Poligony budowlane

Formy rozmieszcza się we wspólnym podłużnym dole o głębokości 0,84-1,6 m, wyposażonym w nieruchome podpory prowadnic i opory odchylne, a wzdłuż obrysu każdej formy dół ma pomosty kratowe dla obsługi. Podesty są również sztywno ustawione na zewnętrznych bokach formy 0,8 m poniżej górnej krawędzi wyrobu (program uprawnienia budowlane na komputer).

W skład kompleksowego poligonu wchodzą zwykle: zmechanizowane składy cementu, kruszyw i zbrojenia; zbrojarnie, urządzenie do naciągu zbrojenia i warsztat ślusarsko-mechaniczny; węzeł betoniarski; place na stanowiska formujące; skład gotowych wyrobów; urządzenia do zabezpieczenia dostawy energii elektrycznej, wody i pary; skład materiałów; pomieszczenia administracyjno-bytowe i laboratoria; niezbędne drogi komunikacyjne i wewnątrzpoligonowe środki transportowe. W zależności od warunków miejscowych zestaw ten może się zmieniać (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Poligony przyzakładowe pracujące w oparciu o technologię agregatowo-potokową mają oddziały formujące i komory typu dołowego, a przy technologii stanowiskowej pasy formujące, gdzie może odbywać się obróbka cieplna. W obu przypadkach powinny być: skład gotowych wyrobów, niezbędne drogi komunikacyjne i środki transportowe. Mieszankę betonową i zbrojenie otrzymują takie poligony z zakładu, w skład którego one wchodzą (uprawnienia budowlane).

Poligony budowlane mogą, w zależności od asortymentu wyrobów i warunków lokalnych, mieć dowolne budowle, urządzenia i wyposażenie ze składu poligonu kompleksowego. Poligony przenośne mają, w miarę możliwości, takie same wyposażenie jak poligony kompleksowe, ale prostsze, lekkie i wygodniejsze do przewozu (możliwie na przyczepach). Poligony, na których beton twardnieje w wyrobach w warunkach naturalnych, pracują zazwyczaj tylko w warunkach letnich, a przy organizacji obróbki cieplnej - przez cały rok (program egzamin ustny).

Poligony

Poligony produkujące wyroby przez cały rok bywają odkryte i kombinowane. Dla pierwszych należy koniecznie przewidzieć wyposażenie odpowiadające warunkom eksploatacji na otwartym powietrzu i nie wymagające skomplikowanych budowli. Poligony odkryte z zastosowaniem przyspieszonego lub naturalnego twardnienia betonu urządza się zwykle w południowych okręgach (opinie o programie).

W środkowej strefie i szczególnie w północnych okręgach poligony czynne przez cały rok powinny być kombinowane. Oddziały betonowni formujące i zbrojarnie należy umieszczać na poligonach w pomieszczeniach ocieplanych, a obróbkę cieplną można wykonywać na otwartym powietrzu. Zorganizowanie ocieplonego oddziału formującego zapewnia równomierną produkcję wyrobów niezależnie od temperatury na zewnątrz budynku (segregator aktów prawnych).

Sposób wytwarzania wyrobów zależy od ich rodzaju, seryjności, wymiarów i ciężaru, jak również wielkości produkcji. Technologia agregatowo- -potokowa jest bardziej stosowana na dużych poligonach, a stacjonarna - przy wytwarzaniu elementów na poligonach małych. Produkcja wyrobów wymienionymi metodami pozwala łatwo wytwarzać wyroby o szerokim asortymencie i umożliwia przejście z jednego typu wyrobów na inny.

Przy produkcji stacjonarnej formowanie wyrobów prowadzi się na jednej lub kilku równoległych liniach. Zagęszczanie mieszanki betonowej wykonuje się często ręcznymi wibratorami pogrążalnymi i przyczepnymi. Zaletami tego sposobu są stosunkowo niewysokie nakłady inwestycyjne i nieskomplikowane urządzenia mechaniczne. Jednakże przy stanowiskowej metodzie produkcji na 1 m^s wydajności poligonu potrzebna jest mniej więcej 3 razy większa powierzchnia niż przy produkcji agregatowo-potokowej. Metoda stanowiskowa wymaga znacznie większej ilości ciepła zużywanego na podnoszenie temperatury w stendzie i formach i na zwiększone straty ciepła przy nagrzewaniu wyrobów (promocja 3 w 1).

Przy metodzie agregatowo-potokowej produkuje się wyroby zwykle na 3 lub 4 stanowiskach. Pierwszym stanowiskiem przygotowawczym jest stół rolkowy ustawiony w jednym rzędzie ze stołem wibracyjnym lub wózek z podnoszonym podestem; na tym stanowisku ustawia się formę, smaruje ją, układa zbrojenie i wkładki łącznikowe.