Połączenia elementów gotowych

Budynki i budowle, w których nie da się uniknąć asymetrii w planie lub w których wysokości różnych części są różne, należy podzielić na części dylatacjami antysejsmicznymi (program uprawnienia budowlane na komputer). Dylatacje te pełnią równocześnie rolę dylatacji termicznych i osiadaniowych.

Połączenia elementów gotowych w budynkach prefabrykowanych powinny być projektowane i wykonywane w taki sposób, aby mogły przejmować i przekazywać siły we wszystkich możliwych kierunkach. Szczególną uwagę należy poświęcić tym węzłom, w których w wyniku działania sił sejsmicznych mogą koncentrować się znaczne naprężenia. Połączenia między elementami konstrukcyjnymi a węzłami podporowymi powinny być projektowane w założeniu, że naprężenia pochodzące od wpływów sejsmicznych mogą działać we wszystkich kierunkach (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obliczenie konstrukcji jako całości powinno być wykonywane z reguły tylko dla poziomej składowej działania sejsmicznego. Składową pionową działania sejsmicznego należy brać pod uwagę przy projektowaniu konstrukcji o dużych rozpiętościach, odznaczających się słabym tłumieniem drgań, oraz konstrukcji wykonywanych z kruchych materiałów, a także przy obliczaniu poziomych wsporników.
Wartości zależą od lokalnych warunków w każdym regionie, szczególnie zaś od mikrogeotechnicznych warunków rozważanej miejscowości. Dlatego przy korzystaniu z podanych tu wartości Kc należy sprawdzić jak kształtują się te wartości w przepisach kraju, w którym budowlę się wznosi.

Sejsmiczność terenu określa się za pomocą map mikrorejonizacji sejsmicznej, wydanych przez odpowiednie kraje. Obliczeniową sejsmiczność budowli określa się w zależności od intensywności sejsmicznej rozważanej miejscowości, wyrażonej w stopniach, oraz od ważności budowli, przyjmowanej (uprawnienia budowlane). Określenia sejsmiczności miejsca budowy należy dokonywać wg mapy mikrorejonizacji sejsmicznej danego kraju w oparciu o studia geologiczno-inżynierskie.

Współczynnik sejsmiczności

Dla niesprzyjających warunków gruntowych (grunty luźne, grunty wilgotne) wartość działających sił sejsmicznych może być zwiększona (przy określaniu iloczynu Kc/?c) poprzez zwiększenie stopnia sejsmiczności terenu o jeden. Dla bardzo dogodnych warunków gruntowych (posadowienie na skale) zmniejszenia sił sejsmicznych można dokonać przez obniżenie sejsmiczności terenu o jeden stopień (program egzamin ustny).
Przy projektowaniu wysokich i wiotkich konstrukcji oraz budowli ramowych o zmiennym rozkładzie wzdłuż wysokości zarówno mas jak i sztywności należy uwzględniać nie tylko podstawowe drgania własne, ale co najmniej dwie dalsze postacie kolejnych wyższych drgań własnych (opinie o programie).

Zbiór przepisów obowiązujących w chwili obecnej w kilkunastu krajach zamieszczono w publikacji Międzynarodowego Stowarzyszenia do spraw Inżynierii Antysejsmicznej. Zawiera ona pełny tekst (w języku oryginału) instrukcji krajów. Przepisy te bardzo różnią się od siebie, zarówno co do stopnia szczegółowości opracowania jak i zasięgu ich działania. W wielu przypadkach są to raczej zbiory zaleceń, mających charakter nie obowiązujący. Obszerne przepisy sejsmiczności mają m.in. Włochy i Indie; normatywy indyjskie odznaczają się dużą nowoczesnością.
Jednak tylko ZSRR i Japonia mają zarówno duży dorobek naukowy i praktyczny jak i szczegółowe opracowania normatywne (segregator aktów prawnych).

Oba te kraje reprezentują w pewnym sensie przeciwstawne tendencje: Japończycy uważają za celowe projektowanie lekkich wiotkich konstrukcji, Rosjanie zaś hołdują zasadzie przesztywnienia, monolityczności konstrukcji.
Oprócz krajów wymienionych w tablicy, do krajów o znaczniejszym zagrożeniu sejsmicznym należą: Jugosławia, Albania, Bułgaria, Afganistan, Iran, kraje nad zatoką Perską, Birma, Tybet, Indonezja, Cejlon, Chiny, Korea, Arabia Saud. z Jemenem, wszystkie kraje leżące na wybrzeżach Oceanu Spokojnego, Sudan, Abisynia, republiki afrykańskie nad wielkimi jeziorami afrykańskimi, północna i zachodnia część Republiki Południowo-Afrykańskiej, wyspy Morza Karaibskiego, cały system Kordylierów i Andów, wschodnie wybrzeże Australii i przyległa do Ameryki część Antarktydy (promocja 3 w 1). W niektórych z tych krajów istnieją już przepisy dotyczące zabezpieczeń antysejsmicznych, w innych są one dopiero opracowywane.