Połączenia montażowe

W ruszcie z belek walcowanych bazą dla zniwelowania odchyłek walcowniczych może być płaszczyzna oparcia z wolnym górnym wymiarem. Z tych względów nie należy stosować kształtowników walcowanych na elementy ustalające odstępy (przepony) o szerokości równej wysokości kształtownika (program uprawnienia budowlane na komputer). Na elementy o dokładnym wymiarze szerokości, jak środniki w przekrojach dwuteowych, nie można stosować blach uniwersalnych, gdyż tolerancje szerokości tych blach są duże.

Blachy uniwersalne mają poza tym brzegi nie prostokątne lecz zaokrąglone, a zatem mogą być tylko stosowane na części, w których wymiar szerokości nie jest tolerowany. Nie można także otrzymać blach z walcowni z taką dokładnością cięcia na szerokości, jaka jest wymagana dla konstrukcji stalowej.
W połączeniach przegubowych lub przesuwnych stosunkowo łatwe jest niwelowanie odchyłek za pomocą podkładek lub owalnych otworów w przypadku połączeń na śruby. Dla takich rozwiązań mogą być więc dopuszczone większe tolerancje wymiarów (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Natomiast w połączeniach konstrukcji za pomocą sztywnych węzłów wymagana jest większa dokładność wykonania warsztatowego.
W układach ramowych blachownicowych, ze względu na dużą ilość spoin i duży zakres dopasowania części, węzły najlepiej wykonywać w wytwórni. Styki montażowe mogą być umieszczone poza węzłem podporowym w przekrojach o prostych formach. W stykach montażowych tego typu istnieje ograniczona możliwość wyrównania odchyłek wykonania.

Jednak i w takim rozwiązaniu jest możliwe zapewnienie minimalnych tolerancji przy stosowaniu w wytwórni częściowego próbnego montażu lub oprzyrządowania na stanowisku montażu warsztatowego, głównie ze względu na zachowanie bazy określonej poziomem stropów (uprawnienia budowlane).
Pod względem wykonawczym dogodne są połączenia rygla ramy na podporze za pomocą luźnych blach. Rygiel musi być w tym przypadku wyprowadzony przez przekrój słupa, co przy dużej długości belki może być kłopotliwe w montażu.

Utwierdzenie rygla

Utwierdzenie rygla wykonano za pomocą blach poziomych. Montażowo połączenie to jest łatwe; podobnie jak i w pierwszym przykładzie poziom bazy został tu zapewniony dzięki przyspawaniu w warsztacie elementów oporowych. W obydwu przykładach odchyłki wymiaru długości rygla mogą być znaczne (program egzamin ustny). Usytuowanie spoin jest dogodne i łatwo dostępne do wykonania.
W konstrukcjach ramowych przestrzennych rygle są utwierdzone w dwóch prostopadłych płaszczyznach.

Przy rozmieszczaniu styków montażowych należy brać pod uwagę możliwości transportowe elementów oraz konieczność wykonania w wytwórni szczególnie pracochłonnych węzłów podporowych (opinie o programie).
Połączenia montażowe są wykonywane jako spawane, nitowane, na śruby zwykłe lub wysokiej wytrzymałości. Przyjęcie określonego sposobu łączenia styków montażowych zależy od przewidywanej technologii montażu. Przy scalaniu konstrukcji w poziomie terenu na budowie i podnoszeniu jej w dużych blokach połączenia są wykonywane w warunkach zbliżonych do warsztatowych. Połączenia wykonywane na dużej wysokości, w utrudnionych warunkach pracy, będą korzystniejsze, gdy zostaną zaprojektowane na śruby (segregator aktów prawnych).
W przypadku połączeń na śruby występują zagadnienia tolerancji otworów i śrub oraz tolerancji wymiarów osi otworów.

W zakresie wytrzymałości obliczeniowej przepisy obliczania i projektowania konstrukcji stalowych rozróżniają śruby niedopasowane i śruby obrobione dopasowane do otworu. Średnice otworów oraz tolerancje dla śrub klasy 1 dokładnych, 2 średnio dokładnych i śrub klasy 3 zgrubnych.
Śruby dopasowane do otworów są to śruby pasowane o określonej klasie dokładności trzpienia i otworu. Śruby te wykonuje się bądź o średnicy z określoną tolerancją k9, bądź o średnicy d2 z naddatkiem do obróbki w procesie pasowania do otworu (promocja 3 w 1).