Połączenia narożne

Podstawy są trzyosiowe i mogą składać się także z dwuosiowej ramy z wręgiem i most- ka(-ów) jako osi trzeciej.
W przypadku podstawy stołu w miejsce policzków użyto ramopodobnej konstrukcji stojakowej. Każde dwa elementy stojakowe połączone są od góry za pomocą wręg a dalej od dołu dzięki mostkowi. Połączenia narożne powinny uczynić stojak przynajmniej tak stabilnym jak skrzynię (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stałe połączenie elementów stojakowych i wręgów
W przypadku, kiedy np. ze względów konstrukcyjnych muszą odpaść całkowicie lub przynajmniej częściowo mostki, wszystkie siły stykają się w „punktach węzłowych" pomiędzy elementami stojakowymi i wręgami. Dlatego też należy dobrać tu połączenia narożne o największej wytrzymałości i estetycznym wyglądzie.
Połączenia elementów stojakowych muszą mieć taką konstrukcję, aby przyjąć wszystkie obciążenia.
„Wahające się krzesło" na rysunku pokazuje, jakich obciążeń takie właśnie połączenia stojaka nie są w stanie wytrzymać (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Konstrukcja połączeń stojakowo-wręgowych zależy z reguły od wymiarów i kształtów przekrojów drewna, ponieważ drewno dosyć poważnie kurczy się, a co za tym idzie, obluzowują się czopy. Małe czy duże czopy?
Narożnik konstrukcji stojakowej z połączeniem czopowym. Wręgi są cienkie, dlatego czopy wpuszczone są w konstrukcję na całej szerokości. Daje się jednak zauważyć, że przekrój poprzeczny zostaje przez to przerwany od góry, i że podczas wahania wręg w otworze czopowym przestanie „trzymać". Przy połączeniu czopowym policzkowym stosuje się dlatego czop odsądzany (uprawnienia budowlane).

Dzięki temu koniec elementu stojakowego jest osłabiony w mniejszym stopniu i podczas zginania czop w otworze czopowym „trzyma" lepiej. Otwór ten jednak powinien być zlokalizowany możliwie jak najbardziej na zewnątrz, aby pozostawić miejsce na czop innego wręgu (program egzamin ustny).
Czy kołkowe połączenie wręgów jest w stanie zapewnić solidną spoinę?

Połączenia kołkowe

Połączenia kołkowe można łatwo, a przy t\m dokładnie, wykonać. Wręg łączy się na górze z elementem stojakowym. Szerokie wręgi utrzymują swój kształt dzięki czopom odsądzanym przy kołkach. Kwestia, czy krawędzie zewnętrzne elementów stojakowych i wręgów również powinny ściśle przylegać, jest sprawą wyglądu, materiału i sposobu wykonania. Spoina krawędzi wrębu łącząca powierzchnie jest cienka, jednak łatwo się odznacza!
Na punktach stycznych dłużyc i poprzecznie mogą powstać podczas czyszczenia smugi, które są trudne do usunięcia (opinie o programie). Przy krawędziach otwartych wrębu niebezpieczeństwo to jest znacznie mniejsze. Konstrukcja jest prostsza, kiedy wręg „odchodzi" trochę od elementu stojakowego.

W połączeniu stojaka nie widać żadnego odznaczenia. Z drugiej jednak strony, taki stojak o małych powierzchniach łączonych nie może być za bardzo obciążany.
W celu wykonania takiego elementu jak dno zakładane należy drewno skleić na szerokość. W stolarniach używa się kleju, który ze względu na swój kolor nazywany jest „klejem białym". Co to jest właściwie „klej biały"? Podczas czytania wskazówek technicznych zamieszczonych na opakowaniu dotyczących użycia znajdziemy pojęcie, które zwykle bywa nie wyjaśnione: „klej polioctan winylu" wikol. jakie składniki zawiera klej polioctan winylu? Wyjaśnienie tego zagadnienia wymaga sięgnięcia do podstaw chemii tworzyw, ponieważ używane dzisiaj kleje są prawie wyłącznie wytwarzane przez przemysł chemiczny (segregator aktów prawnych).
Głównymi składnikami tworzyw sztucznych są: ropa naftowa, gaz ziemny i węgiel a oprócz tego wapń, powietrze i woda. Te substancje naturalne, po obróbce chemicznej, są składnikami wyjściowymi większości substancji sztucznych (syntetycznych).

Najważniejszym elementem wszystkich substancji organicznych jest węgiel.
Tworzywa sztuczne powstają poprzez obróbkę chemiczną lub zmianę substancji organicznych (promocja 3 w 1).