do tych kolacji używane są lepiki bitumiczne, papy, juty i inne tkaniny asfaltowe, folie ab laminaty z tworzyw sztucznych (mas plastycznych), cienkie blachy metalowe itp. stosować w miejscach narażonych na wpływy olejów mineralnych (benzyny, benzolu itp.), alkoholu i innych rozpuszczalników organicznych (opinie o programie).

Zasadnicze warunki, jakim musi odpowiadać warstwa izolująca, są następujące:

1. musi dobrze przylegać do powierzchni izolowanej, nie tworzyć pęcherzy wypełnionych powietrzem, nie dawać odprysków i złuszczeń,
2. powinna być odporna na wpływy termiczne w temperaturze, na jaką obiekt izolowany może być narażony, tzn. nie powinna kruszyć się i pękać pod wpływem niskiej temperatury oraz topić się i ściekać pod wpływem gorąca,
3. musi być dostatecznie elastyczna i podatna na ruchy i drgania powierzchni izolowanej, nic ulegać pęknięciom i zarysowaniom nawet włoskowatym, jakie w betonie i murze mogą się pojawić,
4. powinna być odporna na przewidywane wpływy mechaniczne; od zagrażających wpływów mechanicznych należy ją osłonić,
5. powinna być odporna na przewidywane wpływy chemiczne (segregator aktów prawnych).

Papy i tkaniny impregnowane, przeznaczone do izolacji, powinny być przed użyciem złożone na budowie w pomieszczeniu suchym i możliwie ciepłym. Rolki powinny być ustawione pionowo. Jeżeli pomieszczenie, gdzie jest przechowywana papa, jest zimne, rolki przed użyciem powinny być tak podgrzane, ażeby papa przy rozwinięciu nie rysowała się i nie pękała (promocja 3 w 1).

Izolacji bitumicznych nie należy wykonywać w porze deszczowej oraz w temperaturze poniżej +5°C. Podczas pracy z materiałami izolacyjnymi należy zwracać uwagę na wystarczającą przewiewność przestrzeni, w której wykonuje się roboty, oraz na bardzo ostrożne obchodzenie się z ogniem (zakaz palenia, używania świec, lamp naftowych itp.).