Pomieszczenia dla pływaków

W jednej ze swych publikacji („Planen und Bauen“, 1951, zeszyt 10) podaje H. Jahde interesujący przykład zamrożenia gruntu przy budowie podnośnika dla statków w Niemczech na kanale Śródlądowym (Mittellandkanal) koło Rothensee w pobliżu Magdeburga. Podnośnik ten służy do podnoszenia i opuszczania koryta z wodą i ewentualnie ze statkiem na wysokość od 11 do 19 m, zależnie od poziomu wody na rzece Łabie (program uprawnienia budowlane na komputer). Wyjaśniają zasadę pracy podnośnika. Podnośnik długości 85 m i szerokości 12 m zawiera 2700 T wody; głębokość wody w korycie ma 2,5 m; ciężar koryta podnośnikowego łącznie z wodą wynosi 4800 T. Ciężar ten jest zrównoważony przez wypór dwóch pływaków. Każdy z tych pływaków ma średnicę 10 m, wysokość 32 m i 2400 m³ objętości. Pomieszczenia dla pływaków mają głębokość 70 m i średnicę lim; pomieszczenia te są stale wypełnione wodą i wobec tego muszą mieć szczególnie dobrą i szczelną obudowę. Przy zrównoważeniu ciężaru koryta podnośnikowego i wyporu pływaków podnoszenie i opuszczanie podnośnika odbywa się przez obracanie 4 śrub 1 pokonujących wyłącznie opory powstające podczas zmian położenia całego podnośnika (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wykonanie głębokiego wykopu w gruntach nasyconych wodą trudno było projektować w inny sposób, jak tylko po uprzednim polepszeniu warunków gruntowych za pomocą zamrożenia (uprawnienia budowlane). Wobec dużej średnicy wykopu, wynoszącej 13 m, a więc przeszło dwukrotnie większej od średnicy zwykłych szybów, zdecydowano się założyć rury zamrażające w dwóch obwodach o średnicy 16 m i 19 m; w każdym obwodzie umieszczono po 30 rur w odstępach 1,65 m dla mniejszego obwodu i 2 m dla większego (tak duże odstępy między rurami zastosowano ze względu na wprowadzenie ich w dwóch szeregach) (program egzamin ustny).

O wielkości i pracy założonej instalacji dają pojęcie następujące liczby: do wytwarzania niskiej temperatury ustawiono dwie sprężarki o łącznej wydajności 350 000 kcal/godz. Zamrażanie trwało około 4 miesięcy. Temperatura doprowadzanego roztworu zamrażającego wynosiła -23°C (opinie o programie). Do wprowadzenia w ruch cieczy zamrażającej zastosowano pompę o wydajności 140 m³/godz.

Zastrzyki

Metoda stosowania zastrzyków została opracowana właściwie dopiero w ostatnich dziesiątkach lat. Ponieważ zastrzyki mają często decydujące znaczenie w robotach fundamentowych, więc na tę gałąź rozwiązań technicznych słusznie ostatnio zwrócono dużą uwagę (segregator aktów prawnych). Wyjaśniono dokładniej możliwości i sposoby zastosowania zastrzyków cementowych, jak również możliwości wprowadzania różnego rodzaju innych zastrzyków, szczególnie chemicznych. Zastrzyki stanowią dział techniki fundamentowej, który niewątpliwie będzie ulegał dalszemu rozwojowi i zasługuje, aby mu poświęcić należytą uwagę.

Zastrzyki bywają stosowane do dwóch zasadniczych celów:

• do zeskalania gruntów,
• do ich uszczelniania.

W pierwszym przypadku chodzi aby ze słabego gruntu skruszonego wytworzyć jednolity masyw o dużej wytrzymałości mechanicznej, w drugim dąży się do zapełnienia szczelin w gruntach skalistych masywnych lub do wypełnienia porów w gruntach skruszonych w celu zamknięcia dróg filtracyjnego przenikania wody.

Wykonanie zastrzyków nie należy do robót prostych. Wymaga ono uprzedniego, starannego zbadania układu gruntów w terenie, a następnie uważnego obserwowania występujących objawów przy wprowadzaniu zastrzyków, wnikliwego wyciągania wniosków ze spostrzeżeń i natychmiastowego dostosowywania się do powstających lub zauważonych warunków miejscowych (promocja 3 w 1). Potrzebna tu jest przy wszystkich tych czynnościach duża wnikliwość, a nieraz intuicja.

Jako materiał do zastrzyków mogą być użyte:

• zawiesiny, np. cement w zaczynie wodnym,
• roztwory, np. roztwory różnych chemikaliów,
• emulsje, np. emulsje bitumiczne (emulsja właściwie jest również zawiesiną, lecz nie wydzielającą się samorzutnie przez opadanie).

Nieraz robi się zastrzyki kombinowane stosując mieszanki materiałów, np. cement z iłem lub wprowadzając w tym samym miejscu kolejno zastrzyki dwóch rodzajów.