Polaryzacja elektrod

Polaryzacja elektrod polega na powstawaniu na obwodzie elektrod wodnych związków tworzących je metali, np. bauksytu AI0O3 * 3H2O przy użyciu elektrod glinowych, pojawia się jednocześnie odwrotny prąd, który osłabia prąd nadawany zwiększając przeciwny mu opór. Należy strzec się stosowania zbyt silnych napięć, gdyż wówczas po wysuszeniu gruntu podnosi się temperatura dokoła anody, łatwo powodując tworzenie się na niej nieprzepuszczalnej dla prądu powłoki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metoda wprowadzania prądu elektrycznego ma duże możliwości zastosowania jej w praktyce. A więc przede wszystkim przy odwadnianiu takich gruntów, gdzie dotychczas dawano sobie radę wyłącznie przez zamrażanie ich, np. w silnie nawodnionych pyłach lesowych wykorzystanie elektroosmozy dało już niejednokrotnie bardzo korzystne rezultaty.

Wykorzystywanie elektroosmozy do odwadniania gruntów wyszło już ze stanu doświadczalno-laboratoryjnego i zostało niejednokrotnie zastosowane na poważnych robotach (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dzięki temu wytworzyły się już niektóre praktyczne metody podejścia, które można ogólnie zalecić.

Jest sprawą wyjaśnioną, że w zwykłych warunkach wystarcza napięcie prądu około 100 volt, aczkolwiek zdarzają się przypadki, że trzeba użyć napięcie do 220 volt. Instalacje elektryczne użyte do elektroosmozy, muszą mieć dużą wydajność prądu, co najmniej 150 amp (uprawnienia budowlane). Ponieważ przerwanie dopływu prądu może wywołać nieraz duże szkody, zaleca się mieć pod ręką przynajmniej jeden zespół zapasowy do wytwarzania energii elektrycznej. Jako elektrod (anody) można użyć stalowych ścianek szczelnych zabezpieczających wykop; mogą tu przydać się pręty stalowe dowolnego kształtu lub stare rury 0 25 do 50 mm. Anody bardzo często rdzewieją w ciągu kilku tygodni pracy i przepływ prądu wskutek tego znacznie spada; gdy spostrzega się, że przepływ ten zmniejszył się o 30% lub więcej, należy wymienić anody na nowe (program egzamin ustny).

Średnica studzien katodowych

Ważną rzeczą jest należyta ‘konstrukcja katod. Powstaje tu parę wymagań; muszą one mieć zbiorczą powierzchnię od naziomu do dna, aby woda mogła do nich spływać na całej ich wysokości; woda musi stosunkowo łatwo dochodzić do pompy, a jednocześnie katoda nie może na zewnątrz wiązać się z piaskami, jak wiadomo, nie poddającymi się elektro- osmozie. Dwa typy studzien katodowych zostały wypracowane (opinie o programie). W pierwszym przypadku katoda składa się z 4 rur, które ściągają wodę do filtru, przez który woda z łatwością przesącza się; w drugim tworzy się katodę o mniejszej powierzchni, a więc i zasięgu filtracyjnym. Średnica studzien katodowych nie powinna być mniejsza od 10 cm. Przy takim układzie ciśnienie spływowe, pojawiające się łącznie z elektroosmotycznym ruchem filtracyjnym wody, będzie zwiększało wydatnie stateczność zbocza, naturalnie tylko podczas przepływu prądu (segregator aktów prawnych).

Przy prowadzeniu robót trzeba zachowywać specjalne środki bezpieczeństwa, a mianowicie:

1. w pobliżu elektrod mogą znajdować się tylko osoby ubrane w buty gumowe,
2. przy pracy należy strzec się, żeby nie dotknąć jedną ręką anody, a drugą gruntu lub odmiennej elektrody; dotknięcie takie może być w skutkach niebezpieczne nawet przy napięciach mniejszych od 100 volt.

Dla dokładniejszego przedstawienia sposobu postępowania przy wykorzystywaniu zjawiska elektroosmozy posłużą tu przykłady:

• przekopu kolejowego koło Salzgitter (Niemcy),
• budowy schronu dla niemieckich łodzi podwodnych w Trondhjem (Norwegia) (promocja 3 w 1).

Koło Salzgitter trzeba było wykonać przekop o przekroju pokazanym na rys. 15-17 w gruntach namułowych. Przekop ten udało się wykopać ze zboczami 1 : 1 po odwodnieniu gruntu przez 2 szeregi studzien umieszczonych po obu stronach wykopu. Studnie te były zapuszczone do głębokości 7,5 m co 10 m z każdej strony i były wykorzystane jako katody. Niektóre anody ulegały takiemu zniszczeniu, że trzeba było zastępować je nowymi, co jednak nie stanowiło ani większych trudności, ani kosztów. Po wykonaniu w wykopie zaprojektowanych robót rozmontowano całą instalację i wykop wyrównano. Według zdania inżynierów, którzy zetknęli się z tą robotą, byłaby ona w ogóle niewykonalna bez zastosowania prądu elektrycznego.