Połączenia pionu spustowego

Połączenia pionu spustowego z odciążającym pionem wentylacyjnym realizowane bywają także jako krótkie przepusty za pomocą trójników 90°. Wtedy jednak średnica pionu wentylacyjnego musi być taka sama jak spustowego, gdyż będzie on zapasowym pionem spustowym przyjmującym całość obciążenia (wszystkie odpływy) w razie zatkania zasadniczego pionu spustowego (program uprawnienia budowlane na komputer). Podczas normalnych warunków eksploatacyjnych taki pion wentylacyjny przejmuje nikłą część obciążenia pionu spustowego i z tego tytułu nazywany jest mokrym pionem wentylacyjnym. Obecnie nie zaleca się stosowania odciążających pionów wentylacyjnych z przepustami, gdyż taki system wentylacyjny łatwo może stać się niedrożny, a ponadto odgałęzienia wentylacyjne do przyborów (jeśli są wymagane) muszą być w takim przypadku przyłączane do pionu wentylacyjnego pod kątem uniemożliwiającym dostanie się do nich ścieków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Odciążający pion wentylacyjny najkorzystniej jest doprowadzić aż do miejsca, w którym pion spustowy przechodzi w przewód odpływowy, i włączyć go za pomocą trójnika 45° na przewodzie spustowym bądź wykorzystać zaślepione odnogi trójników. Pożądane jest także wykorzystanie najniższego odcinka pionu wentylacyjnego, zwłaszcza odciążającego, jako przewodu spustowego dla położonego na parterze zlewu czy innego przyboru (uprawnienia budowlane). Mamy wtedy do czynienia z odcinkiem mokrego przewodu wentylacyjnego z kontrolowanym przepływem, nie tak jak to ma miejsce w pionach wentylacyjnych z przepustami. Praktyka wykazuje, że wprowadzenie mokrych przewodów wentylacyjnych, tam gdzie połączenie suchego przewodu wentylacyjnego ze ściekowym narażone byłoby na łatwe zatkanie, zapewnia drożność takich połączeń. Mokre odcinki odciążających pionów wentylacyjnych wskazane są szczególnie przy łączeniu tych pionów z pionami spustowymi obsługującymi ustępy i kuchnie (program egzamin ustny).

Piony wentylacyjne mogą mieć własne wywiewki lub mogą być przyłączone do rury wentylacyjnej pionu spustowego. Należy zwrócić uwagę, że system złożony z pionu spustowego, odciążającego pionu wentylacyjnego i licznych połączeń między nimi mógłby obejść się w razie absolutnej konieczności bez połączenia z atmosferą, które jest w takim układzie zasadniczo potrzebne jedynie po to, by zapewnić połączenie sieci zewnętrznej z atmosferą.

Okrężna droga wentylacyjna

Okrężna droga wentylacyjna stworzona tym systemem, pozwalająca na spływanie pionami „korków wodnych” bez zagrożenia nadciśnieniem i podciśnieniem, może być wykorzystana do zabezpieczenia syfonów przyborów przyłączonych bezpośrednio do przewodu odpływowego bądź takich, które nie mogą być przyłączone lub zwentylowane do pionu wyciągniętego ponad dach. Przykłady zastosowania takiej jednostkowej wentylacji okrężnej (opinie o programie).

Wentylacja podejść i odgałęzień jest środkiem zwiększającym skuteczność zamknięć wodnych i stanowi ich bierną ochronę przed wahaniami ciśnienia sieci. Wentylowanie pojedynczego podejścia jest obowiązkowe, gdy ma ono nadmierną długość ponad 2,5 m dla misek ustępowych oraz 3,5 m dla pozostałych przyborów. Ponadto syfony na podejściach łączących się w jedno odgałęzienie od pionu muszą być zabezpieczone przed wysysaniem, a wentylacja całego odgałęzienia jest środkiem prowadzącym do tego celu. Niebezpieczeństwo wyssania syfonów na podejściach obsługiwanych wspólnym odgałęzieniem może zachodzić wtedy, gdy napełnienie ściekami może przekroczyć 50°/o. Niemniej dla odgałęzień można przyjąć taką samą zasadę jak dla pojedynczych podejść: wentylacji wymagają nieodzownie odgałęzienia o długości powyżej 2,5 lub 3,5 m (segregator aktów prawnych).

Wentylację podejścia realizuje się przyłączając do podejścia odpływowego (między zwierciadłem wody w syfonie a pionem spustowym) tzw. podejście wentylacyjne, połączone z atmosferą za pośrednictwem sieci wentylacyjnej. Utarło się przekonanie, że odpowiednim na to miejscem jest górne wygięcie syfonu. Jednak podejścia wentylacyjne przyłączone bezpośrednio do syfonów łatwo zasklepiają się osadami, zwłaszcza przy syfonach z odpływem skośnym lub pionowym, i w efekcie wentylacja może przestać działać. Jeśli już koniecznie podejście wentylacyjne musi być przyłączone do syfonu, to przynajmniej syfon powinien mieć wylot poziomy. Lepiej jednak łączyć podejście wentylacyjne z odpływowym w pewnej odległości od syfonu, a podejściu odpływowemu nadać na odcinku od syfonu do podejścia wentylacyjnego niewielki spadek (amerykańskie ograniczenia w tym zakresie) (promocja 3 w 1).